บัญชามังกรเดือด นิยาย บท 478

ตามแผนฉินเทียนและเถียหนิงซวง ได้ขึ้นเครื่องบินกลับไปยังเมืองจิ่นหูในวันเดียวกัน

ไปๆมาๆก็สองวันเข้าไปแล้ว

ทันทีที่พวกเขาเดินออกจากสนามบิน พวกเขาก็ถูกผู้สพกดรอยสังเกตเห็นจากด้านนอก ผู้สะกดรอยรายงานข่าวให้หยางคุนทันที

หลังจากที่หยางคุนได้ยินเรื่องนี้ เขาก็หัวเราะอย่างภาคภูมิใจ

“ฉินเทียนนะ ฉินเทียน อุตสาไปเชิญปรมาจารย์ ทำไมแกกลับมาเร็วจัง?”

“ซาโรตายแล้ว กลับกันเถอะ!"

“แกรอเดี๋ยวก่อน นี่แค่เริ่มต้นเท่านั้น!”

“เร็วๆ นี้ ฉันจะทำให้แกต้องคุกเข่าลงกับพื้นและขอร้องฉัน!”

เมื่อคิดถึงว่าเสียที่ดินหรูอี้ไปก็ยังได้กลับมา และไม่นาน ฉินเทียนจะมาขอความเมตตา หยางคุนรู้สึกตื่นเต้นมากจนทำให้เขาเป็นบ้า

“ตามต่อไป!"

“ถ้าคนแซ่ฉิน มีข่าวอะไร แจ้งฉันทันที!” เขาสั่งผู้สะกดรอย

โรงแรมจนหลง เถียหลินเฟิงและคนอื่นๆ ต่างตกตะลึงเมื่อเห็นฉินเทียนและเถียหนิงซวง

“คุณฉิน ทำไมคุณกลับมาเร็วจัง”

“คุณเจอซาโรไหม?”

“เป็นยังไงบ้าง?” เถี่ยหลินเฟิง ถามด้วยใบหน้าที่งงงวย

สิ่งที่เถียหนิงซวง ต้องการจะพูดถูกขัดจังหวะโดยฉินเทียน

“เจ้าสมาคมเถีย ประธานอู๋ ประหลี่”

“อย่าถามอะไรเลย"

“ฟังคำสั่งของฉัน เก็บของทันที พรุ่งนี้เราจะกลับไปที่หลงเจียง”

อะไรนะ?

กลับไปที่หลงเจียง?

นี่หมายความว่าอะไร การกระทำล้มเหลว ต้องการถอนตัวเหรอ?

เถียหลินเฟิงและคนอื่นๆ มองหน้ากันด้วยความตกใจ

ฉินเทียนพูดกับหลิวชั่นอีกครั้ง: "ประธานหลิว คุณอยู่ที่นี่คนเดียวไม่ปลอดภัย เมื่อผมจากไป หม่าจินหลงจะจัดการให้คุณอย่างแน่นอน"

“คุณเก็บของแล้วกลับไปกับพวกเราด้วยเถอะ”

“อาคารซูยู่ในหลงเจียงมีพื้นที่เยอะ คุณอยู่ที่นั่น สามารถตั้งสำนักงานได้"

หลิวชั่นเงียบไปครู่หนึ่งแล้วพูดว่า "ฉันเชื่อประธานฉิน"

“ฉันจะไปเตรียมตัวเดี๋ยวนี้”

พูดตามตรง เขาลังเลเล็กน้อย ไม่ใช่เพราะเหตุผลอื่น แต่สถานที่ในหลงเจียงนั้นเล็กเกินไป ไม่เหมาะสำหรับการเติบโตของบริษัทขนาดใหญ่

โดยเฉพาะบริษัทขนส่งสินค้าอย่างเขา การเลือกที่ตั้งทางภูมิศาสตร์มีความสำคัญเป็นพิเศษ

อย่างไรก็ตาม ทงต๋าโลจิสติกส์ขนส่งของเขาถูกควบคุมโดยซูยู่กรุ๊ป พูดอย่างจริงจัง บริษัทนี้เป็นของซูยู่กรุ๊ป

กลับไปที่ซูยู่กรุ๊ปเพื่อตั้งสำนักงาน ถือได้ว่าเป็นใบไม้ที่ร่วงหล่นหวนคืนสู่รากเหง้า

ดังนั้นเขาไม่มีอะไรจะพูด

แต่เดิมมีความกระตือรือร้น มุ่งมั่นที่จะชนะโครงการ ตราบใดที่สร้างเสร็จแล้ว ทุกคนสามารถขี่ลมโต้คลื่น และก้าวขึ้นสู่ระดับใหม่ในชีวิตและอาชีพได้

แต่ในเมื่อจู่ๆก็เป็นแบบนี้

แม้ว่าทุกคนจงใจแกล้งทำเป็นไม่สนใจ แต่ก็มีรอยยิ้มที่บังคับอยู่บนใบหน้าของพวกเขา อย่างไรก็ตาม การสูญเสียในดวงตาไม่สามารถปกปิดได้

“แค่นั้นแหละ."

“ถึงแม้จิ่นหูจะใหญ่ แต่ก็ไม่ใช่อาณาเขตของเรา"

“กลับไปหลงเจียงดีกว่า!” เถียหลินเฟิงกล่าวด้วยรอยยิ้มเพื่อเพิ่มขวัญกำลังใจของเขา

“พี่เทียน เป็นผีของตระกูลหยางเหรอ?”

“ไม่งั้น ให้ฉันไปเถอะ ”

“ฉันสัญญาว่าจะคลายเกลียวหัวของตระกูลหยางลงมา!” ถงชวนพูดอย่างไม่มั่นใจเล็กน้อย

หลังจากที่องค์กรคำสาปสวรรค์ของพวกเขามาถึงเมืองจิ่นหูพวกเขาทำภารกิจเดียวเท่านั้น และเวลาที่เหลือก็ใช้ในโรงแรม

มันเริ่มขึ้นรานิดหน่อยแล้ว

ตอนนี้เป็นความล้มเหลวที่พวกเขาไม่เคยประสบมาก่อน

ฉินเทียนกล่าวอย่างเคร่งขรึม: "ธุรกิจมีกฎเกณฑ์ทางธุรกิจ "

“ตอนนี้ตระกูลหยางกำลังเล่นกฎทางธุรกิจกับเรา เราควรใช้กฎเกณฑ์ทางธุรกิจเพื่อจัดการกับมัน”

“ถ้าคุณแพ้ก้คือแพ้ และคุณต้องเต็มใจยอมรับความพ่ายแพ้”