บัญชามังกรเดือด นิยาย บท 527

“พวกแกจะทำอะไร?”

“พวกแกอย่าเข้ามา!”

ในที่สุดเจี่ยงเถียนเถียนก็รู้สึกถึงความกลัวแล้ว เธอมองดูชายฉกรรจ์ที่อยู่ตรงหน้าหลายคน เต็มไปด้วยความหวาดกลัว

หนึ่งในชายฉกรรจ์ยิ้มและพูด : “เจี่ยงเถียนเถียน อาศัยแค่เธอคนเดียว ก็อยากมาขัดขวางไม่ให้พี่เทียนของพวกเราขึ้นบัลลังก์ของผู้นำ? ช่างไร้เดียงสาจริงๆ!”

“จับตัวเธอซะ!”

ผู้ชายสองคนเดินเข้ามาทันที

เจี่ยงเถียนเถียนกรีดร้องด้วยความหวาดกลัว อย่างไรก็ตาม มือคุณหนูที่ไร้เรี่ยวแรงของเธอนี้ จะเป็นคู่ต่อสู้ของชายฉกรรจ์สองคนได้อย่างไร

ราวกับว่าไม่มีการต่อต้านใดๆ ก็ถูกจับเอาไว้แล้ว มือเท้าถูกมัด

นี่ยังไม่เท่าไหร่ อีกฝ่ายยังใช้ผ้าสีดำผืนหนึ่ง ปิดตาของเธอเอาไว้ หลังจากนั้น โยนเธอลงบนเตียงใหญ่

“เธออยากเจอพี่เทียนไม่ใช่เหรอ?”

“รอเอาไว้เลย พี่เทียนดื่มเหล้าเสร็จ ก็จะมาบริการเธอ”

ผู้ชายหลายคนหัวเราะฮ่าฮ่า จากไปด้วยความหยิ่งผยอง

“ช่วยด้วย!”

“ใครก็ได้!”

“ช่วยฉันที!”

ห้องที่ว่างเปล่า และยังมีความมืดที่อยู่ตรงหน้า ทำให้เจี่ยงเถียนเถียนรู้สึกหวาดกลัว ราวกับว่าเธอตกอยู่ในนรกที่น่ากลัว

อย่างไรก็ตาม ต่อให้เธอตะโกนจนคอแตก ก็ไม่มีประโยชน์

การเก็บเสียงของห้องดีเกินไปแล้ว คนข้างนอกไม่ได้ยินเลยด้วยซ้ำ ยิ่งกว่านั้น ได้ยินแล้วจะทำไม? เดิมทีนี่ก็เป็นกับดักที่ถูกสร้างขึ้นโดยเจตนา

ไม่รู้ว่าผ่านไปนานแค่ไหน เจี่ยงเถียนเถียนตะโกนจนเหนื่อย

เธอกำลังนอนอยู่บนเตียง อยากร้องไห้แต่ไร้น้ำตา

อย่างกะทันหัน เธอได้ยินเสียงประตูถูกเปิดออก มีคนคนหนึ่งเดินเข้ามา บนตัว มีกลิ่นเหล้ารุนแรง

“แกเป็นใคร?”

“แกคือฉินเทียนใช่ไหม?”

“ฉันขอบอกแกเลยนะ พ่อของฉันคือเจี่ยงเส้า บ้านของพวกเรารวยอย่างมาก!”

“ดังนั้นดีที่สุดคือแกรีบปล่อยฉัน!”

“ไม่อย่างนั้นพ่อของฉันไม่ปล่อยแกไปอย่างแน่นอน!” เธอพูดด้วยความหวาดกลัว

อีกฝ่ายไม่มีการตอบ

แต่ว่าผ่านกลิ่นเหล้าที่รุนแรง เธอสามารถสัมผัสได้ อีกฝ่ายกำลังเดินทีละก้าวๆ เดินเข้าใกล้เธอ

“แกจะทำอะไร......”

“แกจะทำอะไรกับฉัน.....” รู้สึกได้ถึงมือเย็นข้างหนึ่ง ลูบไล้ใบหน้าของตัวเอง เธอตกใจกลัวจนตัวสั่น

สายตาของเธอมองไม่เห็น แต่ว่า เธอนึกถึงความตั้งใจของอีกฝ่าย

ความคิดนี้ ทำให้เธอหวาดกลัวอย่างมาก

“อย่า......”

“อย่าทำแบบนั้นกับฉัน......ฉันสามารถจ่ายเงินให้แกได้!”

“เพียงแค่แกปล่อยฉัน แกอยากได้อะไรฉันให้ได้หมด!”

“ฉันฉินเทียนไม่ขาดเงิน เพียงแต่สาวสวยอย่างเธอแบบนี้ ขาดอย่างมาก”

“ในเมื่อเธอส่งมาถึงหน้าประตูด้วยตัวเอง ก็อย่าโทษฉันไม่เกรงใจ” น้ำเสียงราวกับปีศาจ หลังจากนั้น แกว๊กหนึ่งที กระโปรงของเจี่ยงเถียนเถียนถูกฉีกออก

“อย่า!” เจี่ยงเถียนเถียนส่งเสียกรีดร้องหนึ่งที เกือบจะหมดสติไป

ถ้าหากหมดสติไปก็ดีแล้ว เธอไม่ต้องผ่านช่วงเวลาที่มืดมนที่สุดของชีวิตอย่างเต็มตา

ไม่เพียงแต่เสื้อถูกฉีกเท่านั้น

เธอรู้สึกว่าทั่วทั้งร่างกาย แม้แต่ชีวิตทั้งคน ล้วนแล้วถูกฉีกไปด้วย

บรรยากาศภายในห้อง ทำให้คนทนดูไม่ได้

นี่ก็คือน้ำและไฟนรกของปีศาจและนางฟ้าปะทะกัน

……

ภายในห้อง กลางคืนยังคงเต็มไปด้วยความสงบ

ด้านนอกประตูใหญ่ของตระกูลลิ คนขับและบอดี้การ์ดที่กำลังรอเจี่ยงเถียนเถียน เห็นว่าเป็นเวลานานเธอไม่ออกมา ไม่เพียงแต่ไม่ใจร้อน ตรงกันข้ามกลับแสดงรอยยิ้มที่รู้ใจกันแทน

พวกเขาหาว พูดเยาะเย้ย : “ดูเหมือนว่า คนโง่เขลาอย่างคุณชายลิคนนี้ ครั้งนี้ใจเปิดกว้างแล้วจริงๆ”

“ในที่สุดคุณหนูก็สมปรารถนาแล้ว กลับไป พวกเรารอรับอั่งเป่าได้เลย”