บัญชามังกรเดือด นิยาย บท 278

ผู้คนต่างร้องตะโกนต้อนรับ

ฉินเทียนโบกมือ ยิ้มและพูดว่า “ไม่มีอะไรจะพูดหรอก ขอให้ทุกคนดื่มกันอย่างเต็มที่ สนุกกันให้เต็มที่นะครับ”

“คืนนี้ ผมเป็นเจ้ามือเอง”

“โอเค!”

“ขอบคุณพี่เทียนมากครับ!” เฉียงหลงปรบมือนำ

ทั่วทั้งฟลอร์เดือดพล่านขึ้นมาอีกครั้ง

เฉียงหลงหยิบไมโครโฟนและพูดเสียงดังว่า “พี่เทียนนานๆ มาที ทุกคนโปรดฟังผม”

“สาวสาวทีมเอนเตอร์เทน และคุณผู้หญิงแสนสวยทุกท่านใน ณ ที่นี้”

“ในค่ำคืนนี้จะมีหนึ่งในพวกคุณที่ได้รับโอกาสเป็นคู่เต้นรำให้กับพี่เทียน”

“ส่วนใครจะเป็นผู้โชคดีนั้น ขึ้นอยู่กับผลงานของพวกคุณแล้วหล่ะ”

“เอาหล่ะ!แสดงฝีมือของพวกคุณออกมากันได้เลยครับ!”

“ใครได้รับความชอบจากพี่เทียน ผมจะเป็นตัวแทนพี่เทียนมอบให้หนึ่งล้านบาท!”

พูดจบ เขาก็รีบออกไปทันที

ไอนี้นี่ ทิ้งบอมบ์ส์ลูกใหญ่ไว้ เข้ามาทีละคนที

เมื่อได้ยินคำพูดของเฉียงหลงแล้ว บรรดาชายหนุ่มต่างเริ่มกันโห่ร้อง พวกเขาก็ถอยไปอยู่ข้างๆ โดยอัตโนมัติ เพื่อเปิดฟลอร์เต้นรำ

ในตาของบรรดาสาวใหญ่สาวน้อยแสนสวยต่างลุกโชนเป็นไฟ

พวกหล่อนต่างถอดเสื้อที่เป็นอุปสรรคออกอย่างตื่นเต้น เริ่มจู่โจมเหมือนกับกลุ่มนกน้อย มุ่งไปทางฉินเทียน

ฉินเทียนเองเตรียมตัวที่จะหนี แต่ก็โดนบรรดานกกระจิบนกกระจอกห้อมล้อมไปหมด

พวกหล่อนเต้นรำอย่างสุดเหวี่ยง ท่าทางพวกนั้นทำเอาฉินเทียนต้องปาดเหงื่อแทนพวกหล่อน ด้วยกลัวว่าเอวพวกหล่อนจะหัก

เสียงเพลงครึกโครม

เสียงคำรามของหมาป่า

ทั้งฟลอร์เดือดพล่าน

บรรยากาศที่คึกคักไปกว่าฟลอร์นั้น คืออารมณ์ของโหวหยานกับบรรดาบอดี้การ์ดสองสามคนที่ยืนแข็งเหมือนเป็นอัมพาต

พวกเขาไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่า ชายที่ดูไม่มีพิษไม่มีภัยคนนี้ จริงๆ แล้วก็คือ “พี่เทียน!”

เมื่อครู่ตอนที่เฉียงหลงคุกเข่าต่อหน้าฉินเทียนนั้น ใจของพวกเขาก็ตกไปที่ตาตุ่มแล้ว

ยังดีที่ เฉียงหลงและฉินเทียน เหมือนจะไม่ได้ให้ความสนใจเขา

ดูจากตัวตนของฉินเทียนแล้ว ไม่น่าจะแก้แค้นอะไรเขาใช่ไหม?

มองไปที่เจียงหงที่ยืนตะลึงอยู่ข้างๆ โหวหยานเรียกสติและรีบพูดว่า “ยัยโง่ คุณมัวรออะไรอีกหล่ะ!”

“รีบไปสิ!”

“ระบำนกยูงของคุณไง!”

เจียงหงลังเลอยู่ครู่หนึ่ง ก็หน้าแดงและพูดว่า “คุณว่าฉันจะทำได้จริงๆ หรือ?”

โหวหยานตอบอย่างตื่นเต้นว่า “ตั้งใจเต้น คุณทำให้สาวน้อยพวกนั้นตกกระป๋องได้แน่นอน!”

“ค่ำคืนนี้ พี่เทียนต้องเป็นของคุณ!”

“ถ้าได้ดีแล้ว ก็อย่าลืมน้องคนนี้ด้วยหล่ะ”

“ตกลง!” เจียงหงกัดฟัน ยกเบียร์มาดื่มอย่างดุดัน และก้าวออกไปด้านหน้า

เสน่ห์ท่วงท่าการร่ายรำของเขา เล่นเอาบรรดาเด็กสาวที่เต้นมั่วซั่วเหล่านั้นได้อยู่หมัด

เด็กสาวเหล่านั้น แม้ว่ารูปร่างจะไม่เลว แต่ก็เต้นท่าง่ายๆ ได้ไม่กี่ท่า

ส่วนเจียงหง เป็นผู้เชี่ยวชาญเลยแหละ

ต่อสู้กันด้วยการเต้นรำ ก็เป็นแบบนี้แหละ

ก็รู้ดีอยู่แล้วว่าตัวเองเต้นสู้คนอื่นไม่ได้ คุณเองยังจะฝืนเต้นต่อไปอีก

คนรอบๆ ค่อยๆ หลีกทางออก ไม่นานนักเจียงหงก็เข้าไปอยู่ตรงกลางฟลอร์ได้

กลายเป็นเป้าสายตาของบรรดาผู้คนทั้งหลาย

เวลานี้เจียงหงกลายเป็นจุดเต้นกลางฟลอร์นั้น!

หล่อนมองใบหน้าอันหล่อเหลาของฉินเทียน รู้สึกว่าผู้ชายคนนี้ มีอำนาจครอบงำอย่างมหาศาล

หล่อนเป็นเพียงผู้หญิงตัวเล็กๆเหมือนจิ้งจอกขาวนั่งอยู่หน้าฐานดอกบัว

พยายามเต้นอย่างตั้งใจที่สุดในชีวิตของหล่อน

ถ่ายทอดอารมณ์ความรู้สึกอย่างเต็มที่

บรรดาผู้คนทั้งหลายต่างโดนดึงดูดด้วยลีลาท่าทางอันสวยงาม

“คือหล่อนนั่นแหละ!”

“ยินดีกับพี่เทียนด้วยครับ!”

“สาวสวย โชคดีของคุณแล้ว!” เริ่มมีบางคนตะโกนขึ้นมา

ฉินเทียนได้แต่ยิ้มและไม่พูดอะไร ที่เขารอมาถึงตอนนี้ เพราะคิดว่า จะมีนักฆ่าใช้จังหวะนี้เปิดเผยตัวตนออกมา

อย่างเช่นบรรดาสาวๆ พวกนั้น เมื่อครู่เต้นอย่างเร่าร้อนแนบชิดใกล้เขา ถ้าหนึ่งในพวกหล่อนนั้นเป็นนักฆ่า ก็ถือว่าเป็นโอกาสที่ดีที่สุดในการลงมือ

แต่เขาก็ผิดหวัง

ดูเหมือนว่าจะไม่มีนักฆ่ามาที่นี่

ดังนั้นเขาเลยเตรียมตัวที่ออกจากที่นี่