บัญชามังกรเดือด นิยาย บท 708

“เจ้าว่ายังไงนะ？”

เมื่อได้ยินคำพูดของฉินเทียนแล้ว ตาแกเฟ่ยสีหน้าจิตวิญญาณของเขาก็เปลี่ยนไป

เขานั้นลุกขึ้นยืน ก่อนที่จะจ้องไปที่ฉินเทียนด้วยสายตาที่จ้องเขม็ง แล้วเอ่ยอย่างตื่นเต้น　 “เจ้ารู้เรื่องนี้ได้อย่างไรกัน？”

“เจ้านั้นคือใครกันแน่？”

“บอกมา ใครกันที่ส่งเจ้ามา！”

“ในตอนที่ซีจุน ได้มีความสัมพันธ์กับคุณหรือเปล่า？”

ในตอนที่พูด ร่างกายของเขานั้นก็เหมือนมีความอาฆาตล้อมเอาไว้ และพร้อมที่จะระเบิดสายฟ้าออกมา ฟาดบนร่างกายของฉินเทียนให้เละ

เมื่อมองเห็นปฏิกิริยาของเขา ฉินเทียนก็รู้ว่า เขานั้นหามาถูกคนแล้ว

หาของหรือคนบางอย่างนั้นมันยากลำบากเอาสะจริงๆเลยหาเท่าไหร่ก็ไม่พบ แต่มาที่นี่ไม่เสียแรงแล้ว

และไม่ได้สนใจความอาฆาตที่อยู่บนตัวของ ตาแกเฟ่ย ก่อนที่จะเอ่ยด้วยรอยยิ้ม“บอกข้าสิ ข้าจะพาท่านหนีไปจากที่นี่ อีกทั้งยังจะเอาความรุ่งโรจน์นั้นกลับคืนให้พวกคุณอีกด้วย”

“ตาแกเฟ่ย ท่านรู้เรื่องของซีจุนได้อย่างไรกัน？”

“ซีจุนใช่เป็นเพราะเขาฆ่าใช่ไหม เลยจะต้องตรวจสอบให้กระจ่าง！”นักโทษรอบๆนั้น ต่างก็เอ่ยตะโกนอย่างตื่นเต้น

ในคำพูดของพวกเขานั้น ซีจุนนั้นก็คือจินหู่ ถึงแม้ตอนนี้นั้นจะได้มีซีจุนคนใหม่แล้ว แต่ว่าพวกเขานั้นไม่ยอมรับ ในใจของพวกเขานั้นจินหู่ ถึงจะนับว่าเป็นคนเดียวของซีจุน

แต่ก็เป็นเพราะว่าสาเหตุนี้ หลังจากที่ไป๋เลี่ยนได้ขึ้นมาตำแหน่งนั้น ก่อนที่เขานั้นจะได้ใส่ข้อหาแล้วจับพวกเขามาใส่ที่นี่ส่ะ

คนหนึ่งเป็นหัวหน้าอีกคนหนึ่งเป็นบริหาร จริงๆแล้วที่ทำไปก็เพื่ออยากที่จะกำจัดทิ้งเฉยๆ　　

ตาแกเฟ่ยจ้องเขม็งมาที่ฉินเทียน ประมาณหนึ่งนาที ราวกับว่าได้มองฉินเทียนจนทะลุปรุโปร่งแล้ว

แต่ว่า เขานั้นผิดหวังแล้ว ฉินเทียนจ้องตากับเขา ราวกับว่ามองเข้าไปในดวงตา ได้มองเห็นน้ำทะเลลึก เขานั้น กลับมองไม่ออก

ในที่สุดตาแกเฟ่ยเอ่ยปากขึ้น

“เจ้านั้นปลดล็อกกุญแจได้ไม่ใช่หรอ เรื่องสำคัญ เจ้าเข้ามาสิ ข้าจะกระซิบให้ฟัง”

“ได้สิ”ฉินเทียนนั้นรีบตอบรับ ก่อนที่จะเอามือนั้นไปจับไว้ที่ล็อกเหล็ก

“ไม่ต้องการ！”ไกลๆนั้น หูเฟยที่ได้เห็นดังนั้น ก็รีบเอ่ยออกมา

“ฉินเทียน เจ้าระวังจะโดนหลอกนะ！”

“เจ้าอย่าเข้าไปใกล้นัก มันอันตรายเกินไป！”

หลังจากนั้น ฉินเทียนราวกับว่าไม่รู้อะไรสะอย่างงั้น เขานั้นได้จับเหล็กล็อกแน่น ก่อนที่จะมีแรกแล้วเหล็กนั้นก็เริ่มมีเสียงสั่น ก่อนที่จะแม่กุญแจนั้นจะโผล่ออกมา

ก่อนที่จะผลักที่กั้นประตูเหล็กหนักนั้นออก แล้วเข้าไปด้านใน

ในตอนที่เขานั้นได้เข้าไปในคุกใต้ดินนั้น เสียงเอ่ยคำราม แขนของตาแกเฟ่ยสั่น ก่อนที่เหล็กหนาทั้งสองข้างนั้น ได้ลอยเบาเหมือนแมลงเม่า แล้วได้กลิ้งกลับเข้ามาหาเขา

เหล็กนี้ ถึงแม้จะได้จับไว้ที่แขนของเขา แต่อีกด้านนั้น ได้คล้องไว้กับโซ่ที่ติดไว้ข้างกำแพง แต่ว่าเพราะมันยาวมา ก็ยังจะพอที่จะมีพื้นที่แกว่งสะบัด

พื้นที่ในห้องขังนั้นมีลิมิต ตอนที่โซ่ทั้งสองนั้นสะบัด ราวกับว่าได้ตัดขาดทางกลับของฉินเทียนไปแล้ว

เขานั้นแม้แต่ที่จะหลบซ่อนก็ไม่มี

หูเฟยตกตะลึง！

ใช้เวลาในไม่กี่วินาที ร่างกายของฉินเทียนนั้น ก็เหมือนราวกับกระดาษ ลอยขึ้นมา

ในความว่างเปล่านั้น ได้ใช้วิธีการที่มีไหวพริบนั้น ลอดผ่านเหล็กโซ่เส้นทั้งสองผ่านไป　　

วิธีการร่างหายที่สวยสง่างาม แม้แต่ตาแกเฟ่ยก็อดไม่ได้ที่จะแอบตะลึง

วินาทีต่อมา เขานั้นกัดฟันกรอด เขานั้นจะต้องบังคับฉินเทียนให้ได้ 　ให้ฉินเทียนนั้นบอกความลับออกมา　

เขานั้นสงสัย ความตายของจินหู่ต้องมีความสัมพันธ์กับเอกสารนั่น อีกทั้งฉินเทียนนั้นก็ได้เอ่ยถึงเอกสาร ดังนั้นเขาเลยสงสัยในฉินเทียน ว่าเบื้องหลังของเอกสารนั้นจะเป็นเขาที่อยู่เบื้องหลัง

พวกเขานั้นเพื่อนที่จะหลบหลีกจากการตรวจสอบ เลยได้ฆ่า จินหู่ไป ในตอนนี้ กลับวิ่งเข้ามาในคุก แล้วก็มาตามหา เอกสาร 　　

ที่แท้ มันช่างโหดอำมหิตจริงๆ！

เสียงร้องเสียงดัง ไหล่ทั้งสองข้างของเขาสั้นสั่น เหล็กทั้งสองลอยบินเต้นขึ้นไป ก่อนที่จะปากลงไปทางด้านฉินเทียนอีกที

ฉินเทียนที่อยู่ระหว่างเหล็กเส้นทั้งสองนั้น และใช้ประสบการณ์ในการจัดการ เหมือนกับการเต้นระบำของใบมีด

เวลาผ่านไปเนิ่นนาน เมื่อเห็นว่าไม่สามารถที่จะจัดการฉินเทียน ตาแกเฟ่ยเอ่ยคำนามออกมา ก่อนที่จะพุ่งไปหาฉินเทียน

ก่อนที่จะใส่หมัดหนักๆ ชกออกไปยังด้านของศีรษะฉินเทียน　　

สามารถรับรู้ได้ถึงแรงพลังของหมัดนั้น ฉินเทียนนั้นชื่นชมเขาจริงๆ ไม่แปลกใจเลยว่าเจ้าตาแกเฟ่ย ในปีนั้นสามารถที่จะมาขึ้นแทนตำแหน่งของจินหู่แล้วได้รับเลือกเป็นซีจุน

หลังจากที่โดนคุมขังมานาน ยังจะมีพลังอำนาจได้ขนาดนี้！

ภายในหน้าอกของเขานั้นตื่นเต้นมาก ในรอบนี้ เขานั้นไม่ได้หลบ ก่อนที่จะเอ่ยตะโกน แล้วใช้หมัดนั้น ชกเข้าไปยังด้านของหัวของ ตาแกเฟ่ย เหมือนกัน

ตุ๊บ！

ในตอนนี้ เขาถึงได้ยอมรับแล้วในเรื่องความจริงที่โหดร้ายนี้！

ถึงแม้ว่าเขานั้นจะไม่อยากที่จะยอมรับ แต่ไม่ยอมรับก็ไม่ได้ ว่าพลังของเขานั้นน้อยกว่าฉินเทียนเยอะเลย เขานั้นยังรู้สึกว่า ฉินเทียนนั้นยังไม่ได้ใช้พละกำลังเยอะเต็มที่เลยด้วย

มิฉะนั้น แค่หมัดเดียวก็สามารถที่จะชกเขาจนเละ

“เจ้าคือใครกัน”จ้องเขม็งไปที่ฉินเทียน แล้วเอ่ยมองเขาด้วยความโกรธแค้น

ฉินเทียนหัวเราะ ก่อนที่จะเดินไปยืนแล้วก้มลงไปด้านข้างของ เฟ่ยเทียนอิง แล้วค่อยๆยกมุมเสื้อขึ้นแล้วเอ่ย “เจ้าลองดูสิ ว่านี่คืออะไร？”

เมื่อมองเห็นดาบสีดำนั้น เฟ่ยเทียนอิงนั้นก็ตกตะลึง ！

“เกล็ดมังกร！”

“เจ้านั้นก็คือ——”

ฉินเทียนนั้นได้ทำมือจุ๊ปาก แล้วเอ่ยเบาๆ“ตอนนี้ ท่านควรจะทราบว่า ข้านั้นมาช่วยท่านได้แล้วหรือยัง？”

“หลายปีมานี้ ท่านนั้นยินยอมที่จะอยู่ที่นี่ เพื่อที่จะแทนจินหู่เพื่อที่จะปกป้องเอกสารนั้นอะหรอ ？”

“วางใจเถอะ เรื่องคดีของจินหู่ ข้านั้นได้ชี้แจงแล้ว แต่เพราะว่าเหตุผลพวกนี้ ดังนั้นข้าเลยยังไม่ได้ประกาศออกไป”

“ไม่ต้องรีบหรอก ท่านนั้นสามารถที่จะรอจนวันที่ข้านั้นจะเอาความรุ่งโรจน์กลับคืนมา แล้วค่อยเอา ค่อยเอาเอกสารส่งมาให้ข้า”

เมื่อเอ่ยแล้ว ก็ตบเข้าไปที่ไหล่ของ เฟ่ยเทียนอิง ก่อนที่จะลุกขึ้นแล้วเดินออกไปด้านนอก

เฟ่ยเทียนอิงกัดฟัน ลุกขึ้นยืน แล้วเอ่ยเสียงเบา“ยินดีกับท่านด้วย”

ฉากแปลกๆนี้เอง ทำให้ทุกคนนั้นต่างก็ตกตะลึง พวกเขานั้นไม่ได้ยินคำพูดที่ฉินเทียนและเฟ่ยเทียนอิงคุยกัน ดังนั้นเลยคิดว่า เฟ่ยเทียนอิงนั้นโดนฉินเทียนโจมตีจนยอมจำนน　

นี่ ไม่ใช่นิสัยของคิงคองสะหน่อย！

ตามหลักการแล้ว เฟ่ยเทียนอิง นั้นในตอนที่กำลังโกรธแค้นนั้น พละกำลังการต่อสู้ของเขาจะต้องน่ากลัวถึงจะถูกสิ

“ทุกคน เก็บของเถอะ ใกล้จะสามารถออกไปได้แล้ว”

“หลายปีมานี้ลำบากพวกคุณแล้ว หลังจากออกไปแล้ว ข้านั้นจะหาเหล้ามาให้พวกท่านได้ดื่มด่ำเลี้ยงต้อนรับ！”

สายตาที่เต็มไปด้วยความตะลึงงัน ฉินเทียนนั้นยิ้มแล้วเดินกลับยังห้องขังของตนเอง แล้วยังไม่ลืมที่จะเอากลอนล็อกของตนเองนั้นล็อกกลับคืน

นี่ มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่？

ในตอนนี้ ประตูเหล็กทางฝั่งด้านประตูทางออกนั้นได้มีเสียง เจียวซาและเมิ่งหัวนั้นได้เกินกลับมาแล้ว