บัญชามังกรเดือด นิยาย บท 28

ตอนพลบค่ำ ณ วิลล่าตระกูลซู

หลังจากที่เงียบสงบไปสิบกว่าวัน วิลล่าทั้งหลังก็มีโคมแขวนและติดเต็มไปด้วยสิ่งประดับ คึกคักเหมือนบรรยากาศวันเทศกาลตรุษจีนอีกครั้ง 

บนใบหน้าของทุกคนล้วนเต็มเปี่ยมไปด้วยความตื่นเต้นดีใจ

ซูเป่ยซานพูดอย่างตื่นเต้น: “ซูยู่คุน เตรียมตัวเสร็จหรือยัง? เร็ว ขนพวกเครื่องปรุงยาจีนสุดล้ำค่าที่พ่อเก็บสะสมมาออกมาให้หมด!”

“เดี๋ยวสักพักเราจะมอบให้ฉินเทียน น่าจะช่วยให้อาการของซูซูดีขึ้นได้อยู่!”

ซูยู่คุนยกกล่องอยู่ในมือหนึ่งกอง แล้ววางลงบนโต๊ะที่ตั้งอยู่ตรงกลางอย่างระมัดระวัง ก่อนจะพูดว่า:

“ไม่ต้องเป็นห่วงครับพ่อ ของที่เราเก็บสะสมมานานสิบกว่าปีอยู่ที่นี่หมดแล้วครับ”

ซูเป่ยซานพูดอีกว่า: “เหวินเฉิง ขั้นตอนการดำเนินการของบริษัทและวิลล่าที่แกหลอกต้มมาจากมือคุณป้า แกเตรียมเสร็จหรือยัง?”

“คุณป้าแกเป็นคนที่ขี้ใจอ่อน สักพักถ้าเกิดฉินเทียนไม่ให้อภัย แกก็คุกเข่ากราบขอร้องป้าแกเลยนะ!”

“บอกไปเลยว่าก่อนหน้านี้แกหน้ามืดตามัว เป็นวัยรุ่นยังไม่รู้ว่าอะไรควรอะไรไม่ควร!”

ซูเหวินเฉิงพูดด้วยสีหน้าที่จริงจัง: “คุณปู่ครับ ทำไมคุณปู่ยังเรียกชื่อฉินเทียนอยู่ล่ะครับ? ชื่อนี้ เป็นชื่อที่เราเรียกได้เหรอครับ!”

“ต้องเรียกว่าราชาเทพฉิน!”

เขาพูดอย่างจริงจังเข้มขรึม: “ผมเชื่อว่าราชาเทพฉินต้องให้อภัยผมแน่นอนครับ!”

ราชาเทพฉินเลยนะเนี่ย!

นึกไม่ถึงจริง ๆ ว่าราชาเทพที่ทำให้คนทั้งโลกสั่นคลอนจะเป็นฉินเทียนอย่างนั้นหรือ

ลูกเขยตระกูลซูของพวกเขา!

ทุกคนต่างรู้สึกตื่นเต้นเป็นอย่างมาก พวกเขาอดไม่ได้ที่จะทุ่มเทแรงใจทุกอย่างเพื่อเอาใจฉินเทียน

ขอแค่ได้รับการให้อภัยจากฉินเทียน ถ้าพึ่งพาบารมีต้นไม้ใหญ่ต้นนี้ ตระกูลซูก็จะพลอยได้ดีไปด้วยไม่ใช่หรือ!

ซูหนานและอู๋เฟยก็อยู่ข้าง ๆ เช่นกัน

พวกเขาทั้งสองคนต่างหวาดกลัวมาก ๆ เพราะว่าเมื่อเปรียบเทียบกับซูเหวินเฉิงและซูเป่ยซานแล้ว พวกเขารู้สึกละอายใจมากกว่า

“ผัวคะ คุณว่าเราควรจะทำยังไงดี?”

อู๋เฟยกัดฟันแล้วตัดสินใจ: “ราชาเทพฉินเป็นผู้เก่งกาจมีฤทธิ์เดชสามารถมาก ปิดบังเรื่องอะไรต่อเขาไม่ได้หรอก!”

“เรื่องดำเนินการมาจนถึงตอนนี้แล้ว เราทำได้แค่สารภาพอย่างตรงไปตรงมาและจริงใจแล้วล่ะ!”

“มีแต่การทำแบบนี้ถึงจะมีโอกาสได้รับการยกโทษจากเขา!”

ซูหนานยังอยากพูดอะไรบางอย่างอยู่ เมื่อเห็นเงาร่างที่เดินเข้ามาจากประตูใหญ่แล้ว เธอจึงพูดอย่างตื่นเต้นหวั่นไหวว่า: “ราชาเทพฉินมาแล้ว!”

ทุกคนในตระกูลซูต่างเดินออกไปต้อนรับ

ซูเป่ยซานนำหน้า เดินไปถึงตรงหน้าฉินเทียนแล้วคุกเข่าลง 

พูดอย่างเศร้าเสียใจมาก: “ผมเป็นคนหลง ๆ ลืม ๆ เอง ได้โปรดราชาเทพช่วยกรุณา ปล่อยตระกูลซูของเราไปด้วยนะครับ!”

จากนั้นซูยู่คุน เหวินเฉิงและคนอื่น ๆ ก็พากันคุกเข่าลงไป ต่างตะโกนเสียงดังโปรดราชาเทพช่วยเมตตาให้อภัย

หยางยู่หลันรู้สึกตะลึงจนยืนเหมอไปแล้ว 

เธอคิดไม่ถึงเลยว่าสถานการณ์จะเป็นแบบนี้ 

“เกิดอะไรขึ้น?”

“ฉินเทียน ลูกรีบให้ทุกคนลุกขึ้นเร็ว”

ฉินเทียนเข็นซูซูพลางกวาดตามองดูรอบ ๆ หนึ่งรอบ ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงที่เย็นเยือก: “เข้าไปคุยด้านในเถอะ”

“กราบเรียนเชิญราชาเทพครับ!”ซูเป่ยซานตะโกนพูดเสียงดัง 

ทุกคนในตระกูลซูจึงพากันตะโกนพูดเสียงดังตาม พวกเขาแบ่งแยกออกเป็นสองข้าง เชิญฉินเทียนเข้าไปด้านใน 

ฉินเทียนคือราชาเทพจริง ๆ หรือ?

ก่อนหน้านี้หยางยู่หลันแค่รู้สึกสงสัยเล็กน้อย แต่ตอนนี้เธอกลับรู้สึกตื่นเต้นเป็นอย่างมาก

นั่งลงบนที่นั่งหลัก ฉินเทียนเอ่ยปากพูดด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา: “ซูเป่ยซาน เรื่องที่ผมสั่งให้ไปจัดการ คุณคิดได้หรือยัง?”

ซูเป่ยซานรีบส่งจดหมายฉบับหนึ่งขึ้นไปอย่างเคารพนอบน้อมแล้วพูด: “ในนี้คือรายชื่อของผู้ที่ขานเรียกให้ซูซูไปอยู่ดูแลปรนนิบัติในตอนนั้นครับ”

แววตาของฉินเทียนดูเยือกเย็นลงไป เขารับจดหมายมา แต่ไม่ได้รีบเปิดจดหมายออกแต่อย่างใด

“แล้วยังไงต่อ?”

ทันทีที่สิ้นเสียง ซูเหวินเฉิงก็ได้คุกเข่าลงตรงหน้าในทันที 

“คุณป้าครับ ทุกอย่างเป็นเพราะหลานสับสน หลานถูกเงินทองครอบงำจิตใจ ต่ำทรามยิ่งกว่าหมูหมา!”

“ผมเป็นคนร่วมมือกับคนอื่น หลอกต้มบริษัทและวิลล่าของคุณป้าไปเองครับ!”

“โฉนดที่ดินและหนังสือโอนย้ายบริษัทอยู่ที่นี่หมดเลยครับ คุณป้าต้องรับไว้นะครับ!”

“คุณป้า คุณช่วยให้อภัยความไม่รู้จักคิดของหลานคนนี้ด้วยนะครับ!”

“ต่อไปผมจะเคารพเชื่อฟังคุณป้าแน่นอนครับ!” เขาฟูมฟายเสียใจอย่างมาก

เมื่อหยางยู่หลันเห็นว่าคนทั้งตระกูลเป็นแบบนี้ เธอก็รู้สึกเจ็บปวดจากใจจริงเช่นกัน 

แต่ว่าเธอแค่รับโฉนดที่ดินมาเท่านั้น คืนหนังสือโอนย้ายบริษัทกลับไปให้ซูเหวินเฉิง