บัญชามังกรเดือด นิยาย บท 325

“คนแซ่หวาง นี่แกคงไม่ได้แอบไปทำเรื่องชั่วๆอะไรอีกใช่ไหม บอกว่าไปคุยงาน แต่ลับหลังฉัน ก็ไปมั่วกับดาราสาวๆของบริษัทอีกแล้วใช่ไหม ？”

“ฉันจะบอกอะไรให้ หากเป็นแบบนั้น ฉันเอาแกตายแน่！”ในสาย เสียงที่เดือดดาลของผู้หญิงดังขึ้น

หวางเฉียงได้สติ รีบกล่าว“คุณพูดเหลวไหลอะไรเนี่ย！”

“ผมกำลังคุยเรื่องซื้อขายบริษัทอยู่”

“คุณวางใจเถอะ！”

“หมอบอกแล้ว ว่าอาการป่วยของหนานหนาน หากได้อยู่ในสภาพแวดล้อมที่มีอากาศดีๆ อาการก็จะไม่กำเริบ”

“รอผมขายบริษัทนี้ได้แล้ว เราจะไปอยู่ต่างประเทศกัน”

“ครั้งนี้ เราไปที่ออสเตรเลียกัน ผมหาบ้านที่นั่นไว้แล้ว ดีกว่าที่เกาะมลายูก่อนหน้านั้นอีก”

หญิงสาวพูดอย่างไม่สบอารมณ์ “ถือว่าคุณยังพอมีจิตสำนึกอยู่บ้าง！”

“คุยเสร็จแล้วรีบกลับมา！”

พูดจบ ก็วางสายไป

หวางเฉียงถอนหายใจ ใบหน้ามีเหงื่อเย็นผุดซึม

เมื่อคิดไปถึงว่าจะได้ส่งภรรยาและลูกไปอยู่ต่างประเทศในเร็ววัน ตัวเองมีเงินทองมีเวลา หาวันว่างแล้วค่อยบินกลับมาหาความสุขที่นี่

ไม่ต้องกลัวภรรยาจะมาจับได้อีกแล้ว เขาเผยรอยยิ้มที่ลำพองใจออกมา

ส่วนเรื่องที่เขาขายบริษัทไปแล้ว จะยังเป็นกรรมการผู้จัดการ และจะสนับสนุนไป๋เสี่ยวเชี่ยน คำพูดเหล่านั้นล้วนหลอกลวงไป๋เสี่ยวเชี่ยนทั้งนั้น

จ้าวซวู่รับปากเขา หลังจากที่ซื้อขายกันแล้ว ยังให้เขาอยู่ต่อไปได้อีก แต่ทว่า ก็เป็นเพียงแค่ตำแหน่งที่ปรึกษาเท่านั้น

ถึงตอนนั้น เขาก็แทบไม่มีอำนาจอะไร อย่าว่าแต่จะสนับสนุนไป๋เสี่ยวเชี่ยนเลย

แต่เมื่อคิดถึงไป๋เสี่ยวเชี่ยนเขาก็อดไม่ได้ที่จะต้องกลืนน้ำลาย

ต้องบอกว่า หญิงสาวคนนี้ยังมีรูปร่างที่สวยงาม

ปล่อยเธอไปแบบนี้ ก็ยังรู้สึกเสียดายอยู่

เมื่อครู่ ใครเป็นคนที่โทรมากัน

เล่นบ้าอะไรแบบนี้！

เขาก่นด่าไปคำหนึ่ง แล้วหาเบอร์แปลกๆเมื่อครู่นั้นออกมา ตั้งใจจะกดโทรไปถาม

ในตอนนี้เอง ผลักประตู เงยหน้าขึ้นโดยไม่ตั้งใจ ที่ตรงโซฟาในห้องนั่งเล่น มีคนคนหนึ่งนั่งอยู่

บนโต๊ะตรงหน้า ยังมีไวน์แดงของสะสมสุดล้ำค่าของเขาเปิดอยู่

หวางเฉียงโวยวายด้วยความตกใจ โทรศัพท์ที่ถืออยู่ก็แทบจะหล่น

“นายเป็นใคร ? มาอยู่ที่บ้านฉันได้ยังไง！”

ภายใต้ความตกใจ มองเห็นไม้เบสบอลที่อยู่ข้างๆ รีบคว้ามันมา แล้วถือไว้ในมือ

ฉินเทียนมองเขาแล้วยิ้มกริ่ม พูดว่า“ขอแนะนำตัวเอง ผมชื่อฉินเทียน”

“เข้ามาโดยเสียมารยาท เพราะมีเรื่องหนึ่งที่อยากจะคุยกับคุณ”

“ฉินเทียน？”หวางเฉียงขมวดคิ้ว และพูดอย่างโกรธเคือง“ฉันไม่รู้จักแก！”

“และฉันก็ไม่มีอะไรจะคุยกับแก ตอนนี้ ฉันขอสั่งให้แกออกไปเดี๋ยวนี้！”

“ไม่อย่างนั้น บุกรุกเคหสถาน เชื่อไหมฉันแจ้งความได้นะ ！”

“เหรอ? ”ฉินเทียนรินไวน์แดงแก้วหนึ่ง แล้วยกขึ้นจิบ พูดว่า“รสชาติไม่เลว”

“ถ้าเดาไม่ผิด มาจากเกาะมลายูใช่ไหม โชคดีจริง เมื่อไม่นานมานี้ ผมเองก็เพิ่งได้ชิมไป”

เมื่อเห็นท่าทีที่สบายๆของฉินเทียน หวางเฉียงก็ราวกับคนที่ทำผิดแล้วหวาดระแวง จู่ๆก็นึกถึงไป๋เสี่ยวเชี่ยนขึ้นมา ใจของเขากระตุกวูบ

ไอ้หมอนี่ คงไม่ใช่คนที่ไป๋เสี่ยวเชี่ยนส่งมาเพื่อแบล็กเมล์ไม่ใช่?

แม่สาวน้อยคนนี้กล้าส่งนางนกต่อมาล่อลวงตัวเองอย่างนั้นเหรอ ?

ต้องใช่แน่ๆ！

เขากัดฟันพูด“ ว่ามา ต้องการเงินเท่าไร ？”

ฉินเทียนหัวเราะแล้วกล่าว“ คุณเข้าใจผิดแล้ว”

“ประธานหวาง ผมไม่ได้มาเพื่อขอเงิน แต่มาเพื่อจะให้เงินคุณ”

“ให้เงิน？”หวางเฉียงไม่เข้าใจ ถามด้วยความสงสัย “ให้ยังไง？”

ฉินเทียนพูดเสียงเรียบ“ บริษัทซิงถูของคุณ ผมขอละกัน”