บัญชามังกรเดือด นิยาย บท 392

“ขอบคุณมากคุณฉิน!”

“เรื่องของตระกูลจ้าวและชิงเหยา ฝากคุณฉินด้วย!”

จ้าวเทียนเผิงจากไปด้วยความรู้สึกขอบคุณและซาบซึ้ง

หลังจากที่เขาจากไปแล้ว ฉินเทียนก็ไร้หนทางที่จะบำเพ็ญตนฝึกฝนร่างกายต่อ เพราะว่าหัวใจของเขานั้นไม่สามารถสงบนิ่งได้เลย

เมื่อมองออกไปยังความมืดมิดบริเวณด้านนอก ราวกับว่าเขานั้นมองเห็นคนชั่วที่หลบซ่อนและคอยบงการเรื่องราวเหล่านี้

หากว่าเขาคาดการณ์ไม่ผิด คนที่ทำเรื่องชั่วนี้ต้องมีส่วนเกี่ยวข้องกับเขา

เป็นเวลาหลายปี เขาพยายามที่จะไม่คิดถึงเรื่องเหล่านั้นและคนเหล่านั้น

ตอนนี้ เขามีครอบครัวของตัวเอง พี่น้องของตัวเอง เขายังพยายามดิ้นรนเพื่อสร้างพื้นที่ของเขาเองด้วย

ครั้งหนึ่งเขาเคยคิดว่าเขาสามารถขีดเส้นแบ่งที่ชัดเจนกับคนเหล่านั้นและสิ่งเหล่านั้นได้ ตลอดทั้งชีวิตนี้จะไม่ต้องข้องเกี่ยวกันอีกต่อไป

แต่ทว่า คนเหล่านั้นกลับเป็นเสมือนคำสาปที่ไม่สามารถลบล้างได้อย่างไรอย่างนั้น ปรากฏตัวเข้ามาในชีวิตเขาเป็นบางครั้งบางคราว

เข้ามารบกวนชีวิตอันแสนสงบสุขของเขา

หรือว่าต้องการไล่ต้อนให้ฉันลงมืออย่างโหดเหี้ยมงั้นเหรอ?

เมื่อคิดเช่นนี้ นัยต์ตาของเขาก็ปรากฏเจตนาแห่งการสังหาร!

ท้องฟ้าสว่างสดใส

ความโกลาหลและรอยเลือดทั้งหมดราวกับว่าถูกพรากไปในยามค่ำคืน ราวกับว่าไม่เคยเกิดเรื่องใดขึ้น

เมื่อแสงสว่างส่องเข้ามา ใบหน้าของทุกคนเต็มไปด้วยความปีติยินดีและความสุข

เพราะวันนี้เป็นวันสำคัญของตระกูลจ้าว

เกี่ยวดองสมรสกับเป่ยเจียง นับได้ว่าเป็นสายสัมพันธ์ที่ส่งผลดีต่อกัน ความแข็งแกร่งและอิทธิพลของตระกูลจ้าว ก้าวหน้าขึ้นไปอีกหนึ่งขั้น

จ้าวเทียนเล่อ จ้าวซวู่ จ้าวเทียนจี จ้าวข่าย พ่อลูกทั้งสองคู่นี้ที่มีสถานะสูงสุดในตระกูลจ้าวนั้นไม่ปรากฏตัว

เหล่าเครือญาติของตระกูลจ้าวราวกับว่าความจำเสื่อม จำไม่ได้แล้วว่าตระกูลจ้าวมีคนเหล่านี้ด้วย

ตั้งแต่เช้าตรู่พวกเขาก็รีบไปยังที่อยู่อาศัยของจ้าวเฟิง เอ่ยคำชมเชยและชื่นชมทุกรูปแบบ

พ่อบ้านกล่าวด้วยรอยยิ้ม “รายงานคุณชายเฟิง ตอนนี้พื้นที่จัดงานแต่งนั้นได้ตระเตรียมไว้เรียบร้อยแล้ว แขกบางส่วนก็มาถึงสถานที่จัดงานแล้วครับ”

“ทางโรงแรมแจ้งข่าวมา คนของเป่ยเจียงและคุณหลิวชิงเหยาได้เตรียมความพร้อมเรียบร้อยแล้วครับ”

“ตอนนี้รอเพียงคุณชายเฟิงปรากฏตัวครับ”

“กระผมอยู่ที่นี่ ขอแสดงความยินดีกับคุณชายที่ได้มีวันมงคลเช่นนี้ ได้เลื่อนขั้นเป็นเจ้าบ้าน”

จ้าวเฟิงหัวเราะเสียงดัง “พ่อบ้าน นายทำได้ไม่เลว”

“ฉันรู้ นายมีลูกชายสองคน คอยช่วยเหลือตระกูลของฉันทำธุรกิจอยู่ที่ต่างเมือง”

“เรียกพวกเขากลับมา เข้าไปทำที่สำนักงานใหญ่!”

พ่อบ้านดีอกดีใจเป็นอย่างมาก “ขอบพระคุณครับคุณชายเฟิง!”

“ครอบครัวของกระผม จะคอยช่วยเหลือคุณชายเฟิงอย่างเต็มความสามารถครับ!”

“ไม่ใช่สิ ต้องช่วยเหลือเจ้าบ้านต่างหาก!”

จ้าวเฟิงผูกหูกระต่าย เขากล่าวอย่างภาคภูมิใจ “เลี่ยวเจี๋ย ทางจ้าวเทียนเผิงเป็นอย่างไรบ้าง？”

“ไม่มีปัญหาอะไรใช่หรือไม่?”

เลี่ยวเจี๋ยยิ้มอย่างเย็นชาและกล่าว “เขาเป็นเพียงนายใหญ่ที่ไร้พลังอำนาจ จะไปมีปัญหาอะไรได้ล่ะครับ”

“ไม่เชื่อฟัง ฆ่าให้ตายก็สิ้นเรื่อง”

จ้าวเฟิงหัวเราะและเอ่ย “อย่าพูดเช่นนี้ อย่างไรเสียเขาก็คือนายใหญ่แห่งตระกูล เก็บเขาไว้ เพื่อที่เขาจะได้คอยสนับสนุนฉัน”

“แน่นอน คิดว่าเขาจะต้องเชื่อฟัง”

เลี่ยวเจี๋ยยิ้มพลางเอ่ย “คุณชายเฟิงวางใจได้ จ้าวเทียนเผิงนั้นมารายงานข่าวแต่เช้าตรู่ เขากล่าวว่าเขาได้หลิวชิงเหยาพบแล้ว หลิวชิงเหยานั้นยินดีที่จะแต่งงานใหม่”

“จ้าวเทียนเผิงกล่าวว่าเขาจะเข้าร่วมงาน เป็นเจ้าภาพจัดงานแต่งงานให้กับคุณชายและหลิวชิงเหยาด้วยตนเอง”

จ้าวเฟิงกล่าวอย่างตื่นเต้น “ทำได้ดีมาก!”

ตามจริงแล้ว เขาได้ทำการสืบสวนเรื่องหลิวชิงเหยามามาก ไม่อย่างนั้นก็คงจะไม่แนะนำหลิวชิงเหยาให้กับจ้าวซวู่

นั่นเป็นเพราะว่าเขาเข้าใจหลิวชิงเหยา

หลิวชิงเหยาเพื่อที่จะล้างแค้นให้กับพ่อของเธอ เธอยอมทำทุกอย่าง สิ่งนี้ทำให้ความรู้สึกของจ้าวซวู่สั่นไหว

ในระดับหนึ่ง จ้าวเฟิงรู้สึกว่าตัวเขาและหลิวชิงเหยามีความคล้ายกัน เพื่อล้างแค้นให้กับแม่ เขาเองก็ยอมทำทุกอย่างเช่นกัน ไม่ได้ด้วยเล่ห์ก็ต้องเอาด้วยกล

เช่นนั้นเขาจึงมอบความจริงใจและคิดอยากจะมอบความอบอุ่นให้แก่หลิวชิงเหยา

เขาไม่รู้ นี่ใช่ความรักหรือเปล่า

แต่ทว่า เขาเข้าใจสิ่งหนึ่งเป็นอย่างดี นั่นก็คือเขาต้องการหลิวชิงเหยา