บัญชามังกรเดือด นิยาย บท 477

ซาโรยิ้มและพูดว่า "ลูก เธออยากให้ฉันช่วยคุณฉินเหรอ?"

ลิฉุนเฉียวหน้าแดงและพูดด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาว่า “ฉันแค่ไม่อยากให้คนอย่างแอนโทนี่แสดงหน้าเจ้าเล่ห์เพื่อหลอกลวงโลกต่อไป”

“อย่างที่คุณทราบ แนวความคิดการออกแบบของเขานั้นรุนแรงอยู่เสมอ มันแตกต่างจากแนวคิดของคุณในการปรับตัวให้เข้ากับสภาพท้องถิ่นและการผสมผสานระหว่างมนุษย์กับธรรมชาติ”

“จิ่นหู เป็นบ้านเกิดของฉัน เป็นสถานที่ที่สวยงามมาก ฉันกังวลว่าการออกแบบของ แอนโทนี่ จะทำลายระบบนิเวศในท้องถิ่น"

เมื่อเห็นว่าสิ่งต่าง ๆ เปลี่ยนไปในทางที่ดีขึ้น เถียหนิงซวงกล่าวอย่างตื่นเต้น "ใช่ค่ะท่านผู้อาวุโส!"

“คนร้ายเช่นนี้ ท่านควรยืนขึ้นอย่างกล้าหาญและหยุดเขา!”

“แอนโทนี่และตระกูลหยาง เพียงต้องการแสวงหาผลกำไร พวกเขาไม่สนใจเรื่องการรักษาสิ่งแวดล้อมเลย"

“มันจะเป็นการสูญเสียครั้งใหญ่สำหรับผู้คนในเมืองจิ่นหูที่จะปล่อยให้พวกเขาประสบความสำเร็จ”

ซาโรส่ายหัวด้วยรอยยิ้มบิดเบี้ยวและพูดว่า "ฉันสาบานกับภรรยาที่เสียชีวิตของฉันว่าในชีวิตนี้ฉันจะไม่ออกแบบงานให้ใครอีกแล้ว"

“ความปรารถนานี้ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้"

“อย่าทำให้ฉันต้องลำบากใจเลย"

ลิฉุนใบหน้าดูเศร้า

เถียหนิงซวงไม่ยอม และต้องการโต้แย้ง

“ตกลง” ฉินเทียนหยุดเถียหนิงซวง และพูดว่า “ผมบอกแล้วว่าจะทำให้ดีที่สุด และเชื่อฟังโชคชะตา”

“ตอนนี้ ผมถามตัวเองว่าผมได้ทำทุกสิ่งที่ควรทำแล้ว ไม่มีอะไรต้องเสียใจเลย”

“นอกจากนี้ เราไม่ควรทำให้ปรมาจารย์ต้องอับอายเกี่ยวกับเรื่องแบบนี้”

“ปรมาจารย์ เมื่อคืนผมขอให้คุณแกล้งตายแล้วปล่อยให้ฆาตกรถ่ายรูป เพื่อป้องกันไม่ให้พวกเขาส่งคนมาอีก”

“ผมได้ส่งคนไปแก้ปัญหากับคนกลางที่อยู่เบื้องหลังด้วย ไม่น่าจะมีปัญหาอะไรอีกในอนาคต”

“แต่เพื่อความปลอดภัย ช่วงหลายวันนี้คุณควรอยู่บ้านเพื่อฟื้นตัวจากอาการบาดเจ็บและอย่าปรากฏตัวต่อสาธารณะ”

“หนิงซวงไปกันเถอะ"

ทุกอย่างชัดเจนแล้ว ฉินเทียนจะไม่รอช้าไปแม้สักนาที พูดเสร็จก็ลุกขึ้นเดินออกไป

“คุณ ฉินเทียน—”ซาโรตะโกนและพูดด้วยรอยยิ้ม “แม้ว่าฉันจะช่วยอะไรคุณไม่ได้ แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าคนอื่นจะช่วยไม่ได้เช่นกัน”

“หืม?” ฉินเทียนมองไปที่ซาโรและกล่าวว่า “ปรมาจารย์ หมายความว่าอย่างไร?”

“นอกจากท่านแล้วยังมีคนที่เหมาะสมกว่าเหรอ?"

ซาโรถอนหายใจและกล่าวว่า "อันที่จริง ฉันหมดอายุไปนานแล้ว ปรัชญาการออกแบบของฉันเป็นของอดีตและตามสมัยปัจจุบันไม่ได้แล้ว"

“ดังนั้น หรือคุณไม่คิดว่า มันจะสอดคล้องกับสุนทรียศาสตร์ของคุณมากกว่าหรือ หากมันถูกออกแบบโดยนักออกแบบชาวตะวันออก?”

“คุณหมายถึง—” ฉินเทียนชะงักครู่หนึ่ง จากนั้นมองไปที่ ลิฉุนอย่างตื่นเต้น

ใช่!

ในเวลานี้ เขาก็รู้แจ้งในทันใด ลิฉุนยังเป็นลูกศิษย์ของซาโรอีกด้วย ยิ่งกว่านั้น ลิฉุนและซาโรสนิทสนมกันพอๆ กับสมาชิกในครอบครัว ต้องได้ถ่ายทอดงานมานานแล้ว

ซาโรพูดถูก ลิฉุนมาจากตะวันออก วัฒนธรรมและสุนทรียศาสตร์ของตะวันออกถูกจารึกไว้ในกระดูก และหลอมรวมไว้ในเลือด

ถ้าลิฉุนยอมทำ เขาจะไม่แพ้ให้แอนโทนี่แน่

“คุณมองฉันทำไม ฉันเป็นแค่ลูกศิษย์ที่ยังเรียนไม่จบ”

เมื่อเผชิญหน้ากับการจ้องมองของฉินเทียนลิฉุนก็ก้มหน้าลงด้วยความตื่นตระหนกและกล่าวว่า "อาจารย์รู้จักนักออกแบบชาวตะวันออกที่ยอดเยี่ยมหลายคน"

“คุณสามารถขอให้อาจารย์แนะนำให้คุณได้"

“คนที่ฉันอยากแนะนำคือเธอ”ซาโรจับมือลิฉุนและยิ้มอย่างใจดี: “ลูกเอ๋ย ด้วยสติปัญญาและทักษะของเธอ มันเลยกำหนดระยะเวลาฝึกหัดของเธอมานานเกินไปจริงๆ”

“ทำไมเธอถึงไม่เต็มใจที่จะออกหน้า และอยากจะอยู่กับฉันในฐานะชายชราในเมืองที่ห่างไกลเช่นนี้”

“เธอน่าจะรู้ดีกว่าฉันใช่ไหม”

ลิฉุนก้มศีรษะลงและไม่พูดอะไร