บัญชามังกรเดือด นิยาย บท 313

ช่องว่างของการหยุดยิงปืนใหญ่ ข้างล่าง เสียงของปรมาจารย์พิษดังขึ้นอีกครั้ง

เขาน่าจะใช้เครื่องขยายเสียง เสียงหยิ่งผยองดังก้องในท้องฟ้ายามค่ำคืน

“ฉินเทียน ราชาเทพฉิน!”

“ทายาทแห่งวิหารพญายม เจ้าสำนักแห่งวิหารเทพ”

“อาหารที่ฉันต้อนรับแกมื้อนี้เป็นยังไงบ้าง? ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า!”

“แกทำลายแผนวิญญาณพิษของฉัน รุกรานกองทัพท้องถิ่น พวกเขาไม่มีทางปล่อยแกไปแน่นอน”

“ถ้าหากแกไม่อยากตาย ตัดแขนทั้งสองข้างทิ้งเดี๋ยวนี้ คุกเข่าขอความเมตตา!”

“มอบข้อมูลทั้งหมดของวิหารเทพให้ฉัน ฉันสามารถไว้ชีวิตแกได้”

“ไม่อย่างนั้น ปืนใหญ่ยิงทุกที่ แกและลูกน้องของแก ทั้งหมดต้องถูกระเบิดเป็นขี้เถ้า!”

ฉินเทียนโกรธจนใบหน้าเขียว

นี่เป็นโอกาสที่เขาได้เข้าใกล้ปรมาจารย์พิษที่สุด กลับสามารถทำได้แค่ลืมตาดูเขาส่งเสียงอย่างหยิ่งผยองที่ตีนเขา ทำอะไรไม่ได้

“พี่เทียน ผมจะแอบพาคนลงไปข้างล่าง ดูว่าสามารถอ้อมไปด้านหลังของพวกเขาได้ไหม” เหลิ่งหยุนพูดด้วยใบหน้าลึก

ฉินเทียนส่ายหน้า

เขารู้ดี วิชานินจาของเหลิ่งหยุนร้ายกาจอย่างมาก สามารถหลบสายตาของคนธรรมดาได้

แต่ว่าสถานการณ์ที่อยู่ตรงหน้าแบบนี้ มันไม่เหมาะสม

ปรมาจารย์พิษและกองทัพท้องถิ่นที่เขาไปยุยง เจ้าเล่ห์อย่างมาก พวกเขาล้อมภูเขาเอาไว้ ตรงกลางเหลือช่องว่างเพียงไม่กี่ร้อยเมตร

นี่คือทะเลทราย ไม่มีแม้แต่ผม

สามารถเห็นได้ว่า เพียงแค่เขาและคนอื่นๆ ออกไปจากช่องว่างแห่งนี้ ภายใต้พลุไฟที่สว่างไสว เป็นเหมือนเป้าหมายที่มีชีวิต

ภายใต้สถานการณ์แบบนี้ แม้แต่เขาล้วนแล้วไม่มีความมั่นใจที่จะหนีออกไปได้

“แล้วจะทำยังไง?”

“หรือว่าจะเอาแต่อยู่ที่นี่ ถูกยิงทั้งเป็นจนกลายเป็นขี้เถ้าเหรอ?” เหลิ่งหยุนไม่พอใจ

ฉินเทียนต้องการพูดอะไรบางอย่าง ทันใดนั้น เขารับรู้และสังเกตเห็น บนท้องฟ้าที่มืดมิดแต่ไกล มีเสียงหึ่งๆดังเข้ามา

ในไม่ช้า จุดแดงหลายจุดกะพริบกะพริบ เข้าใกล้อย่างรวดเร็ว

เขาหัวเราะฮ่าฮ่า

พลังเต็มเปี่ยม ตะโกนพูด : “ปรมาจารย์พิษ แกแม่งสร้างจุดเชื่อมโยงกัน คิดว่าฉันเป็นคนโง่เหรอ?”

“ในเมื่อฉันกล้ามา ก็ไม่ใช่ว่าไม่มีการเตรียมตัว”

“รอรับความตายได้เลย!”

ปรมาจารย์พิษพูด : “ฉินเทียน ความตายกำลังมาเยือน ยังจะปากแข็งอีก!”

“ตายใจสะเถอะ”

“สถานที่แบบนี้ ไม่มีทางมีคนมาช่วยแกหรอก!”

เพิ่งพูดจบ เสียงของเขาก็เปลี่ยนทันที

ในที่สุดเขาก็พอแล้ว ท่ามกลางความมืด เฮลิคอปเตอร์ติดอาวุธบินเข้ามา

“รีบซ่อนตัว!”

“เป็นเฮลิคอปเตอร์ติดอาวุธ!”

ข้างล่าง กบฏท้องถิ่นเริ่มเกิดความชุลมุนวุ่นวาย

หัวหน้าของพวกเขารีบตะโกนขึ้นไปในอากาศด้วยโทรโข่ง : “พวกเรากำลังเจรจากับพวกคุณ ในช่วงระยะเวลานี้ พวกคุณห้ามยิงปืนใส่พวกเรา!”

“ไม่อย่างนั้น พวกคุณจะถูกประชาคมระหว่างประเทศลงโทษ!”

บนเฮลิคอปเตอร์ มีเสียงที่เย็นชาดังเข้ามา

“พวกคุณสมรู้ร่วมคิดกับองค์กรยาพิษ ใช้ประชาชนมาเป็นหนูทดลอง ตอนนี้ พวกเราเอาหลักฐานมาได้แล้ว”

“พวกแกทั้งหมดควรจะไปพบพระเจ้า!”

หลังจากนั้น เฮลิคอปเตอร์หลายลำพุ่งเข้ามาตำลำดับ

ขีปนาวุธที่พกมาถูกโยนลงไปเหมือนกับเกี๊ยว

ฉินเทียนและคนอื่นๆยืนอยู่บนภูเขา มองดูภายใต้การระเบิด รถหุ้มเกราะที่แข็งแรงเหล่านั้น ถูกระเบิดจนคว่ำเหมือนกับกระดาษแผ่นหนึ่ง

กบฏท้องถิ่นชุลมุน ตะโกนเสียงดัง เริ่มวิ่งหนีไปทุกทิศทุกทาง

ท่ามกลางความมืดที่ไกล กองยานทหารราบติดอาวุธตะโกนวิ่งเข้ามา

ยิ่งด้วยอาวุธหนัก ak-47 เริ่มทำการล่าคนเหล่านี้อยู่ฝ่ายเดียว

ฉินเทียนเต็มไปด้วยพลัง ตะโกนเสียงดังด้วยความตื่นเต้น : “พี่น้องเอ๋ย อย่าให้ปรมาจารย์พิษหนีไปได้!”

“ดีที่สุดคือจับได้ตัวเป็นๆ!”

หลังจากพูดจบ เหนื่อยจนนั่งลงบนพื้นทันที

ทุกคนล้วนแล้วตะลึงอยู่กับฉากที่อยู่ตรงหน้า

อึ้งไปพักใหญ่ เหลิ่งหยุนตอบสนองกลับมาได้ มองฉินเทียนพูดด้วยรอยยิ้ม : “คนอย่างคุณเนี่ยนะช่างสุดยอดจริงๆเลย”