บัญชามังกรเดือด นิยาย บท 480

ฉินเทียนเป็นเหมือนสายฟ้า

เขาไม่จำเป็นต้องหลบ เพราะเขารวดเร็วว่องไว แม้หน้าไม้ก็ไล่ตามไม่ทัน

“พี่ใหญ่จะทำอะไร” เหมยหงเซว่อดไม่ได้ที่จะถาม

แม้ว่าฉินเทียนจะแข็งแกร่ง แต่เมื่อเปรียบเทียบกับรถบรรทุกโคลนบ้าๆ สองคัน เขาก็ยังดูอ่อนแอเกินไป

“เขาจะหยุดรถบรรทุก!”

“เราเตรียมตัวให้พร้อม!” หม่าหงเทาตะโกนด้วยดวงตาสีแดง

ในชั่วพริบตาฉินเทียนอยู่ห่างจากรถบรรทุกเพียงสิบเมตร

ด้วยเสียงคำรามอันยาวนาน ทันใดนั้น เขาก็รีบขึ้นไปบนเนินเขา จากนั้นจ้องมองไปที่เท้าของเขา บิดเอวของเขากลางอากาศ และพุ่งเข้าใส่ทางหน้าต่างรถบรรทุก

เขาเตะคนขับออกจากที่นั่งคนขับด้วยเท้าข้างหนึ่งแล้วกระแทกออกไป

ด้านนอกมีรถบรรทุกวิ่งเคียงข้างกัน

ภายใต้ความไม่สมดุลมันคำรามไปตลอดทางและขับไปทางอ่างเก็บน้ำอีกด้านหนึ่ง

เถียหนิงซวงและคนอื่น ๆ ต่างก็ตกตะลึง

นี่เหมือนเป็นปาฏิหาริย์!

“พี่ใหญ่ล่ะ?”

“เขาออกมารึยัง?”

เมื่อไม่เห็นฉินเทียนกระโดดออกจากรถ เถียหนิงซวงก็ตะโกน

“พี่เทียน รีบหนีเร็ว!”

“เร็ว!"

ทันใดนั้นเหมยหงเซว่ก็ตะโกน

เพราะเธอเห็นว่าฉินเทียนเอนตัวออกจากที่นั่งข้างคนของรถบรรทุก

ในขณะนี้ รถบรรทุกถูกหยุด และด้านล่างเป็นอ่างเก็บน้ำที่ไม่มีก้นเหว

เช่นเดียวกับลิงที่ว่องไว ฉินเทียนเอนตัวออกจากหน้าต่างรถและปีนขึ้นไปบนหลังคาในเวลาไม่กี่นาที

วินาทีสุดท้ายที่รถตกลงไปในน้ำ คนทั้งคน พุ่งขึ้นจากหลังคารถ

ตั้งแต่ตอนที่เขาไปหยุดรถ จนถึงตอนที่รถบรรทุกเสียการควบคุมและตกลงไปในน้ำ จนถึงตอนที่เขากระโดดขึ้น มันเกิดขึ้นจริงในไม่กี่วินาที

“พี่ใหญ่แข็งแกร่งมาก!”

องค์กรคำสาปสวรรค์โห่ร้องเสียงดัง

ถงชวนยืนขึ้นอย่างอดไม่ได้ ในขณะที่เขาโผล่หัวออกมา ลูกศรหน้าไม้พุ่งเข้าที่ไหล่ของเขา

“เชี่ย!”

ตื่นเต้นจนลืมหน้าไม้บนเนินเขา ความเจ็บปวดที่ร้อนแรงทำให้ ถงชวนโกรธ

ด้วยดวงตาสีแดง เขาพุ่งตัวไป

ฉินเทียนยิ้มและพูดว่า "อย่าหุนหันพลันแล่น"

“เจ้าของมาแล้ว”

รถบรรทุกขนาดใหญ่สองคันหายไปจากอากาศ บนถนนด้านหลัง มีรถสามคันขับผ่านไปอย่างรวดเร็ว

รถCMB สองคันและ Mercedes-Benz หนึ่งคัน หยุดที่ระยะห่างประมาณร้อยเมตรจากพวกเขา

บนรถCMB มีฆาตกรไร้อารมณ์หลายสิบคนพร้อมมีดยาวเดินออกมา

พวกเขายืนเป็นแถวขวางทางออก

“ฉินเทียน หลังจากฆ่าตระกูลหม่าของเราแล้ว แกก็คิดจะไปเหรอ?"

“แกคิดว่าฉันหม่าจินหลงเป็นอะไร”

เสียงโกรธของ หม่าจินหลงดังมาจากลำโพงของ Mercedes-Benz

ฉินเทียนเยาะเย้ย: "หม่าจินหลงไอ้โง่ ฉันคิดว่าเพราะหยางคุนไปแล้ว แกก็คงไม่กล้าที่จะแก้แค้น "

“ตระกูลหม่าของแกมีกี่คน เรียกพวกเขามาที่นี่สิ”

“แค่นี้ยังไม่พอที่ฉันจะฆ่า”

หม่าจินหลงโกรธมากจนสาปแช่ง

ประตูรถฝั่งคนขับเปิดออก และชายวัยกลางคนในชุดรบที่มีรอยแผลเป็นบนใบหน้าก็เดินลงมา

ถือซิการ์ขนาดใหญ่ในมือ สูบเข้าไป จ้องไปที่ ฉินเทียนและเยาะเย้ย "ฉันไม่คิดว่าแกจะทำลายรถบรรทุกโคลนสองคันของฉัน"

“ฉินเทียนดูเหมือนว่าฉันจะดูถูกแกจริงๆ"

ฉินเทียนรู้สึกว่ามีกลิ่นไอสังหารที่แข็งแกร่งในตัวบุคคลนี้ ซึ่งน่าจะปีนออกมาจากความตาย

เขาเยาะเย้ย: "ชายนิรนามผู้ไม่ตายของฉัน บอกชื่อของนายไป"

“ต้วนคุนบูชาอู่ของตระกูลหม่า”

ต้วนคุนโยนซิการ์ทิ้ง หยิบหนามสามเหลี่ยมสองอันออกจากหลังด้วยมือทั้งสองแล้วก้าวไปข้างหน้า

“เหล่าพี่น้องเอ๋ย ฆ่า!”

ฆาตกรที่มีมีดยาวหลายสิบคนพุ่งขึ้นด้วยดวงตาสีแดง

ในเวลาเดียวกัน คนขับทั้งสองก็รีบวิ่งขึ้นไปข้างรถบรรทุกขนาดใหญ่ที่พลิกคว่ำอยู่ข้างหน้า