บัญชามังกรเดือด นิยาย บท 70

“พี่หยางเต็มใจเป็นการส่วนตัว เป็นโชคของหมอนั้นจริงๆ ”　　

โกวเฉินส่งหยางเหมยเอ๋อร์ไปถึงประตูห้องรับรองด้วยตัวเอง มองไปยังร่างที่มีเสน่ห์ของหญิงสาว สายตาของเขาแปลกไป　　

หยางเหมยเอ๋อร์หันกลับมา เห็นรูปลักษณ์ของโกวเฉิน พูดอย่างดูหมิ่น : “ทำไมล่ะ อยากจะลองอีกครั้งหรือ? ”　　

เปลวไฟในดวงตาของโกวเฉินพุ่งสูงขึ้นนิดหน่อย เมื่อเห็นหญิงสาวซ่อนรอยยิ้มลึกๆไว้ ก็มอดดับลงทันที　　

เขาเหมือนนกที่หวาดกลัว ก้าวถอยหลังโดยไม่รู้ตัว　　

เคยพบหยางเหมยเอ๋อร์ครั้งแรก เขายังเป็นนักศึกษามหาลัยที่กระฉับกระเฉง ถูกดึงดูดด้วยเสน่ห์สาวใหญ่ของหยางเหมยเอ๋อร์ ยอมสละทั้งชีวิตเพื่อตามจีบเธอ　　

หลังจากนั้น เกือบตายอยู่บนเตียง ดื่มยาจีนหนึ่งเดือนเต็มๆ จนแทบจะไม่ฟื้นตัวคืนมา　　

จากการยอมสละชีวิตของเขา หยางเหมยเอ๋อร์มีบทบาทในการช่วยเหลือเขา ให้ได้รับการไปเคลมบริดจ์ในฐานะนักเรียนแลกเปลี่ยน　　

หลังจากนั้นเป็นเวลานานอยู่ช่วงหนึ่ง โกวเฉินก็ออกห่างจากหญิงสาว　　

ต่อมา หญิงสาวคนนี้ก็มีอำนาจมาก จนได้พบกับรองผู้นำพันธมิตรฉู่　　

รองผู้นำเป็นชายชรา เขาไม่สามารถทำในสิ่งที่ใจต้องการได้ จึงปล่อยหยางเหมยเอ๋อร์เป็นอิสระ　　

ตั้งแต่นั้นมาหยางเหมยเอ๋อร์ก็อวดผยองในฉู่โจว คัดเลือกหนุ่มน้อยเป็นพิเศษ　　

อย่างวันนี้ซีนแย่งชายหนุ่มต่อหน้าแฟนสาว ไม่ใช่เพิ่งเกิดขึ้นครั้งแรก　　

ทุกคนยำเกรงตัวตนของรองผู้นำพันธมิตรฉู่ ไม่มีใครกล้าพูดออกมา　　

“พี่หยาง คุณพักผ่อนก่อน ฉันจะไปพาเด็กคนนั้นมาหาคุณ ”　　

โบกมือเรียกเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยสองคน ตามโกวเฉินเดินไปที่ร้านขายอัญมณีอย่างอุกอาจ　　

รีบจัดการเรื่องนี้ให้เสร็จโดยเร็ว เขายังมีธุระสำคัญที่ต้องไปทำ คิดถึงคนหยกบนรูปภาพนั้น ใจของเขาก็เต้นเร็วขึ้นมา　　

ทันทีที่เขาเห็นฉินเทียน โกวเฉินก็เข้าใจมากขึ้น　　

ไม่น่าแปลกใจที่หยางเหมยเอ๋อร์รอไม่ไหวอย่างนี้ ชายหนุ่มคนนี้ที่อยู่ตรงหน้า แม้ผู้ที่อวดอ้างตัวเองว่าหล่ออย่างเขา ยังรู้สึกละอายใจเล็กน้อย

“ เพื่อน คุณทำอะไรผิดแล้วล่ะ มากับฉัน ” เขาวางมือบนไหล่ของฉินเทียนอย่างเยาะเย้ย

อืม?　　

เมื่อถูกทำให้ขุ่นเคืองในระยะใกล้เช่นนี้ ฉินเทียนหรี่ตามอง　　

โชคดี ที่เขารู้ว่าอีกฝ่ายเป็นเพียงคนธรรมดา จึงไม่ได้จู่โจม　　

“มีอันใหญ่กว่านี้อีกนิดไหม? ”มองดูแถวแหวนเพขรในเคานเตอร์ที่อยู่ตรงหน้า เขาถามพนักงานขายอย่างจริงจัง โดยไม่ได้ใส่ใจโกวเฉินที่อยู่ด้านหลังเขา 　　

“ผู้จัดการโกว ” พนักงานบริการไม่ได้ตอบคำถามฉินเทียน แต่มองไปที่โกวเฉิน ทักทายด้วยความเคารพ　　

โกวเฉินโบกมือ พนักงานบริการหลายคนก้าวถอยหลัง พนักงานรักษาความปลอดภัยรายล้อมเข้ามา　　

“เพื่อน ฉันพูดกับคุณอยู่นะ ไม่ได้ยินหรือ? “　　

“คุณกำลังมีปัญหา ” โกวเฉินยิ้มเยาะเย้ยอีกครั้ง　　

เกี่ยวกับฉินเทียนที่กำลังจะก้าวเข้าเส้นทางเก่าของเขา เขารู้สึกยินดีเล็กน้อย แต่ดูถูกเล็กน้อย　　

เขารู้สึกว่า หุ่นอย่างฉินเทียนแบบนี้ เกิดมาเพื่อเป็นของเล่นของผู้หญิง ถูกเลี้ยงดูโดยผู้หญิง　　

และตอนนี้เขากลับจากการเรียนที่ต่างประเทศ นักธุรกิจชนชั้นสูงที่พึ่งพาตัวเองได้　　

ในที่สุดฉินเทียนก็หันกลับมาอย่างช้าๆ และเหลือบมองโกวเฉินอย่างเฉยเมย　　

“ให้คำอธิบายที่ดีแก่ฉันดีกว่า ”　　

“ไม่เช่นนั้น คุณอาจถูกไล่ออก ”　　

“คุณพูดว่าอะไรนะ? ”โกวเฉินหัวเราะด้วยความโกรธ　　

“ไอ้หนู ยังไม่ได้ปีนขึ้นกิ่งไม้สูง ก็นึกว่าตัวเองเป็นคนแล้วหรือ? ”　　

“เห็นหรือไม่ ฉันเป็นผู้จัดการที่นี่ แกขอให้ใครไล่ฉันออก? ”เขาชี้ไปที่ป้ายชื่อที่หน้าอกด้วยความภาคภูมิใจบนใบหน้า

พนักงานรักษาความปลอดภัยหลายคนก็พลอยยิ้มไปด้วย　　

“ไอ้หนู อย่าพูดเหลวไหลสิ ไม่ได้ยินที่ผู้จัดการโกวพูดหรือไง? เดินไปสิ! ”　　

“รีบเดินไปดีๆ อย่าให้ต้องออกแรงบังคับนะ! ”　　

เมื่อเห็นฉินเทียนยืนนิ่งไม่ขยับ โกวเฉินก็พูดเยาะเย้ยอีกครั้ง : “ดีมาก ปล่อยให้คุณเป็นงี่เง่า ”　　

“เพิ่งได้รับการร้องเรียนจากลูกค้าหญิงท่านหนึ่ง คุณถูกสงสัยว่าทำร้ายเธอในห้างของเรา”　　

“และถือโอกาสขโมยของของเธอ ”　　

“ หญิงสาวคนนั้นรอคุณอยู่ในห้องรับรองแขกวีไอพี ”