บัญชามังกรเดือด นิยาย บท 616

เมื่อเผชิญหน้ากับฉินเทียนด้วยท่าทางที่สงบเสงี่ยม หัวใจของโคตะคุงก็เต้นแรง

ถึงแม้จะพูดด้วยเหตุผล และเขาก็ไม่มีทางเชื่อร้อยเปอร์เซ็นต์ก็ตาม แต่คนเราก็มักจะละโมบโลภมากอยู่เสมออยู่แล้ว

เขาอดคิดไม่ได้ หากมีโอกาสเป็นไปได้ล่ะ?

ถ้าเกิดว่าสามารถที่จะได้เงินหนึ่งร้อยล้านดอลลาร์จริงๆ เขาก็คงไม่ต้องดิ้นรนอีกต่อไปแล้ว แล้วก็จะสามารถเป็นอย่างที่ฉินเทียนพูดมาได้ จะไปที่ใดก็ได้บนโลกใบนี้ แล้วใช้อีกครึ่งค่อนชีวิตที่เหลืออย่างสุขสบาย

"ถ้าหากกล้าหลอกลวงฉัน นายได้ตายอย่างอนาถมากแน่!"

"นี่คือบัตรอีเกิลของธนาคารข้ามชาติที่ใช้กันทั่วโลก หากว่านายสามารถทำได้ ห้องบอลรูมนี้ก็จะเป็นของนายทันที"

ท้ายที่สุดแล้ว เขาขบฟันตัวเอง แล้วทำท่าทางว่าอยากจะลองดูสักครั้ง และเขาหยิบบัตรธนาคารใบหนึ่งออกมาจากกระเป๋า

ฉินเทียนไม่แม้แต่ที่จะดูด้วยซ้ำ เขาควักโทรศัพท์ออกมาถ่ายภาพเอาไว้ แล้วก็ได้แก้ไขตัวอักษรจีนลงไปแถวหนึ่ง จากนั้นก็ส่งไป

หลังจากนั้นเขาก็แสร้งยกโทรศัพท์ขึ้น แล้วหันไปยิ้มกับใบหน้าที่ดูตื่นตระหนกของฮันหลิง พลางกล่าวว่า "เดี๋ยวห้องบอลรูมแห่งนี้ก็จะเป็นของฉันแล้ว"

"อยากจะฉลองสักหน่อยไหม ดื่มกับฉันสักแก้วเป็นไง?"

เขาหยิบเอาแก้วไวน์แดงสองใบออกมาจากด้านข้าง แล้วส่งให้กับฮันหลิงใบหนึ่ง

เมื่อฮันหลิงเห็นว่าฉินเทียนยังสามารถที่จะยิ้มออกมาได้ แต่เธอนั้นเกือบที่จะร้องไห้อยู่แล้ว เธอกระซิบกระซาบว่า "ได้โปรดเถอะ อย่าสร้างปัญหาเลยได้ไหม!"

"หรือว่า พวกเราแจ้งตำรวจกันเถอะ"

"ไม่อย่างนั้นพวกเขากล้าฆ่านายจริงๆ แน่!"

ผู้คนโดยรอบ ต่างก็มองไปที่ฉินเทียนราวกับว่ามองคนโง่เง่าอย่างไรอย่างนั้น

ไอ้หมอนี่กำลังละเมออยู่อย่างนั้นเหรอ?

ดึกดื่นเที่ยงคืน โอนเงินหนึ่งร้อยล้านเหรียญสหรัฐภายในสามนาที จะบ้าไปแล้วหรือไง!

ฉินเทียนเลิกคิ้วขึ้น แล้วกล่าวว่า "พวกเรามาเดิมพันกันไหมล่ะ?"

"ถ้าหากันสามารถทำได้ เธอก็แค่บอกฉันมา ว่าไม่กี่ปีมานี้เกิดเรื่องอะไรขึ้นบ้าง"

"ครอบครัวของหูเฟยพ่ายแพ้ได้อย่างไร เพราะอะไรเธอถึงอยากอยู่ด้วยกันกับคนอย่างเจียวเหลียง"

เมื่อได้ยินฉินเทียนกล่าวถึงหูเฟยขึ้นมาอีกครั้ง ภายในแววตาของฮันหลิงก็ฉายแววแห่งความโศกเศร้าขึ้นมาอย่างหนัก เธอหันศีรษะกลับไป แล้วกัดฟันไม่ยอมพูดอะไรออกมา

เวลาผ่านไปราวกับสายน้ำ เพียงไม่นาน ก็ผ่านไปสองนาทีแล้ว

รอชมการแสดงที่ดีของผู้คน ที่เริ่มแสดงออกถึงความร้อนรน และมีอีกหลายคนกำลังหัวเราะอยู่

พวกผู้ชายบางคน เนื่องด้วยตัวตนของฉินเทียน ก็เริ่มที่จะโจมตีอาณาจักรมังกรกันแล้ว

พูดว่าคนของอาณาจักรมังกรก็เป็นเหมือนหมูเหมือนหมา ไม่เหมาะสมสำหรับบทบาททางสาธารณะเลยสักนิด

"เถ้าแก่ เชิญคุณออกคำสั่งมาได้เลย!"

"ฉันอยากจะคว้านไส้ของเขาออกมา!"

หัวหน้าเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยคนนั้น ดึงมีดสั้นออกมาเล่มหนึ่ง ราวกับอยากที่จะลองดู จึงเผยให้เห็นแววลางร้ายของนักฆ่าในแววตา

โคตะคุงก็ยืนยันได้แล้ว ว่าตัวเองถูกฉินเทียนเล่นเข้าให้แล้ว เขาพาลโกรธ และต้องการจะออกคำสั่ง ทันใดนั้น เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้นมา

เขารีบร้อนไปดู อดไม่ได้ที่จะอ้าปากค้าง ภายในดวงตา ก็เต็มไปด้วยท่าทางที่ปีติยินดี

“หนึ่งร้อยล้านดอลลาร์!”

“มีหนึ่งร้อยล้านดอลลาร์จริงๆ!”

“ฮ่าๆๆ ฉันรวยแล้ว!”

“คุณฉิน ไม่สิ เถ้าแก่ฉิน!”

"ยินดีกับคุณด้วย ห้องบอลรูมแห่งนี้ นับตั้งแต่นี้เป็นต้นไปมันเป็นของคุณแล้ว!"

"ทุกสิ่งทุกอย่างทั้งหมดนี้เป็นของคุณ!" เขารีบพุ่งไปอย่างตื่นเต้นดีใจ แล้วไปกอดฉินเทียน ทั้งหัวเราะทั้งกระโดดโลดเต้น

ฉินเทียนทำเหมือนกับกำลังมองตัวตลก เขาแค้นเสียงเย็นชาออกมา ร่างกายสั่นเล็กน้อย แล้วทำเป็นอากาศธาตุที่มองไม่เห็น จากนั้นจึงสลัดโคตะคุงออกไป

โคตะคุงชะงักงั้นไปครู่หนึ่ง แล้วมองไปเห็นสายตาที่เย็นชาของฉินเทียน จิตใจก็เริ่มสั่นไหว

ทันใดนั้นเขาก็ตระหนักได้ว่า ฉินเทียนไม่ได้เป็นเพียงแค่มหาเศรษฐีท่านหนึ่งเท่านั้น แต่ยังเป็นยอดฝีมือที่คาดเดาไม่ได้อีกด้วย

"เถ้าแก่ฉิน ต้องการให้ผมทำอะไรต่อไป ท่านสั่งมาได้ตามสบายเลยครับ" ความเหยียดหยามทั้งหมดหายวับไปกับตา เขาโค้งคำนับอย่างเคารพนบนอบเป็นอย่างยิ่ง

ผู้คนโดยรอบบริเวณ ต่างก็พากันตกตะลึงจนพูดไม่ออก!

หนึ่งร้อยล้าน ดอลลาร์!

นึกไม่ถึงเลยว่าภายในเวลาสั้นๆ เพียงแค่สามนาทีฉินเทียนจะสามารถทำได้!

ตอนนี้ ห้องบอลรูมแห่งนี้ เป็นของเขาแล้วจริงๆ อย่างนั้นเหรอ?

ฉินเทียนยิ้มแล้วกล่าวกับเฉินเสี่ยวอี้ว่า "ตั้งแต่นี้เป็นต้นไป อำนาจในการจัดการทั้งหมดของห้องบอลรูมนี้ส่งมอบให้นายแล้วกัน"

"วันนี้ดึกไปหน่อย พรุ่งนี้ นายค่อยไปดำเนินการตามขั้นตอนที่เกี่ยวข้องกับไอ้หมอนี่"

คว้านไส้ตัวเอง แล้วเขาก็เผยรอยยิ้มที่เหี้ยมโหดออกมา

"ตอนนี้ นายเป็นสุนัขของฉันแล้ว"

หัวหน้าเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยยังไม่มีปฏิกิริยาตอบกลับมาจากความประหลาดใจ