บัญชามังกรเดือด นิยาย บท 591

เนี่ยชิงหลงหัวเราะเสียงดัง

“พี่ใหญ่จะเอาเหล้าสองหม้อนี้ไปให้เป็นของขวัญหรอ ลองไปถามทั้งห้องของเพื่อนชั้นสูงสิ ใครกันจะกล้ามาแข่ง！”

“พี่ใหญ่ ขอให้ท่านสนุกและมีความสุข ข้าน้อยขอตัวก่อนนะ”

เมื่อเย็นแล้ว ก็รีบไปขึ้นรถ ก่อนที่จะเรียกเหลยเป้าไปด้วยกัน

ฉินเทียน อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว ก่อนที่จะมองเห็นเนี่ยชิงหลงเร่งรีบ ราวกับว่ากลุ่มมังกรกำลังได้เจอปัญหาอะไร ……

แต่ว่าในเมื่อเนี่ยชิงหลงเลือกที่จะไม่เอ่ยออกมา เขานั้นก็ไม่จำเป็นที่จะต้องถาม

หากจัดการไม่ได้จริงๆ เนี่ยชิงหลงก็จะมาหาเขาเอง

“ไปกันเถอะ กลับบ้านกัน”เขานั้นหันไปเอ่ยกลับหลินเซวี่ย แล้วเดินขึ้นรถจากไป

เมื่อมาถึงประตูทางด้านหน้าของอุทยานมังกร ฉินเทียนนั้นได้เรียกเหลิ่งเฟิงมาหา แล้วให้เขานั้นช่วยยกกระเป๋าหลังลงแล้วเอาเหล้าสามหม้อนั้น ส่งเข้าไปให้ยังสวนสัตว์ร้าย

เมื่อมองเห็นเหล้าทำสงคราม เหลิ่งเฟิงนั้นเหมือนสัตว์ร้ายที่หิวกระหายผี และด้วยสายตาเต็มไปด้วยสีเขียวสว่างพร้อมสีหน้าตาย ก่อนที่จะยักไว้ให้ทีมหมาป่าเดียวดายหม้อหนึ่ง เอาไว้ให้แค่หนึ่งหม้อ

“ภรรยา ข้ากลับมาแล้ว”

“วันนี้คุณได้กินข้าวดีๆบ้างหรือเปล่า？”

“ได้กินแอปเปิ้ล ที่ฉันนั้นได้ปอกเปลือกให้คุณไหม”

เมื่อกลับมาถึงคฤหาสน์ มองเห็นซูซูนั้นได้ใส่เสื้อผ้าทำเอง ที่นั่งอยู่บนโซฟาเพื่อดูข่าวสาร ฉินเทียนนั้นยิ้มแล้วเดินเข้ามา ก่อนที่จะค่อยๆโอบเอาเธอมาไว้ในอ้อมกอด

ซูซูจ้องเขาเขม็ง ก่อนที่จะเอ่ยอย่างไม่ค่อยพอใจ　“ดูสารรูปคุณตอนนี้หน่อยสิ！”

“พูดกับคุณแล้วไม่ใช่หรอ ว่าฉันแค่เดือนกว่าๆ นอกจากความลำบากใจ กับคนอื่นๆ แล้วไม่มีอะไรแปลก คุณไม่ให้ฉันไปทำงาน ไม่ให้ฉันนั้นออกไปด้านนอกอีก”

“ฉันจะโดนปิดกั้นจนหายใจไม่ออกตายแล้วนะ！”

“หากรู้ตั้งแต่แรก ฉันน่าจะแอบออกไปด้านนอก ไม่ให้รู้ตัวกันไปเลย”

ฉินเทียนรีบเอ่ย “คุณอย่ามาพูดมั่วๆนะ！”

“วันมะรืนก็เป็นวันแต่งงานของจี้ชิงและหลิวชิงเหยาะ พวกเราไปที่นั่นด้วยกันดีไหม？”

“ได้ยินมาว่าเมืองเทียนหยางแห่งซื่อไห่นั้น มีสถานที่ที่น่าสนใจมากมายเลยนะ พวกเราไปที่นั่นก่อนหนึ่งวัน ผมจะพาคุณไปเดินเที่ยวเล่นเอง”

สีหน้าของซูซูเปล่งประกายมีความหวัง หลังจากที่ “โดนกัก”มาหลายวัย อยากที่จะออกไปพบเจอลมอะไรบ้างมาตั้งนานแล้ว

เธอคิดแล้ว ก่อนที่จะเอ่ยตอบ “คุณชายจี้และคุณหนูหลิว ทุกคนต่างก็เป็นคนที่มีฐานะ คุณคิดออกแล้วหรอว่าอยากจะให้ของอะไร？”

“ของทั่วๆไปนะ เกรงว่าจะเอาออกมาไม่ได้”

ฉินเทียนเอ่ยยิ้ม“ภรรยาคุณวางใจเถอะ ของขวัญที่ให้จี้ชิง ผมนั้นได้เตรียมไว้แล้ว ผมรับประกันเลย ว่าจะต้องเป็นของขวัญที่แพงและดีที่สุดเลยล่ะ”

“แม้กระทั่งหลิวชิงเหยา พวกคุณเรื่องผู้หญิงผมนั้นไม่ค่อยเข้าใจ ยังไงก็รบกวนให้คุณช่วยจัดเตรียมให้หน่อยนะ”

ซูซูพยักหน้าก่อนที่จะเอ่ย “เมื่อก่อนแม่เคยให้กำลังไข้มือกับฉัน มันทำมาจากหยกไขสมันของแกะ มันไม่เลวเลยนะ แต่ว่าฉันไม่ค่อยชอบใส่เครื่องประดับมากเท่าไหร่”

“วางไว้ก็วางไว้ งั้นเอามาให้ชิงเหยาดีกว่า ทางนู้นเขาเรียกคุณว่าพี่ชาย งั้นก็คือน้องสาวของฉัน ของขวัญชิ้นนี้นับว่ามีความหมายแล้วล่ะ”

“ดีครับ！”

“ภรรยานั้นวิเคราะห์คิดดีจริงๆเลย”ฉินเทียนยิ้มกริ่มก่อนที่จะจูบไปที่บนใบหน้ารูปไข่ของซูซู

　ในตอนนี้เอง ในมือของหยางยู่หลันนั้นได้ถือกล่องเข้ามา

เมื่อมองเห็นดังนี้ ก็รีบเอามือเข้ามาปิดตา ก่อนที่จะเอ่ยอย่างเกินจริง “กลางวันแสกๆก็มาจูบกัน หน้าไม่อายจริงๆ！”

“ข้านั้นไม่เห็นอะไรเลยนะ พวกคุณทำต่อไปเถอะ！”

เมื่อเอ่ยแล้ว ก็หันหลังเดินจากไป

“แม่！”สีหน้าของซูซูแดงขึ้น ก่อนที่จะรีบผลักฉินเทียนออก แล้วเดินตามไป

“นี่ก็คือกำไลคู่นั้นใช่ไหม？”

“ฉันอยากจะหาอยู่ แต่ก็ถูกแม่เก็บมาให้แล้ว”

หยางยู่หลันเอยอย่างไม่พอใจ “เธอยังจะมีหน้ามาพูดอีก！”

“ทำของหายทั้งวัน แม้แต่ของตัวเองก็ไม่รู้ว่าวางเอาไว้ตรงไหนบ้าง！”

“เอาไปสิ หลังจากนี้อย่ามารบกวนฉันอีกล่ะ”

ซูซูยิ้มกริ้มก่อนที่จะจับมือของหยางยู่หลัน แล้วเอ่ยอ้อน “แต่ว่ายังไงสะแม่ก็ดีที่สุดย่ะ”

“แม่ ตอนดึกอยากกินปลาเปรี้ยว จำเอาไว้นะ ว่าต้องใส่น้ำส้มสายชูเยอะๆนะ”

หยางยู่หลันเอ่ยอย่างไม่พอใจ “ ไปอ้อนสามีเธอนู่น กับแม่มันใช้ไม่ได้หรอกนะ”