บัญชามังกรเดือด นิยาย บท 605

เหลิ่งหยุนส่ายหน้าแล้ว พูด“ฉันไม่รู้นั่นเป็นของอะไร พ่อบุญธรรมพูดให้ฉันไม่ต้องร้อนรนไปจะมีคนมาบอกฉัน”

“หรือว่าคนนั้นก็เป็นคุณ？”

“ของนั้นก็เป็นบัญชาทางตะวันตกอะไร？”

ฉินเทียนอดไม่ได้ที่จะอึดอัด พูดอย่างอารมณ์เสีย“พวกเราต่างก็ถูกตาแก่หลอกแล้ว！”

“ทำให้ผมโมโหแล้ว！”

เหลิ่งหยุนกุมมือของเขาอยู่ เข้ามาใกล้พูดเสียงอ่อนโยน“ดูสิทำให้คุณโมโหแล้ว！”

“สรุปแล้วเกิดเรื่องอะไรขึ้นล่ะ ยังมีเพราะอะไรคุณต้องช่วยมังกรซ่อนรูปทำเรื่องอย่างไม่มีเหตุผล？”

ฉินเทียนถอนหายใจแล้ว เพียงต้องเล่าเรื่องที่ผ่านมาอย่างคร่าว ๆ แล้ว จากนั้นพูดอย่างกลัดกลุ้มใจ“ตอนนี้ดูแล้วตาแก่ก็คือร่วมมือกับมังกรซ่อนรูปหลอกผม”

“เขาก็รู้นานแล้วมังกรซ่อนรูปเก็บเอาไว้ต้องการให้ผมช่วยพวกเขาทำเรื่อง เขาไม่บอกผมก็ช่างแล้วยังคิดร้ายผม！”

ตอนที่เหลิ่งหยุนไปคุกพญายมที่แดนเหนือหาเถ้าแก่ใหญ่ ฉินเทียนยังไม่ได้เจอหน้าครั้งที่สองกับจูจูไม่รู้จินหู่จินหู่และบัญชาทางตะวันตกอะไร

แต่เห็นชัดมากเวลานั้นตาแก่ได้รู้แล้ว

นี่ยังไม่พอที่จะอธิบายปัญหาเหรอ！

เหลิ่งหยุนยิ้มคริ“คิดร้ายก็คิดร้ายสิ”

“เขาเป็นอาจารย์ของคุณ อาจารย์คิดร้ายลูกศิษย์ยังไม่ใช่สมเหตุสมผล”

ฉินเทียนพูดอย่างอารณ์เสีย“กลับไปค่อยหาเขาคิดบัญชี！”

“ตอนนี้เรื่องได้ชัดเจนแล้ว เป็นไปอย่างที่คิดตอนที่จินหู่ใกล้จะตายเอาบัญชาทางตะวันตกมอบให้พ่อของคุณนำกลับประเทศ”

“มีความเป็นไปได้มากยังมีความจริงที่เขาตาย”

“พวกเราขอแค่หามือมืดที่อยู่เบื้องหลังคนนั้นออกมา ก็สามารถเปิดโปงสาเหตุการตายที่แท้จริงของพวกเขาได้อีกทั้งหาบัญชาทางตะวันตกเจอ”

“คุณเตรียมที่จะทำยังไง？”

สีหน้าของเหลิ่งหยุนก็เปลี่ยนเป็นจริงจังขึ้นมา ในดวงตาสวยเผยให้เห็นกลิ่นไอของความชั่วร้ายออกมา

“พรรคนินจาของญี่ปุ่นมีสามองค์กรที่ใหญ่ที่สุด แบ่งเป็นองค์กรอี้เหอ องค์กรหลิ่วเซิง องค์กรซารุโทบิ”

“ฉันเชื่อ มือมืดที่อยู่เบื้องหลังอย่างแท้จริงก็เป็นหนึ่งในสามองค์กรนี้”

“เพียงแต่ฉันยังไม่มีวิธีที่จะยืนยัน สามองค์กรนี้อยู่มานานแล้วยิ่งใหญ่และลึกลับไปหาพวกเขาเลยโดยตรง เพียงกลัวว่าก็จะไม่มีผลอะไร”

“ดังนั้นฉันตัดสินใจเข้าร่วมการแข่งขันแลกเปลี่ยนเวทีหมอกหลังหนึ่งเดือน！”

“ครั้งนี้ฉันไม่เพียงต้องประกาศฐานะยังต้องเอาที่หนึ่งมา！”

ฉินเทียนตะลึงเล็กน้อย อดไม่ได้ที่จะพูด“ตรงกลางนี้มีความเกี่ยวข้องอะไรหรือเปล่า？”

เหลิ่งหยุนพูดอธิบาย“สามองค์กรนี้ถึงแม้เป็นกลุ่มนินจาที่ใหญ่ที่สุดแต่พวกเขามีผู้นำทางจิตวิญญาณร่วมกัน ก็เป็นสัญลักษณ์จิตวิญญาณของนินจาทุกคน”

“การแข่งขันแลกเปลี่ยนเวทีหมอกก็คือทะยูจัดงานเพื่อพัฒนาวิชาซ่อนตัวให้เจริญรุ่งเรือง”

“เอาตามกฏขอแค่ได้รับอันดับที่หนึ่งของการแข่งขันแลกเปลี่ยนก็สามารถเสนอเงื่อนไขหนึ่งต่อทะยูได้”

ฉินเทียน“ผมเข้าใจแล้ว！”

“คุณต้องการได้รับอันดับที่หนึ่งจากนั้นแสดงความต้องการต่อทะยู ให้สามองค์กรใหญ่เสนอเรื่องจริงในปีนั้น！”

เหลิ่งหยุน“ถูก！”

ฉินเทียนถอนหายใจแล้ว ตอนนี้เขารู้เพราะอะไรเขาให้ราชาหนูส่งคนเฝ้าดูทิศทางการเคลื่อนไหวของกลุ่มงูและเหลิ่งหยุน ผลที่ได้รับคือพวกหล่อนต่างก็ซื่อสัตย์กว่าเวลาใด ๆ อีก

ที่แท้เหลิ่งหยุนถืออำนาจอยู่ไม่เคลื่อนไหวชั่วคราวเพื่อรอโอกาส คือสะสมพลังเตรียมเข้าร่วมการแข่งขันแลกเปลี่ยนเวทีหมอก

ถึงแม้รู้สึกไม่ค่อยเหมาะสม แต่ตอนนี้ฉินเทียนคิดวิธีที่ดีกว่าอะไรไม่ออก

อีกทั้งถ้าหากเหลิ่งหยุนสามารถได้รับอันดับที่หนึ่งแล้วจริง ๆ ให้ทะยูพูดความจริงออกมา ไม่ให้พลาดโอกาสทางลัด

“แต่คุณต้องคิดใตร่ตรองให้ชัดเจน พอประกาศฐานะวันหลังอาจจะมีความวุ่นวายมากมาย”

“รวมถึงองค์กรเลือดเทานินจาที่คุณทำลายก่อนหน้านี้ เป็นไปได้มากที่จะเจอการเอาคืน”

เหลิ่งหยุนยิ้มสวย“ฉันไม่กลัว”

“ฉันไม่ใช่มีคุณเหรอ？คุณจะสนับสนุนเพื่อฉันใช่ไหม？”

คิดถึงฉากที่สวยงามนั่น สีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไปมาก

ที่ยิ่งสำคัญคือเขามองเห็นเหลิ่งหยุนยืนขึ้นมา สองมือวางที่รอบเอวทำท่าทางเตรียมที่จะปลดเสื้อผ้า

“ศิษย์น้องเล็ก เอ่อผมยังมีภาระกิจอยู่ ไปก่อนแล้ว”

พูดประโยคหนึ่งแล้วเขาลุกขึ้นมุ่งหันไปทางหน้าประตู

เหลิ่งหยุนมีการเตรียมพร้อมนานแล้ว ร่างกายกระพริบขวางที่หน้าประตู ฉินเทียนเกือบชนบนตัวของหล่อน

“ทำไม คุณกลัวฉันอย่างนี้？”

“วางใจ คุณไม่พูด ฉันไม่พูด ไม่มีใครจะรู้”

หน้าอกตั้งหันกระแทกมาทางในอ้อมอกของฉินเทียนเลยทันที

“ไม่เอา！” ฉินเทียนอุทานเสียงต่ำหนึ่ง ภายใต้สถานการณ์ฉุกเฉินหมดหนทางหนีเขายิงกลับออกไปปังเสียงหนึ่ง ชนหน้าต่างทะลุล้มไปด้านนอกสวนแล้วเลยทันที

เวลานี้ด้านนอกสวนกำลังล้อมด้วยกลุ่มคน

นอกจากลูกน้องเหล่านั้นของเหลิ่งหยุนและเฉินเสี่ยวอี้ ยังมีหญิงชายแปลกหน้าสองสามคน พวกขากำลังยื้อแย่งอะไรอยู่

จู่ ๆ บินออกมาจากข้างในคนหนึ่ง ทุกคนทั้งหมดต่างก็ตะลึงแล้ว

รูปแบบการปรากฏตัวนี้ก็พิเศษมากไปแล้วมั้ง

วินาทีต่อมาบนหน้าของงูเขียวหางไหม้และคนอื่น ๆ ปรากฏรอยยิ้มที่แปลกประหลาด

ฉินเทียนไอเสียงหนึ่ง พูดจาง ๆ “เถ้าแก่เหลิ่งกับฉันพนันกัน พูดว่าฉันกระโดดไม่ไกลอย่างนี้……ง่ายนิดเดียวเอง”

“เฉินเสี่ยวอี้นายเด็กนี่ยังตะลึงทำอะไรอยู่ ยังไม่รีบไป！”

เฉินเสี่ยวอี้มีใบหน้ามึนงงมีปฏิกิริยากลับมารีบเตรียมออกไปตามฉินเทียน

“คุณคือ ฉินเทียน พี่เทียน？”

และในเวลานี้ในหญิงชายแปลกหน้าสองสามคนนั้น เด็กผู้หญิงวัยรุ่นคนหนึ่งลังเลเล็กน้อยถามเสียงต่ำ