บัญชามังกรเดือด นิยาย บท 281

เหลยเป้าผลักประตูเข้าไป มองเห็นลักษณะท่าทางของฉินเทียน ตกใจอย่างมาก

บนหน้าอกของฉินเทียน ยังมีมีดเล่มหนึ่งปักอยู่

เสื้อบนหน้าอกถูกย้อมไปด้วยเลือดสีแดงสด

“พี่เทียน คุณเป็นอะไร?” เขาพุ่งเขามาอย่างตกใจกลัว

หลังจากนั้น ยื่นมือเล็งปืนออกไปยังหลิวชิงเหยา ：“ฝีมือคุณเหรอ?”

หลิวชิงเหยาตกใจอย่างมาก พูดออกมาตามสัญชาตญาณ：“ใช่......เขาเป็นคนให้ฉันแทงเอง！”

ฉินเทียนดึงมีดออกจากหน้าอก เช็ดเลือดที่ติดอยู่บนมีดจนสะอาด ยื่นให้กับหลิวชิงเหยา

“สำหรับเรื่องบิดาของคุณ ผมต้องขอโทษอีกครั้ง”

“ผมไม่สามารถไม่ยอมรับได้ การตายของเขานั้นเกี่ยวกับผม ตอนนี้ผมบอกคุณได้เพียงว่า ผมมีโอกาสช่วยชีวิตเขาครั้งหนึ่ง”

“เพียงแต่ว่า เขาไม่ให้โอกาสนี้กับผม”

หลิวชิงเหยากำมีดแน่น มองฉินเทียนอย่างสงสัย ชัดเจนมาก เธอไม่เข้าใจ

ฉินเทียนยิ้มอย่างขมขื่น：“เรื่องราวเหล่านี้ ต่อไปคุณจะค่อยๆเข้าใจเอง”

“มีดเล่มนี้คุณเก็บเอาไว้ ต่อไปมีโอกาส ยังสามารถฆ่าผมได้”

“เพียงแต่ว่าตอนนี้ คุณควรจะกลับไปได้แล้ว”

“เชื่อผมเถอะ กลับไปแล้วทำดีกับแม่ของคุณหน่อย เธอไม่ง่ายเลย”

หลิวชิงเหยาก้มหน้าลง ไม่มีคำพูดใดแล้ว

ฉินเทียนพูดกับเหลยเป้า：“คุณไปด้วยตัวเอง ส่งเธอกลับเป่ยเจียงอย่างปลอดภัย อย่าให้มีอะไรผิดพลาดเด็ดขาด”

“ครับ！”

เหลยเป้ารับคำสั่งอย่างหนักแน่น

หลิวชิงเหยาเดินมาถึงหน้าประตู ทันใดหันหน้ากลับมา มองฉินเทียน ภายในแววตาซับซ้อนถามออกมา：“ฉันไม่มีทางยอมหรอก！”

“ฉันจะฆ่าคุณอย่างแน่นอน！”

ฉินเทียนยิ้มออกมาอย่างขมขื่น：“แล้วแต่คุณเถอะ”

หลิวชิงเหยากัดฟันกรอด ถึงจากไปอย่างไม่หันกลับมาอีก

“พี่เทียน คุณไม่เป็นอะไรใช่ไหม?”

“ทำไมคุณถึงได้ปล่อยตัวฆาตกร?”เฉียงหลงหวาดหวั่นไปทั้งใบหน้า

เขาโทษตัวเองเป็นอย่างมาก เพราะเขารู้สึกว่า เป็นเพราะเขา ฉินเทียนถึงได้มีหายนะในครั้งนี้

ฉินเทียนเผยรอยยิ้มพูดว่า：“ไม่เป็นไร”

“จะคอยดูว่าแกเจ้าเด็กคนนี้ต่อไปยังจะกล้าหาสาวมาให้ข้าหรือเปล่า！”

“ไปหยิบเสื้อมาให้ผมตัวหนึ่ง”

เฉียงหลงสั่นเทาเล็กน้อย พูดอย่างหวาดหวั่น：“ไม่กล้าแล้ว！”

พูดไป ก็รีบวิ่งไปที่ห้องทำงาน หยิบเอาเสื้อเชิ้ตตัวใหม่ของตัวเองมาตัวหนึ่ง

ฉินเทียนถอดเสื้อที่เปื้อนเลือดออก ร่างกายผิดปกติสามารถรักษาบาดแผลได้ บาดแผลได้ปิดสนิทลงแล้ว

เขาใช้ผ้าขนหนูเช็ดเลือดที่หน้าอกจนสะอาด สวมเสื้อเชิ้ตตัวใหม่ ออกจากคลับมังกรทองไปแล้ว

กลับมายังอุทยานมังกร ในห้องโถงดวงไฟยังส่องสว่าง ซูซู หม่าเซวี่ยและหยางยู่หลัน ผู้หญิงสามคนยังนั่งอยู่ที่โซฟาดูโทรทัศน์

มองเห็นฉินเทียนกลับมา หม่าเซวี่ยรีบร้อนยืนขึ้นมา พูดว่า：“พี่ชายคุณกลับมาแล้ว”

“ฉันช่วยคุณหยิบรองเท้าลำรอง”

ฉินเทียนเผยรอยยิ้มพูดว่า：“เสี่ยวเซวี่ย คุณนั่งลงเถอะ”

“ต่างเป็นคนในครอบครัว อย่าได้เกรงใจนักเลย”

เขาเดินเข้าไป หยิบรองเท้าเปลี่ยนเอง ถามว่า：“พวกคุณกำลังดูอะไรกันอยู่เหรอ หลงใหลขนาดนี้”

หม่าเซวี่ยเผยรอยยิ้มพูดว่า：“ พวกเรากำลังรอโฆษณาของพี่สาว”

“ออกอากาศวันนี้เหรอ?”ฉินเทียนรีบเดินเข้าไป

ซูซูเงยหน้าขึ้นมามองเขา นิ่งไปสักพัก ถามว่า：“คุณเป็นอะไร?”

“ทำไมถึงได้หน้าซีดขนาดนี้?”

หยางยู่หลันก็รีบร้อนเงยหน้าขึ้นมา ถามว่า：“ฉินเทียน คุณไม่ใช่ว่าไม่สบายแล้วนะ?”

“ไม่เป็นไร”

“คงจะเป็นเพราะว่าตอนเที่ยงดื่มเหล้าเยอะไปหน่อย พักสักหน่อยก็คงหายดี”

หยางยู่หลันยังอยากจะพูดอะไร ซูซูเผยรอยยิ้มพูดว่า：“คุณแม่ คุณไม่ต้องเป็นห่วงเขาหรอก！”

“ร่างกายของเขาแข็งแรงมาก เหมือนกับวัวยังไงอย่างงั้น”

พูดจบยังจ้องมาที่เขาแวบหนึ่ง：“ต่อไปดื่มให้น้อยๆหน่อย！”

ฉินเทียนเผยรอยยิ้มแล้วรีบพูดออกมา：“รับทราบ！”

“ต่อไปไอ้พวกคนเหล่านั้นมอมเหล้าผมอีก ผมจะพูดว่าภรรยาไม่ให้ดื่ม”