บัญชามังกรเดือด นิยาย บท 67

ออกแรง!　　

ฉันออกแรงเพิ่ม!　

ฉันออกแรงเพิ่มขี้นอีก! 　　

ถงชวนกัดฟัน รวบรวมพละกำลังที่มีอยู่ทั้งหมดออกมาใช้　　

ฉินเทียนยังคงยิ้มยิ้ม ไม่ได้รู้สึกอะไร　　

เป็นไปได้ไหมว่า มือไอ้หมอนี่ แข็งยิ่งกว่าเหล็ก ?　　

ในที่สุดถงชวนก็ใบหน้าถอดสี　　

“ถงชวน เป็นอะไรไป? ”　　

“คุณเจอฉินเทียนเป็นครั้งแรก รู้สึกเหมือนเจอเพื่อนเก่างั้นหรือ เลยไม่อยากปล่อยมือไป? ”หยางหลินถามอย่างมีความหมายลึกๆ　　

ถงชวนกัดฟัน และกำลังงจะปล่อยพลังอีกครั้ง　　

ทันใดนั้น เขารู้สึกว่ามือของฉินเทียน ร้อนขึ้นมา　　

ชั่วพริบตาเดียว ก็เหมือนกับเหล็กแท่งร้อนแดง　　

ร้องเสียงหลง เขาสะบัดมือออก ถอยหลังอย่างรวดเร็ว จนเกือบหกล้ม　　

“เกิดอะไรขี้น? ” คราวนี้ หยางหลินก็หน้าถอดสีอย่างมาก　　

“ไอ้หนู แกแอบทำอะไรฉัน? ”ถงชวนทั้งตกตะลึงทั้งโกรธ เขามั่นใจว่า ฉินเทียนต้องลงมือทำอะไรบางอย่างแน่　　

ฉินเทียนกางมือออก พูดอย่างผู้บริสุทธิ์ไร้เดียงสา : “ เพื่อน ฉันไม่เข้าใจคุณกำลังพูดอะไร”　　

มือทั้งคู่ของเขา ว่างเปล่าอย่างเห็นได้ชัด ถงชวนประหลาดใจ　　

“พวกผู้ชายนี่แปลกจัง พูดอะไรที่ฟังไม่เข้าใจ ”　　

“พี่ คุณน้าและน้าสะใภ้ ยังมีคุณยายคุณตาต่างสบายดีไหม? พวกเรารีบไปกันเถอะ ” ซูซูพูดด้วยรอยยิ้ม　　

หยางหลินมองไปที่ถงชวนด้วยความกังวล　　

ในฐานะลูกพี่ลูกน้อง เขาไม่สะดวกที่จะลงมือโดยตรง เชิญถงชวนมาเป็นพิเศษ เพื่อจัดการฉินเทียน　　

หรือว่า ฉินเทียนคนนี้มีฝีมือระดับสูง ถงชวนถึงได้พ่ายแพ้ในทันที?　　

เป็นไปได้อย่างไร เขาไม่เชื่ออย่างเด็ดขาด　　

ถงชวนกัดฟันแล้วพูดเสียงดัง : “ฉินเทียน พวกเราคนฉู่โจว ต้อนรับลูกผู้ชายฮีโร่เท่านั้น ไม่ต้อนรับคนพาลที่เกาะผู้หญิงกิน ”　　

“คุณอยากเข้าไปฉู่โจวก็ได้ ให้ลองฝีมือกับฉันก่อน! ”　　

หยางยู่หลันสีหน้าดูกังวล เธอรู้ว่าประเพณีพื้นบ้านของฉู่โจวนั้น เกิดเรื่องได้ง่าย แต่ก็ไม่นึกว่า เพิ่งจะขึ้นฝั่ง ก็เจอคู่ต่อสู้เข้าแล้ว　　

ซูซูพูดอย่างไม่พอใจ : “พี่ นี่หมายความว่าอย่างไร? ”　　

หยางหลินยิ้มและพูดว่า: “ ซูซู เรื่องของลูกผู้ชาย เธออย่ายุ่งเกี่ยวเลย”　　

“คุณก็ไม่อยากให้ผู้ชายของตัวเองเป็นคนขี้ขลาดใช่ไหม ? ”　　

เขามองไปที่ถงชวนแล้วพูดว่า: “คุณจัดเตรียมการเปรียบเทียบอย่างไร? ฉันตอบรับแทนน้องเขยของฉันแล้วกัน ”　　

นี่คือการนำฉินเทียนขึ้นย่างบนกองไฟ　　

ถงชวนหยิบหนังสือพิมพ์แผ่นหนึ่งออกมาจากกระเป๋า พูดว่า : “พวกคุณดูสิว่านี่คืออะไร ”　　

หลังจากซูซูเห็นแล้ว สีหน้าตื่นตระหนก พูดอย่างโกรธเคืองว่า: “ในโลกนี้ยังมีคนไร้มนุษยธรรมแบบนี้! ”　　

ที่แท้ บนหนังสือพิมพ์มีการประกาศรางวัลนำจับ　　

อาชญากรแซ่หลิงเดิมทีเป็นคนจรจัดแซ่หลิง ได้รับการเลี้ยงดูจากตระกูลใจดีบ้านหนึ่งในฉู่โจว　　

คิดไม่ถึงว่าเขาจะบ้าคลั่งอาละวาด หลังจากเจ้าบ้านชายป่วยเสียชีวิต ยึดครองเจ้าบ้านหญิง 　

ไม่เพียงแค่นั้น เขายังข่มขืนลูกสะใภ้ ทุบตีหลานชาย　　

หลังจากที่ลูกชายล่วงรู้ ก็ถูกฆ่าอย่างโหดเหี้ยม เมื่อตายแล้วก็ผ่าแยกร่างของลูกชาย

ยิ่งไปกว่านั้นก็คือ ตำรวจค้นพบหลังจากสอบสวนว่าที่ แซ่หลิงคนนี้เป็นคนจรจัดก่อนหน้านี้ เพราะว่าเขาฆ่าครอบครัวภรรยาคนก่อนอย่างทารุณ 　　

หลังเกิดเหตุการณ์ คนแซ่หลิงขับรถหลบหนีไป ตำรวจเสนอเงินรางวัลนำจับฆาตกรหนึ่งแสนหยวน　　

ยังมีคำเตือนพิเศษ ผู้ต้องสงสัยดุร้ายและเจ้าเล่ห์ อันตรายต่อชีวิต ขอให้ประชาชนพลเมืองระมัดระวังตัวให้มากขึ้น　　

หยางหลินกล่าวอย่างสงสัยว่า: “คดีนี้ฉันรู้แล้ว ไหนว่า ไอ้เดรฉานนี้รู้ว่าตัวเองบาปหนา ขับรถไปริมแม่น้ำ แล้วกระโดดน้ำฆ่าตัวตายไปแล้วไม่ใช่หรือ? ”　　

“รถคันนั้นด้านโน้น ไม่ใช่เป็นของคนแซ่หลิงหรอกหรือ? ”　　

ถงชวนพยักหน้า พูดอย่างภาคภูมิใจว่า : “ ทุกคนโดนคนแซ่หลิงหลอกแล้ว”　　

“ตามที่ฉันรู้ คนแซ่หลิงตั้งใจนำรถไปทิ้งไว้ริมแม่น้ำ เพื่อปิดหูปิดตาของผู้คน ”　　

“เขาต้องการให้ทุกคนคิดว่าเขาตายแล้ว รอให้คลื่นลมผ่านไปก่อน เปลี่ยนชื่อเปลี่ยนแซ่ แล้วก็หนีต่อไปโดยไม่ต้องรับโทษ ”　　

“มีเรื่องอย่างนี้หรือ? ”　　

“แล้วตอนนี้เขาอยู่ที่ไหน? ”　　

ถงชวนมองไปที่ภูเขาเขียวลูกหนึ่งทางด้านซ้าย　　

“คุณหมายความว่า เขาหลบซ่อนตัวอยู่บนภูเขาตรงนั้นหรือ? ”　　

“ถูกต้อง หลบซ่อนตัวอยู่ที่นี่ รอให้คลื่นลมผ่านไป พอดีหลบหนีข้ามแม่น้ำไปได้ ”