บัญชามังกรเดือด นิยาย บท 423

เหวินเหวินตระหนักว่ามีบางอย่างผิดปกติ จึงอุทานออกมา ก่อนที่เขาจะทันตอบโต้ เขารู้สึกว่ามือของเขาเบา และดาบสันโค้งก็อยู่ในมือของฉินเทียน

ด้วยความรีบร้อน เขารีบใช้ดาบสันโค้งในมือขวา ฟันไปยังฉินเทียน

น่าเสียดาย แม้ว่าความเร็วของเขาจะเร็ว แต่เมื่อเทียบกับฉินเทียนแล้ว ก็ยังช้าเกินไป

แสงแวบวาบของมีด และประกายเลือด

เวินเหวินกรีดร้อง และแขนขวาทั้งหมดถูกแยกออกจากร่างกาย

ด้วยเสียงดังกราว มีดเหล็กในมือของเขาตกลงไปที่พื้น ในเวลาเดียวกัน แขนขวาทั้งแขนก็ตกลงไปเช่นกัน

ความเจ็บปวดอย่างรุนแรง ทำให้เขากรีดร้องด้วยความเจ็บปวด ใช้มือซ้ายปิดแขนที่ขาด แล้วล้มลงกับพื้น

ฉินเทียนขว้างมีดในมือลงบนพื้น และพูดเยาะเย้ย “กลับไปบอกเจ้านายของคุณ นี่คือจุดจบของการยั่วยุฉันฉินเทียนผู้นี้”

“ในไม่ช้า ฉันจะไปที่เมืองอู่หูเมืองจิ่นหูของพวกคุณ หวังว่าเขาจะรู้ว่าต้องทำอย่างไร”

หลังจากที่พูด เขาก็หันหลังจากไป

เวินเหวินหวาดกลัว ！

เมื่อเห็นร่างของฉินเทียนหายไป เขาดูเหมือนว่ามองดูผีในคืนที่มืดมิด

จนถึงตอนนี้ เขายังไม่เข้าใจว่า ฉินเทียนทำได้อย่างไร ทันใดนั้นก็ใช้มีดของเขา ตัดแขนทั้งแขนของเขาไป

เร็วเกินไป !

แปลกเกินไปแล้ว !

ในดวงตาของเขา มีรูปลักษณ์ที่น่าสะพรึงกลัวอย่างหาที่เปรียบไม่ได้

อย่างไรก็ตาม ความเกลียดชังบังคับดวงตาสองข้างของเขา

เขากัดฟัน น้ำเสียงเต็มไปด้วยความเกลียดชังจากกระดูก

“คนแซ่ฉิน เมื่อคุณก้าวเข้าสู่จิ่นหู มันจะเป็นวันตายของคุณ！”

“พลังของตระกูลหม่าและสมาคมแก๊งค์หม่า ไม่ใช่คุณที่จะจินตนาการได้！”

หลังจากพูดเสร็จ เขาก็คว้าแขนที่ถูกตัด และรีบจากไป

ฉินเทียนไปที่ร้านอาหารของโรงแรมเพื่อเลือกของติ่มซำ เมื่อกลับถึงห้อง ซูซูเพิ่งอาบน้ำเสร็จ สวมชุดนอนนอนอยู่บนเตียง

เมื่อเห็นติ่มซำในมือของฉินเทียน เธอกลืนน้ำลายลงไป เห็นได้ชัดว่ามีความอยากอาหาร

อย่างไรก็ตาม เธอยังคงขดริมฝีปากอย่างดื้อรั้นและพูดว่า “คุณกินเองเถอะ กินของหวานแบบนี้ ฉันกลัวอ้วน”

ฉินเทียนรีบพูดว่า “คุณภรรยา คุณผอมเกินไปแล้ว อ้วนขึ้นอีกหน่อยสิถึงจะดี ”

“นอกจากนี้ คุณเป็นคนที่รูปร่างกินยังไงก็ไม่อ้วน มาเถอะ ที่รัก มาชิมดู”

เมื่อพูดอย่างนั้น เขาก็นำเค้กถั่วหวานชิ้นหนึ่งมาที่ปากของซูซู

ซูซูลังเลอยู่ครู่หนึ่ง แต่ท้ายที่สุดความปรารถนาของเธอก็เอาชนะเหตุผล ตอนแรก เธอค่อย ๆ กัดคำเล็ก ๆ อย่างระมัดระวัง

“อืม มันอร่อยจริง ๆ เลย ”

พูดไป ก็อดไม่ได้ที่จะกินทั้งชิ้น ยังม่พอใจ เธอเลยหยิบอีกชิ้นขึ้นมากินเองเลย

“ชอบกินก็กินเยอะหน่อยนะ”

“อย่าทำร้ายตัวเอง ”

ซูซูรีบผลักฉินเทียนออกไปและพูดว่า “ไม่เอาแล้ว！”

“คุณมันคนนิสัยไม่ดี ฉันอ้วนขึ้นมาจริง ๆ จะทำยังไง รีบเอามันออกไป！”

ฉินเทียนหัวเราะ และทันใดนั้นความอยากอาหารก็มา ปกติเขาไม่คอ่อยจะกินขนมหวาน ก็ยังกินไปหลายชิ้นเลย

ทั้งสองถึงนอนกอดกันผล็อยหลับไป

หลังจากที่ออกมานานขนาดนี้ รู้สึกคิดถึงบ้านจริง ๆ เช้าวันรุ่งขึ้น หลังจากเก็บของ ฉินเทียนและซูซู ก็กลับหลงเจียง

ทริปนี้บอกเลยว่าคุ้มมาก ไม่เพียงแต่ได้หยุนชวนเท่านั้น แต่ในขณะเดียวกันยังรวมผลงานของอีกสองตัวตนด้วย

อย่างที่คาดไว้ ต่อไปในตัวตนเหล่านี้ ธุรกิจบริษัทซูยู่ จะพัฒนาขึ้นอย่างรวดเร็ว

ไม่น่าแปลกใจที่ธุรกิจของ ซูยู่ กรุ๊ป จะพัฒนาอย่างรวดเร็วในตัวตนต่อไปนี้

เนี่ยเจี้ยนเฉิงก็กลับมาจากเมืองซื่อไห่ เขายังนำข่าวดีกลับมาด้วย เปืดงานที่เมืองซื่อไห่ ได้อย่างราบรื่นเรียบร้อยแล้ว

ทุกวันนี้ นอกจากร้านค้าออนไลน์เทียนโก่วแล้ว ยังมีการจำหน่ายผลิตภัณฑ์จำนวนเล็กน้อยในส่วนอื่น ๆ ไปยังเขตอื่น ๆ เป็นระยะ ยกเว้นเมืองทางใต้สองสามเมือง ยอดขายทั้งหมดพุ่งสูงขึ้น

ผลลัพธ์โดยตรง นอกเหนือจากการเพิ่มขึ้นของผลกำไร คือแรงกดดันต่อการผลิตและการจัดการ

ซูซูวิ่งไปมาระหว่างบริษัทและโรงงานทั้งวัน และพวกกงลี่ ก็ยุ่งมากเช่นกัน

ฉินเทียนกลับมาว่างอีกครั้ง

ตอนนี้ยังไม่ถึงเวลเข้าร่วมเมืองอู่หู เขาไม่มีอะไรทำ ดังนั้นเขาจึงใช้เวลาทั้งวันในสวนสัตว์ร้าย เพื่อฝึกฝนกับทุกคน

หลังจากเทศกาลปีใหม่ ญาติในฉู่โจวยืนยันที่จะจากไป ฉินเทียน หยางยู่หลัน และ ซูซู ไปส่งพวกเขาไปที่สถานีด้วยตัวเอง และแยกจากกันอย่างไม่เต็มใจ

ระหว่างทางกลับ หยางยู่หลันและซูซูยังคงเศร้าเล็กน้อย

หลังจากช่วงเวลาแห่งความสัมพันธ์ที่ใกล้ชิดเช่นนี้ พวกเธอปฏิบัติต่อญาติเหล่านี้ กลายเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตประจำวันโดยไม่รู้ตัวไปแล้ว