บัญชามังกรเดือด นิยาย บท 536

ทุกคนต่างก็รู้ลิเหลียงกำลังถ่อมตัวอยู่ นี่ก็ยิ่งทำให้ทุกคนมองเห็นคุณภาพที่ดีเด่นบนตัวของลิเหลียง

คนที่มีความสามารถอย่างนี้กลับสามารถไม่ยิ่งผยองและไม่ใจร้อน อ่อนน้อมถ่อมตนและสุภาพ

ผู้นำของพรุ่งนี้นอกจากลิเหลียงแล้วยังสามารถมีใครได้อีก？

พวกเขาแอบตัดสินใจ พรุ่งนี้ต้องสนับสนุนลิเหลียงทั้งหมด ถึงเวลานั้นลิเหลียงก็ปฏิเสธไม่ได้แล้ว

“เรื่องนี้ก็กำหนดอย่างนี้ก่อน ทางเวทีเซวียนหยวนนั้นผมได้ส่งคนไปเคลียร์การป้องกันแล้ว”

“พรุ่งนี้ตอนเช้า พวกเราออกเดินทางจากที่นี่”

“สิบโมงเลือกตั้งผู้นำตรงตามเวลา หลังจากผู้นำรุ่นแรกเข้ารับตำแหน่ง เรื่องแรกที่พวกเราต้องทำก็คือร่วมแรงร่วมใจกันฆ่าฉินเทียน”

“เจ้าบ้านหม่า”

ลิเหลียงจู่ ๆ ร้องตระโกนเรียกเสียงหนึ่ง หม่าจั๋วชุนที่ใจลอยอยู่ไกล ๆ ก็ตกใจ

“คุณชายลิ มีเรื่องอะไร？”

ลิเหลียงยิ้มพูด“ผมอยากจะไหว้วานเรื่องหนึ่งกับคุณ”

“ส่งหนังสือทำสงครามฉบับหนึ่งให้ฉินเทียน”

“หนังสือทำสงคราม？”หม่าจั๋วชุนไม่มีปฏิกิริยามาเล็กน้อย

ลิเหลียงยิ้มพูด“ใช่”

“ส่งหนังสือทำสงครามให้ฉินเทียน นัดเขาพรุ่งนี้ตอนเที่ยง ดวลศึกรอบสุดท้ายเวทีเซวียนหยวน”

“คุณบอกเขา ถ้าหากเขาเป็นผู้ชายกล้าทำกล้ายอมรับ อย่างนั้นก็มางานให้ตรงตามเวลา เอาบุญคุณความแค้นก่อนหน้านี้ทำให้เสร็จสิ้นไปอย่างสิ้นเชิง”

“ทำความผิดแล้วไม่ควรทำให้คนอื่นเดือดร้อนไปด้วย”

“ถ้าหากเขาสามารถเผชิญหน้าอย่างซึ่ง ๆ หน้าได้ อย่างนั้นพวกเราไม่ถามหาความรับผิดชอบของคนอื่น”

“ถ้าหากเขาไม่กล้ามา ก็อย่าโทษพวกเรา ต้องลงมือต่อหลงเจียงและซูยู่กรุ๊ป”

เห็นหม่าจั๋วชุนลังเล หยางหยวนชิ่งพูดอย่างไม่สบอารมณ์ว่า“เหล่าหม่า คุณยังตะลึงทำอะไรอยู่？”

“เรื่องที่คุณชายลิสั่งยังไม่รีบพยักหน้ารับปาก”

“หรือคุณกลัวที่จะเจอฉินเทียนเหรอ？”

หม่าจั๋วชุนมีปฏิกิริยากลับมา รีบพูด“ไม่มีปัญหา！”

“คุณชาย ผมไปเดี๋ยวนี้！”

ลิเหลียงเขียนหนังสือท้าทายทำสงครามฉบับหนึ่งด้วยตัวเอง ก็คือคำพูดเหล่านั้นที่เขาพูดเมื่อกี้ พรุ่งนี้ตอนเที่ยงที่เวทีเซวียนหยวน ทำบุญคุณความแค้นให้เสร็จสิ้น

กล้าทำก็กล้ารับ ทำความผิดแล้วไม่ควรทำให้คนอื่นเดือดร้อนไปด้วย ถ้าหากคิดหนี เจ็ดเมืองทางใต้จะล้อมโจมตีหลงเจียง

หม่าจั๋วชุนหยิบหนังสือทำสงครามอยู่ ตื่นตระหนกมาถึงโรงแรมเจอฉินเทียนเป็นเวลาแรก

หลังฉินเทียนอ่านหนังสือสงครามแล้วยิ้มอย่างไม่ใส่ใจ หยิบปากกามาเขียนคำใหญ่ ๆ ลงด้านล่างทันทีว่า：เจอกันตามนัดหมาย

“คุณจะไปจริง ๆเหรอ ？”หม่าจั๋วชุนมีใบหน้าที่กลุ้มใจ

ฉินเทียนยิ้มพูด“ผมได้ยินมาว่าพวกคุณกับเทียนหม่า กรุ๊ปได้เซ็นข้อตกลงเชิงกลยุทธ์กันแล้วใช่ไหม？”

“ยินดีต่อเจ้าบ้านหม่า พอข่าวได้ประกาศ พวกคุณตระกูลหม่าก็จะไม่เพียงแค่ก้าวขึ้นไปขั้นหนึ่ง”

หม่าจั๋วชุนฝืนยิ้มพูด“ใช่ ข้อตกลงได้เซ็นแล้ว จินหยู่เตรียมกลับประเทศแล้ว ผมให้เขาผ่านพรุ่งนี้ไปค่อยกลับมา”

“คุณฉิน เดิมทีในฐานะของการตอบแทน ผมจะเอาคะแนนเสียงนั่นลงให้คุณในวันพรุ่งนี้……”

“ตอนนี้ คุณว่า ผมยังสามารถทำอะไรให้คุณได้？”

ท่าทางของเขามองไปแล้วก็ดูเหมือนเผชิญหน้ากับคนที่ใกล้จะตายแล้วคนหนึ่ง เขาอยากออกแรงช่วยแต่ก็ทำอะไรไม่ได้

ทำได้เพียงพูด คุณยังอยากกินอะไรสักหน่อยไหม

สำหรับหม่าจั๋วชุนถึงเวลานี้แล้วยังสามารถคิดถึงตัวเอง ฉินเทียนยังคงมีความซาบซึ้งเล็กน้อย

เพราะความรู้สึกเหล่านี้สามารถเกิดขึ้นบนตัวของนักธุรกิจคนหนึ่ง มันหายากจริงๆ

เขาตบไหล่ของหม่าจั๋วชุนแล้วยิ้มพูด“ไม่ต้องห่วง”

“พรุ่งนี้ค่อยเจอกันแล้วกัน”

หม่าจั๋วชุนเห็นฉินเทียนถึงเวลานี้ยังพูดไปยิ้มไปเหมือนมีการวางแผนในใจแล้ว เขาตีสมองให้แตกก็คิดไม่ออก ฉินเทียนสรุปแล้วยังมีอะไรที่อาศัยได้

สุดท้ายเขากัดฟันแล้วพูด“ตกลง！”