บัญชามังกรเดือด นิยาย บท 315

“เด็กดี บอกผม ตกลงว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้น?”

“คุณดูคุณสิ ล้วนแล้วเหี่ยวฉาวหมดแล้ว” ฉินเทียนพูดด้วยรอยยิ้ม

ซูซูหลบสายตา และพูด : “ก็ไม่มีเรื่องใหญ่อะไร.....”

“คุณเพิ่งกลับมา ไปพักผ่อนก่อน กลับไปค่อยว่ากัน”

ฉินเทียนยังต้องการพูดอะไรบางอย่าง เสียงเคาะประตูดังขึ้น หลิวชิงและกงลี่เดินเข้ามา

เดิมทีพวกเธอก็มีใบหน้าที่เคร่งขรึมเช่นกัน แต่ว่าเมื่อเห็นฉินเทียนก็อยู่ด้วย ล้วนแล้วอดไม่ได้ที่จะตกตะลึง

“คุณฉิน คุณกลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่?”

“ด้วยความเคารพอย่างสูง นี่คุณ เตรียมจะไปเก็บขยะเหรอ?”

หลิวชิงมองเห็นฉินเทียนหนวดเครารุงรัง ด้านข้างมีถุงสองใบขนาดใหญ่วางอยู่ อดไม่ได้ที่จะรู้สึกตลกและถาม

กงลี่ก็มีใบหน้าที่อดไม่ได้ที่จะหัวเราะ เพียงแต่เม้มปากไม่พูด

นับตั้งแต่เหตุการณ์เมืองเจิ้งครั้งที่แล้ว เธอพยายามอย่างมากที่จะหลบการพบเจอกับฉินเทียน

ทุกครั้งที่พบเจอ ล้วนแล้วใบหน้าแดง

เพราะว่ามองเห็นฉินเทียน เธอก็อดไม่ได้ที่จะหวนกลับไปคิดถึงฉากที่น่าละอายนั้น

ตอนนี้ เธออยู่ต่อหน้าผู้ชายคนนี้ สามารถพูดได้ว่าไม่มีความเป็นส่วนตัวเลย

ฉินเทียนหัวเราะและพูด : “ออกเดินทางหนึ่งรอบ ซื้อของขวัญมาฝากพวกคุณ”

“ชอบอะไร เลือกเองแล้วกัน”

หลังจากนั้น เขานั่งบนโซฟา มองดูแล้วเหมือนไม่ใส่ใจ ส่งข้อความถึงเหลิ่งเฟิงและเหลยเป้าตามลำดับ :

ตอนที่ผมไม่อยู่ เกิดเรื่องอะไรขึ้น?

ซูซูอดไม่ได้ที่จะจ้องมองฉินเทียน พูดอย่างไม่ไยดี : “คุณเนี่ยนะ!”

“หรือไม่ก็ไม่ต้องเอาของฝากมา หรือไม่ก็เอาของที่ใช้ได้หน่อย”

“สิ่งของเต็มไปหมดล้วนแล้วเป็นอะไร ไม่อายบ้างเหรอที่มอบให้เพื่อนของฉัน เพื่อนของฉันไม่เคยเจอโลกขนาดนี้เลยเหรอ?”

“หลิวชิง กงลี่ พวกคุณโยนสิ่งของที่อยู่ในถุงลงถังขยะสะ!”

หลิวชิงหัวเราะและพูด : “คุณฉินเป็นคนลึกลับ ฉันอยากรู้อย่างมาก เขากลับมาจากแดนไกล ตกลงซื้อของล้ำค่าอะไรกลับมาจากต่างประเทศ”

รูดซิบกระเป๋าเปิดออกและมองดู อดไม่ได้ที่จะตกตะลึง

กงลี่ก็ตกตะลึงเช่นกัน และพูด : “ลิปสติกและน้ำหอมมากมายขนาดนี้ และยังมีกระเป๋า คุณฉิน คุณเตรียมจะเป็นคนขายส่งเหรอ?”

“ ของเลียนแบบชั้นสูงเหล่านี้ มองดูแล้วเหมือนกับของจริง”

ซูซูก็รีบเข้าเช่นกัน มองเห็นขวดเยอะแยะมากมาย อดไม่ได้ที่จะกลืนไม่เข้าคายไม่ออก

หลิวชิงกลืนน้ำลาย และพูด : “กงลี่ คุณมองดูดีๆ เป็นของเลียนแบบชั้นสูงเหรอ?”

“ถ้าหากฉันคาดเดาไม่ผิด ทั้งหมดเป็นของจริง”

“จริงจนไม่รู้จะจริงยังไงแล้ว”

กงลี่พูดด้วยความตะลึง : “พระเจ้า ข้างบนนั้นยังมีเพรชติดอยู่มากขนาดนั้น นี่ราคาเท่าไหร่เหรอ?”

หลิวชิงหยิบลิปสติกสีทองที่มีเพชรขึ้นมา และพูด : “นี่เป็นรุ่นลิมิเต็ดเท่านั้น อย่างต่ำๆก็ล้านอัพ”

“กระเป๋าใบนี้ยิ่งแล้วใหญ่ เพียงแค่เพรชพวกนี้ ก็มีมูลค่าหลายล้านแล้ว”

“และยังมีของเหล่านี้ ของเหล่านี้.....” หลังจากคำนวณคร่าวๆแล้ว เธอตะลึงจนอ้าปากค้าง

มองดูฉินเทียนอย่างเหลือเชื่อ และพูด : “คุณฉิน ของเหล่านี้รวมกันแล้ว เกรงว่าน่าจะร้อยล้าน!”

ฉินเทียนพยักหน้าอย่างสบายๆ และพูด : “ไม่เสียแรงที่ประธานหลิวเห็นโลกมาเยอะ”

“เพียงแต่เงินล้วนแล้วเป็นเรื่องเล็ก พวกคุณชอบก็พอแล้ว”

เงินหยวนร้อยล้านหยวน ก็ซื้อสิ่งของที่ไม่มีประโยชน์อะไรมาสองถุงเหรอ

ซูซูและกงลี่ ต่างก็ตกตะลึงเช่นกัน

ตอบสนองกลับมาได้ ซูซูพูดอย่างตำหนิ : “คุณใช้เงินไปเรื่อยเกินไปแล้วมั้ง”

“ซื้อของฝากก็ไม่จำเป็นต้องเยอะขนาดนี้หรอกมั้ง!”

“ตกลงเกิดอะไรขึ้น?”

ฉินเทียนมีความผิดเล็กน้อย เพียงแต่ เขาสุภาพบุรุษอย่างมาก ไม่ได้พูดถึงเรื่องของเหลิ่งน่ายจื่อ

“ภรรยา ผมก็แค่ไม่รู้ว่าคุณชอบของอะไร ก็เลยซื้อมาเยอะหน่อย ให้คุณเลือกไง”

“รีบดูสิ มีของอะไรชอบไหม”

“ที่แท้มอบให้ประธานเองเหรอ”

“ไม่รู้ว่าประธานชอบอะไร ก็เลยซื้อกลับมาทั้งหมด คุณฉิน ความเย่อหยิ่งของคุณช่างเย่อหยิ่งจริงๆ!”

กงลี่และหลิวชิงหัวเราะหนึ่งที ทั้งสองก้าวถอยหลังอย่างไม่ได้นัดหมาย