บัญชามังกรเดือด นิยาย บท 537

ในที่สุดฟ้าก็สว่างแล้ว

เจ็ดโมงครึ่ง จวี้อี้ถังที่โรงแรมใหญ่ระดับห้าดาว ทั้งตึกห้องอาหารก็เริ่มรับประทานอาหารในเวลาเดียวกัน

อาหารป่าที่หายากและอาหารทะเลแต่ละชนิดมีทุกอย่าง

รวมหัวหน้าของตระกูลเล็กใหญ่เหล่านั้นไว้ที่นี่ อีกทั้งคนเก่งมีความสามารถของแต่ละยุทธจักร กินข้าวให้อิ่มหนำสำราญ

แปดโมง ออกเดินทางตรงตามเวลา

คนนับร้อย รถหนึ่งร้อยกว่าคัน ฉากยิ่งใหญ่อลังการมาก เจี่ยงเส้าที่รับผิดชอบให้ความร่วมมือทำงานยุ่งจนเหงื่อไหลท่วมทั้งตัว

จัดการทำเรื่องตลอดครึ่งชั่วโมง ถึงทำให้ทุกคนมีตำแหน่งที่นั่งของตัวเอง

เขานั่งในรถคันแรกอยู่เป็นเพื่อนลิเหลียง ด้านหลังก็เป็นเฉินเถิง หยางหยวนชิ่ง หม่าจั๋วชุนและตระกูลอื่นๆ

เรียงตามลำดับ ออกจากเมือง ขับมุ่งหน้าไปตำบลเซวียนหยวนซึ่งห่างออกไปหลายสิบกิโลเมตร

จากทางเข้าตำบล ขับมุ่งหน้าไปอีกห้ากิโลเมตรก็คือเวทีเซวียนหยวน

นั่นเป็นบริเวณในหุบเขา เวทีหินธรรมชาติขนาดใหญ่หลังหนึ่ง ด้านบนลึกประมาณครึ่งฟุต กว้างสี่นิ้วมีรอยร้าวยาวถึงสิบเมตร

ตามคำร่ำลือ เป็นกษัตริย์เซวียนหยวนทำสงครามต่อสู้กับชือโหยวที่นี่ ใช้ดาบเซวียนหยวนในมือฟันแยกออกมา

สุดท้ายกษัตริย์เซวียนหยวนเอาชนะชือโหยว

ดังนั้นที่นี่ก็ถือว่าเป็นสถานที่ท่องเที่ยวที่ค่อนข้างมีชื่อเสียงที่หนึ่ง โดยเฉพาะคือห่างจากเมืองจิ่นหูค่อนข้างใกล้ ปกตินักท่องเที่ยวเยอะมาก

แต่ตอนนี้รอบ ๆ สิบกิโลเมตรทั้งหมดต่างก็ถูกเคลียร์ให้ว่างเปล่า อีกทั้งมีมาตรการการป้องกันอย่างเข้มงวด

มองเห็นขบวนรถหยุดลงอย่างช้า ๆ หัวหน้าคนชุดดำหันวิ่งไปทางรถคันแรกอย่างตื่นเต้น

“คุณชาย ต่างก็ได้จัดเตรียมเรียบร้อยแล้ว”

ลิเหลียงพยักหน้าพูดอย่างดีใจ“ลำบากพวกคุณทีมเสินเฟิงแล้ว”

“เสินเฟิง เดี๋ยวคุณตามข้างกายผม”

“ครับ！”

รถทั้งหมดต่างก็จอดบนพื้นที่ว่างด้านนอก คนนับร้อยเดินตามลิเหลียง เดินเข้าไปข้างในจากปากทางเข้าหุบเขา

เนื่องจากเป็นสถานที่ท่องเที่ยว ดังนั้นสิ่งปลูกสร้างรอบ ๆ ครบครันมาก

รอบ ๆ เวทีเซวียนหยวนยังมีศาลาหกเหลี่ยมมากมาย เพื่อให้นักท่องเที่ยวได้พักผ่อน

เมื่อก่อนอยากที่จะขึ้นเวทีเซวียนหยวนต่างก็ต้องเก็บค่าใช้จ่าย

นาทีนี้บันไดตึกที่ผ่านเวทีเซวียนหยวน ถูกประตูรั้วเหล็กล็อคขึ้นมาอย่างแน่นหนา

มองเห็นดาบหินยักษ์สลักด้ามหนึ่งนอนราบบนเวที ลิเหลียงเหมือนมองเห็นความยิ่งใหญ่ของกษัตริย์เซวียนหยวนในยุคโบราณ

และเกียรติยศอันนี้ในวันนี้เป็นของเขา ！

ทั้งเจ็ดเมืองทางใต้มีพลังศักยภาพที่ยิ่งใหญ่ ตอนนี้ทรัพย์สินของตระกูลเล็กใหญ่เหล่านี้รวมกันขึ้นมาก็มีนับล้านล้านแล้ว

พอกลายเป็นผู้นำ เขาก็สามารถควบคุมอุตสาหกรรมนับล้านล้านนี้ได้

ด้วยเหตุนี้ เขามีความมั่นใจไปแข่งกับพลังที่แข็งแกร่งใด ๆ ทั่วประเทศแม้กระทั่งต่างประเทศด้วย

“อาเจี่ยง เชิญขึ้นเวทีเถอะ”

“คุณเป็นพิธีกร” สงบสติอารมณ์ที่ตื่นเต้น เขาก็ฟื้นคืนภาพลักษณ์ของคุณชายที่อ่อนโยนใจดีและใจกว้างคนนั้นมาอีก

“ลิเหลียง โอกาสของพวกเรามาแล้ว！”

“คุณพักผ่อนก่อน ผมจัดการเอง！”เจี่ยงเส้าดูเหมือนตื่นเต้นกว่าลิเหลียงเสียอีก

รั้วเหล็กถูกเปิดออก เขามาถึงบนเวทีอย่างตื่นเต้น

มองกลุ่มคนที่หนาแน่นด้านล่างเวที เขาใช้ไมโครโฟนที่เตรียมพร้อมไว้นานแล้วพูดเสียงดัง“ทุกท่าน เงียบ！”

“ตอน นี้ยังไม่ถึงเวลาที่ลงคะแนนเสียงอย่างเป็นทางการ ยังมีเจ้าบ้านหลายท่านยังมาไม่ถึง ขอให้ทุกท่านรออย่างอดทน อย่าใจร้อน”

“ฟังผมพูด ทุกคนเอาตามเขตพื้นที่บริหารของเมืองที่ไม่เหมือนกัน ยืนแยกเป็นทีม”

ภายใต้คำชี้แนะของเขา ที่เต็มไปด้วยกลุ่มคนก็แบ่งเป็นสองสามทีมแล้ว

แบ่งเป็นเมืองซื่อไห่ เมืองหยุนชวน เมืองตงหัว เมืองฝูหลิง เมืองหนานเจียง เมืองเป่ยเจียง

เขตพื้นที่บริหารสองสามเมืองนี้ นอกจากหลินตงผู้รับผิดชอบของเมืองตงหัว และเหยียนซิวผู้รับผิดชอบของเมืองฝูหลิงอยู่ในสถานที่

ที่เหลือตระกูลจี้แห่งซื่อไห่ อานกั๋วแห่งหนานเจียง หลินหลงแห่งเป่ยเจียง จ้าวเทียนเผิงแห่งหยุนชวนต่างก็ยังมาไม่ถึง