บัญชามังกรเดือด นิยาย บท 439

“อะไร？เป็นไปได้ยังไง！”

ฟังที่หลิวชิงเล่าแล้วสีหน้าของซูซูก็ถอดสี

เอ่ยด้วยสีหน้าตกใจว่า： “ฉันจำได้ว่าเราบริษัทโลจิสติกส์ที่ร่วมมือเป็นเอกเทศกับเราชื่อว่าทงต๋าโลจิสติกส์ไม่ใช่เหรอ ？”

“เจ้าของบริษัทของพวกเขายังมาดูงานที่บริษัทของเราด้วยตัวเอง เป็นคนไม่เลวเลย เขายังบอกว่า จะร่วมมือกลยุทธ์เชิงลึกกับเรา”

“ทำไมอยู่ ๆ ก็เปลี่ยนใจกะทันหันล่ะ？”

“หลิวชิง ค่อย ๆ เล่ามาว่าเกิดอะไรขึ้น？”

หลิวชิงถอนหายใจทำจิตใจให้สงบ พยายามเล่าอย่างสงบ： “เป็นเจ้าของบริษัททงต๋าที่ชื่อว่าหลิวชั่น”

“เท่าที่เรารู้ บริษัทนั้นเป็นบริษัทที่ซื่อสัตย์จริงใจ”

“ว่าแต่ พอทงต๋าเอ็กซ์เพลสเกิดความวุ่นวายภายใน หลิวชั่นเหมือนจะออกจากบริษัทไปแล้ว”

“ตอนนี้ฉันติดต่อเขาไม่ได้”

“ฝ่ายธุรการทงต๋าโลจิสติกส์ตอบว่า เนื่องจากมีการเปลียนแปลงเจ้าของกรรมสิทธิ์ จึงระงับคความร่วมมือชั่วคราวเพื่อร่างสัญญากันใหม่”

“พวกเขาบอกว่าถ้าพวกเราร้อนใจ ก็ให้รีบไปที่สำนักงานใหญ่ของพวกเขาเจรจากับประธานกรรมการคนใหม่ที่เข้าดำรงตำแหน่ง”

“มีแค่เท่านี้ อย่างอื่นอีกฝ่ายไม่ยอมเปิดเผย”

ซูซูเอ่ยอย่างไม่สบอารมณ์ว่า： “เปลี่ยนแปลงผู้ถือกรรมสิทธิ์ ก็จะมาเปลี่ยนสัญญาตามใจชอบไม่ได้นะ！”

“มันจะเกินไปแล้ว！”

“หลิวชิง ช่วยเตรียมตัวที เรียกหลิวหยุนตงไปด้วย ไปเมืองจิ่นหูกันเดี๋ยวนี้”

พูดพลางก็ลงจากเตียงเริ่มหาชุด เวลานี้ เธอยังคงสวมชุดนอนกระโปรงผ้าไหมสั้นที่บางเบา

ฉินเทียนเห็นท่าทางซูซูรีบร้อนก็ขมวดคิ้ว

ยื่นมือไปเอาโทรศัพท์มือถือในมือของซูซูมาเอ่ยว่า： “หลิวชิง ฉันฉินเทียน”

“เธอรีบตรวจสอบที การเปลี่ยนแปลงผู้ถือกรรมสิทธิ์ทงต๋าเอ็กซ์เพลสระงับสัญญาความร่วมมือกับลูกค้าทั้งหมดหรือเปล่า หรือมีแค่บริษัทเรา”

“อีกเรื่อง พัสดุด่วนเป็นชีวิตของอีคอมเมิร์ซจะล่าช้าไม่ได้ เธอปรึกษากับหลิวหยุนตงทีว่ามีบริษัทโลจิสติกส์อื่นมาแทนได้มั๊ย พวกเราใช้กันไปก่อน เพื่อแก้ไขเร่งด่วนไปก่อน”

หลิวชิงถอนใจเอ่ยว่า： “หลิวหยุนตงก็อยู่กับฉันนี่แหละ พวกเราตรวจสอบหมดแล้ว”

“ดูท่าทางตอนนี้ ทงต๋าโลจิสติกส์จะระงับสัญญาแค่บริษัทของเรา ส่วนลูกค้ารายอื่นไม่ได้รับผลกระทบ”

“ตอนนี้ยังไม่แน่ชัดว่าที่ทงต๋าเอ็กซ์เพลสทำอย่างนี้เจาะจงเฉพาะพวกเรา หรือจะเอาพวกเรามาเชือดให้ลิงดู”

“นอกจากนี้ พวกเราได้ติดต่อบริษัทโลจิสติกส์อื่นตั้งแต่เกิดเหตุ”

“พวกเขาเป็นของสมาคมแก๊งค์หม่าหมด ต่างลงความเห็นเป็นเอกฉันท์ว่า ถ้าพวกเราจะร่วมมือกับพวกเขา ก่อนอื่นต้องได้รับการอนุญาตจากสมาคมแก๊งค์หม่าก่อน”

“ให้พวกเราไปหาสมาคมแก๊งค์หม่า”

สมาคมแก๊งค์หม่า！

พอได้ยินชื่อนี้ สีหน้าของฉินเทียนก็ขรึมลง เหมือนรู้ว่าปัญหาเริ่มจากตรงไหน

“ในเมื่อเป็นเช่นนี้ ก็ไม่ต้องไปเหนื่อยเปล่าแล้ว”

“ฉันจะไปเมืองจิ่นหูกับประธานซูด้วยตัวเอง คุณกับหลิวหยุนตง ดูแลภาพรวมให้อยู่ในความสงบ ถ้ามีลูกค้าเร่งส่งสินค้า พวกคุณก็รับมือไปก่อน”

“ให้เวลาฉันแก้ปัญหา 3 วัน”

“ได้” หลิวชิงพยักหน้า： “เวลา 3 วัน ฉันว่าพวกเรายังรับมือได้”

เดิมทีฉินเทียนเตรียมตัวรุดหน้าจะไปตีแนวหน้าก่อน แต่พอเกิดเรื่องอย่างนี้ เห็นท่าทางซูซูร้อนใจอย่างนี้ถ้าไม่ให้เธอไปคงไม่ได้แน่

อีกอย่างเรื่องความร่วมมือกับทงต๋าโลจิสติกส์ ฉินเทียนก็ไม่ค่อยเข้าใจ

ทั้ง 2 คนเก็บสัมภาระง่าย ๆ ก็ขึ้นรถกัน

ก่อนออกเดินทาง ฉินเทียนมีลางสังหรณ์ว่าเรื่องราวไม่ใช่ง่าย ๆ จึงส่งข้อความหาฉานเจี้ยน

องค์กรคำสาปสวรรค์ นอกจากฉานเจี้ยนกับผีหวูฉางที่คอยเฝ้าค่ายใหญ่แล้ว คนอื่นที่เหลือทั้งหมดก็รีบไปรวมตัวกันที่เมืองจิ่นหู

ระหว่างหลงเจียงกับจิ่นหูมีเมืองเมืองหนึ่งคั่นกลาง ห่างกันเป็นพันกิโลเมตร

ฉินเทียนนอกจากเติมน้ำมันระหว่างทางแค่ครั้งเดียว รับประทานอะไรนิดหน่อยที่สถานีบริการ นอกนั้นก็ไม่มีการเสียเวลาแม้แต่นาทีเดียว

ใช้เวลาทั้งหมด 7 ชั่วโมง ในที่สุดก็ถึงเมืองจิ่นหูในเวลาประมาณ 5 โมงเย็น