บัญชามังกรเดือด นิยาย บท 526

นี่เป็นกลางคืนของวันที่ห้า

คืนที่เงียบสงบอย่างน่าประหลาด

สองชั่วโมงที่แล้ว ฉินเทียนเพิ่งใช้วิธีการที่โหดเหี้ยม จัดการคุณชายน้อยของตระกูลจี้ บีบจนยอดฝีมือของตระกูลจี้ต้องถอยกลับในสถานการณ์ที่คับขัน

ไม่มีคู่ต่อสู้ใดๆที่สามารถต่อกรกับฉินเทียได้อีกแล้ว

ดังนั้น ในคืนนี้ ไม่น่าจะมีเรื่องการนองเลือดเกิดขึ้นอีกแล้วใช่ไหม?

เจี่ยงเถียนเถียนให้คนขับรถขับรถ มาถึงลานบ้านของตระกูลลิด้วยความตื่นเต้น

เธอลงจากรถ ไม่ได้เหมือนกับก่อนหน้านี้ มีความรู้อย่างมาก กระทั่งมีความเขินอายเล็กน้อย ให้คนเฝ้าประตูไปรายงาน

แต่เป็นหน้าตาบูดบึ้ง ยกกระโปรง เข้าไปข้างในด้วยความโกรธ

“คุณหนูเถียนเถียน มาหาคุณชายของพวกเราเหรอ”

“ในช่วงนี้ไม่ได้มาหลายวันแล้วนะ” รปภ.ที่อายุมากกว่าในครั้งที่แล้ว อากุ้ยพูดด้วยรอยยิ้ม

ครั้งที่แล้วเป็นห้าวันก่อน ในเวลานั้น การเลือกตั้งผู้นำในอีกสิบวันเพิ่งประกาศออกมา เจี่ยงเส้าและเฉินเถิงรวมตัวกันเป็นพันธมิตรกัน และพวกเขามุ่งมั่นที่จะชิงตำแหน่งผู้นำ

เกือบจะเป็นเวลานี้ เจี่ยงเถียนเถียนมาหาลิเหลียงด้วยความตื่นเต้น บอกกับลิเหลียง พ่อของเธอจะเป็นผู้นำ หลังจากนั้น เอาตำแหน่งผู้นำมาเป็นสินสอดให้เธอ

คิดไม่ถึงเลยว่าภายในเวลาห้าวัน เกิดเรื่องมากมายขนาดนี้ เจี่ยงเถียนเถียนรู้สึกว่าฉินเทียนกำลังจงใจทำลายความสุขของเธอ

นอกจากนี้ ทำให้เธอผิดสัญญาต่อหน้าคนที่เธอรัก ทำให้ขายหน้า

ดังนั้น เธอมีใบหน้าที่มืดมน มองดูแล้วโกรธอย่างมาก

อากุ้ยพูด : “ดึกขนาดนี้แล้ว คุณชายน่าจะนอนแล้ว”

“คุณหนูเถียนเถียน ให้ผมไปรายงานก่อนไหม”

“ไม่ต้อง”

“ฉันเข้าไปเอง!” เจี่ยงเถียนเถียนไม่มีการอยู่ต่อ

ชายหนุ่มรปภ.ด้านข้างหัวเราะ พูดกับอากุ้ย : “ไม่ต้องไปยุ่ง”

“คุณชายกับคุณหนูเถียนเถียน เป็นคู่คอง ช่วงเวลาที่สำคัญและสวยงามแบบนี้ คนอื่นทำอะไร ต้องให้คุณไปกังวลด้วยเหรอ?”

อากุ้ยรู้สึกว่ามันก็ใช่ พวกเขาเป็นแค่คนเฝ้าประตูที่ธรรมดาที่สุด แต่เจี่ยงเถียนเถียนต่างหากที่เป็นนายหญิงในอนาคตของบ้านหลังนี้

ยิ่งกว่านั้น เขาจำได้ว่าครั้งที่แล้วที่เขาไปรายงาน เดินเข้าไปในห้องของลิเหลียงอย่างไม่ระวัง ได้ยินเสียงแปลกๆดังออกมาจากใต้ดิน หัวใจเต้นแรงอย่างไม่มีสาเหตุ

วิ่งมาถึงหน้าประตูห้องของลิเหลียงด้วยความโกรธ เจี่ยงเถียนเถียนถูกคนหนึ่งขัดขวางเอาไว้

ในตอนกลางคืน เมื่อเห็นใบหน้าไร้อารมณ์ของถงเหริน เจี่ยงเถียนเถียนรู้สึกหวาดกลัวอย่างไร้เหตุผล

เพียงแต่ เธอลังเลสักพักหนึ่ง ยังคงพูด : “ถงเหริน ฉันมีเรื่องสำคัญต้องการมาหาพี่ลิเหลียงคุณพูดกับเขาสักหน่อย”

ในสายตาของถงเหริน เผยให้เห็นถึงความซับซ้อน

พูดเสียงลึก : “คุณหนูเจี่ยง คุณมาผิดเวลา คุณชายลิเหลียงไม่อยู่บ้าน เขาออกไปทำธุระข้างนอกแล้ว”

“คุณพูดอะไรนะ?”

“ฉันไม่เชื่อ!”

“เขาออกไปทำธุระข้างนอก คุณเฝ้าอยู่ที่นี่ทำไม?”

“หลบไป ฉันจะเข้าไป!”

ถงเหรินยืนนิ่งไม่ขยับ พูดเสียงลึก : “คุณหนูเจี่ยง คุณมาหาคุณชาย ต้องการพูดเกี่ยวกับการเลือกตั้งผู้นำและเรื่องของฉินเทียนใช่ไหม?”

เจี่ยงเถียนเถียนอึ้งสักพัก : “คุณรู้ได้ยังไง?”

ถงเหริน : “ตอนที่คุณชายออกไป ก็เดาได้แล้ว เขาให้ผมมาบอกกับคุณ ไม่มีอะไรบังคับได้”

“ฉินเทียนอยากเป็นผู้นำ ก็ปล่อยให้เขาไปเป็นเถอะ เขาให้ผมเตือนคุณเป็นพิเศษ อย่าไปหาฉินเทียนเป็นอันขาด”

“คุณหนูเจี่ยง เชิญกลับไปได้แล้ว”

เจี่ยงเถียนเถียนมองดูประตูที่ปิดสนิทที่อยู่ด้านหลังของถงเหริน เธอเชื่อว่า ลิเหลียงอยู่ในห้อง จงใจไม่อยากเจอเธอ

ในสายตาของเธอ มีน้ำตาไหลออกมา

“เขาโกรธฉันแล้วเหรอ? เดิมทีฉันเคยพูดว่า ต้องการเอาตำแหน่งผู้นำมาเป็นสินสอด.....”

“ถงเหริน ฉันเข้าใจแล้ว!”

“ขอให้คุณบอกพี่ลิเหลียง ฉันไม่มีทางยอมแพ้อย่างแน่นอน!”

“เรื่องนี้ ฉันจะจัดการด้วยตัวเอง!”

พูดจบ เช็ดน้ำตาแล้วหันตัว

ถงเหรินรีบพูด : “คุณหนูเจี่ยง คุณจะทำอะไร?”