บัญชามังกรเดือด นิยาย บท 261

　　เมื่อได้ยินฉีชุนตะโกนว่า“ทีมเสือดำ” คนที่อยู่ข้างๆ สีหน้าของหม่าหงเทาก็เคร่งขรึมไปเยอะ ในสายตาของเขา แสดงถึงความกังวล

　　ลังเลไปพักหนึ่ง ก่อนจะพูดเสียงต่ำว่า：“คุณฉิน ทีมเสือดำของตระกูลฉีรับมือยาก”

　　“ไปตอนนี้ ยังทันนะ”

　　ฉีชุนโกรธ พูดตะโกนเสียงดังว่า：“เหล่าหม่า นี่นายตั้งใจช่วยเขาเหรอ？”

　　“ตระกูลฉีของฉันเสียแรงที่เลี้ยงดูนาย！”

　　“นายรับเงินของฉัน ก็เป็นหมาของฉัน！”

　　“เรื่องที่นายหักหลังฉัน เดี๋ยวค่อยมาคิดบัญชีกัน！”

เมื่อคิดถึงเรื่องที่หม่าหงเทาช่วยฉินเทียน จากนั้นหลอกตัวเองเข้า ฉีชุนก็โกรธเป็นไฟ

เมื่อได้ฟังคำพูดนี้ สีหน้าของหม่าหงเทาก็เคร่งขรึม ในสายตาของเขาลุกเป็นไฟ จากนั้นก็ได้แต่กัดฟัน แล้วก็อดทนต่อไป

ราวกับว่า มีเรื่องอะไรที่ซ่อนเอาไว้ในใจ

　　“ไม่เป็นไร ก่อนหน้าที่คนของนายจะมา ฉันจะนั่งอยู่ที่นี่ ไม่ไปไหนทั้งนั้น”ฉันเทียนหัวเราะอย่างเย็นชา

บรรยากาศในตอนนี้ มีความแปลกเล็กน้อย

ทุกคนต่างก็มองฉินเทียนราวกับเป็นคนโง่คนหนี่ง

ต่างก็รอให้เถ้าแก่ของตระกูลฉีนำทีมเสือดำมาด้วยตัวเอง เพื่อมาทำลายฉินเทียน แก้แค้นในครั้งนี้

ขณะนั้นเอง ตระกูลฉี

ทีแรกเจ้าบ้านตระกูลฉี ฉีเหรินต้องไปรับแขกคนสำสัญ

เมื่อได้รับโทรศัพท์ของฉีชุน ทั้งโมโหและตกใจมาก

ใครกัน กล้ามาถึงในพื้นที่เมืองเจิ้ง บังอาจมาทำกับลูกชายของเขาฉีเหริน？

ฉีเหรินมีลูกชายอยู่สามคน ลูกชายคนโตเสียชีวิตแต่วัยเยาวน์ ลูกชายคนที่สองหลงใหลในการเรียน ไม่ชอบพวกพ่อค้า

มีเพียงลูกชายคนที่สาม ที่มีหัวทางการค้ามาก ได้ดั่งใจเขามากที่สุด

เขาจึงเป็นคนที่ถูกเลี้ยงดูมาเพื่อที่รับกิจการสืบทอดต่อไป

　　พ่อบ้านที่อยู่ด้านข้างจึงพูดเสียงต่ำว่า：“นายท่าน ตามที่ผมรู้มา ช่วงนี้นายน้อยสามอยู่ที่ชานเมืองเหนือ ทำโรงงานหนึ่งอยู่”

　　“ของที่ผลิตเป็นชีวเวชสำอางที่เอามาเลียนแบบ ไม่ใช่ว่าจะเกิดเรื่องอะไรขึ้นหรอกนะ？”

　　ฉีเหรินพูดด้วยความโกรธ：“ในเมืองเจิ้ง ลูกชายฉีเหรินอย่างฉัน ไม่ว่าจะทำอะไร ก็ถูกต้องทั้งหมด！”

　　“อย่าว่าเขาผลิตผลิตภัณฑ์เลียนแบบเลย ไม่ว่าจะเป็นยาบ้า หากอยากจะมีคนมาร้ายเขา ก็ต้องถามความคิดฉีเหรินอย่างฉันก่อน！”

　　“เรียกเสือดำ！”

ไม่นาน ร่างกำยำ ผู้ชายที่มีใบหน้าดุร้าย เดินก้าวเท้าเข้ามา

　　“เสือดำ ตอนนี้มีคนจะมาทำร้ายลูกชายฉัน นายคิดว่าควรทำยังไง？”

　　เสือดำ พูดด้วยความโกรธ：“เมื่อมีคนอยากตาย งั้นผมจะส่งเขาไปสวรรค์！”

　　ฉีเหรินเสียงเย็น：“รีบเรียกลูกน้องของนาย เป้าหมายอยู่ที่โรงงานชานเมืองเหนือ！”

เขาขึ้นรถโรลส์-รอยซ์คันหนึ่ง นำเสือดำ และสมาชิกเสือดำอีกห้าสิบคน

มาอย่างรวดเร็ว มาด้วยความโกรธ เพื่อการสังหาร

ภายในรถ ฉินเทียนรู้สึกว่าบรรยากาศมีความตรึงเครียดเล็กน้อย เขารู้สึกได้ว่า ซูซูที่อยู่ข้างๆ รู้สึกเครียดอยู่ตลอดเวลา

เพื่อการผ่อนคลายบรรยากาศ เขาจึงจับมือซูซูไว้

พบว่ามือน้อยๆ นั้นเต็มไปด้วยเหงื่อ

　　ราวกับเขากำลังจับหยกสวยอยู่ เขาจับอย่างทะนุถนอมแล้วพูดว่า ：“หิวนิดหน่อย ที่รักหิวไหม？”

　　“หืม？”ใบหน้าเคร่งเครียดของซูซู ราวกับไม่เข้าใจว่าฉินเทียนกำลังพูดถึงอะไร

　　“ใกล้เที่ยงแล้ว พวกเราจะกินอะไรกันดี”

　　“กงลี่ ในเมืองเจิ้งมีอาหารอะไรโดดเด่นไหม？”

　　สีหน้ากงลี่เหมือนเห็นผี พูดแบบไม่ได้คิด：“ตอนนี้ นายยังมีอารมณ์กินอยู่อีกเหรอ？”

　　ฉินเทียนหัวเราะแล้วพูดว่า：“เป็นธรรมชาติของมนุษย์ที่จะชื่นชมอาหาร ไม่ใช่ เป็นธรรมชาติของมนุษย์ที่จะชื่นชมอาหารและเสื้อผ้า”

　　“ไม่กินมือหนึ่งหิวตายเลย”

　　“ทำไม เธอคงไม่ได้กลัวเสียเงินแล้วไม่อยากเลี้ยงหรอกนะ？”

　　กงลี่หัวเราะแล้วพูดว่า：“ในเมืองเจิ้งมีปลาหมักเหล้าของหอแปดสิ่งล้ำค่า（หอแปดสิ่งล้ำค่า）มีชื่อเสียงมากที่สุด”

　　“ถ้านายจัดการตระกูลฉีได้ กินเท่าไหร่ฉันเลี้ยงหมด！”

　　ฉินเทียนหัวเราะแล้วพูดว่า：“ได้ งั้นก็ตามนี้”

　　จากนั้น มองไปที่ซูซูหัวเราะแล้วพูดว่า：“ที่รัก อยากกินปลาอะไร เดี๋ยวพวกเราไปชิมกัน”

　　ซูซูที่เหนื่อยหน่าย ครุ่นคิดอยู่นานกว่าจะพูดว่า：“ปลาจะกินเมื่อไหร่ก็ได้ นายคิดก่อนไหมว่าจะจัดการแก้ปัญหายังไงดี”

ฉินเทียนพยักหน้าหากว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้นแล้วพูดว่า：“ที่รักพูดถูก”