บัญชามังกรเดือด นิยาย บท 710

เมื่อต้องเผชิญกับสาวตาโลภของ กัวข่าย ฉินเทียนนั้นเอ่ยพยักหน้า“เข้าใจแล้ว”

“ทั้งหมดหนึ่งร้อยห้าสิบล้านใช่ไหม？”

“ผมจะให้คุณ แน่นอนว่าจะมากกว่าที่คุณคิดไว้แน่นอน แต่ว่าผมนั้นมีข้อเสนอนะ”

“ทันใดนั้น ก็ได้จับเรื่องของหวังเหล่าหู่”

“อีกเรื่องนี้ผมมีเรื่องสำคัญ อยากที่จะสอบปากคำเขา”

กัวข่ายหรี่ตาลง“เจ้านั้นอยากที่จะให้อะไรกัน？”

ฉินเทียนนั้นยิ้ม “เกี่ยวกับการเงินของวิหารเทพนั้น ข้าเชื่อว่าท่านนั้นจะต้องรู้ดี”

“ไม่ต้องพูดถึงเรื่องหนึ่งพันล้านหรือแปดร้อยล้าน ไม่ก็แปดพันล้านหรือ หรือหมื่นล้านนั้นสำหรับพวกเราแล้ว แค่เศษเงินเล็กน้อย

“ที่สำคัญเลยก็คือ เงินนี้จะใช้ไปคุ้มหรือเปล่า”

แปดสิบล้าน ร้อยล้าน？ดวงตาของกัวข่ายนั้นเปล่งประกายออกมา

ภายในใจของเขานั้นมีความคาดหวัง แต่ว่า ยอดที่เขาหวังนั้น อย่างน้อยก็ต้องสามล้านหรือว่าห้าร้อยล้าน

หากถึงพันล้าน แต่นอนว่าต้องรู้สึกโชคดีมากแน่ แล้วจะร่ำรวยมาก แต่จะไปกล้าคิดถึงตัวเลขที่มากขนาดนี้ได้ยังไง

เมื่อได้ยินฉินเทียนนั้นเอ่ยถึงจำนวนตัวเลขที่มากมายขนาดนี้ มองไปที่รอยยิ้มที่มั่นใจของฉินเทียน เลือดของเขานั้นเดือดขึ้นมา！

สามารถบอกเขาได้เลยว่า เพียงแค่ดูแลฉินเทียนให้ดี แน่นอนว่าจะต้องสามารถได้เงินจำนวนมากขนาดนี้！

“เจ้าวางใจได้เถอะ！”

“ก็แค่หวังเหล่าหู่คนเดียวใช่ไหม？เขาอยู่ที่ฮั่นจง ถึงแม้จะมีอำนาจ แต่ว่า เขานั้นก็เป็นหมูตัวหนึ่งที่พวกเราเลี้ยงไว้เฉยๆ”

“เลี้ยงหมูอ้วนใช่ไหมล่ะ เจ้าของจะฆ่าตอนไหนก็ได้”

“เพียงแค่มีเงินมากพอ ผมนั้นก็จำไปรีบจับตัวของหวังเหล่าหู่มาให้คุณ และกำจัดเขา”

“หากมีผลกระทบอะไรเกิดขึ้น พวกเรามังกรซ่อนรูปจะรับผิดชอบไว้เอง！”

ฉินเทียนหัวเราะแล้วเอ่ย“หัวหน้ากัว ชารสชาติน่าไม่เลวเลยนะ”

กัวข่ายเมื่อรู้ตัว ก่อนที่จะรีบเทน้ำชาแล้วส่งไปไว้ด้านหน้าฉินเทียน

ฉินเทียนนั้นนั่งไขว่ห้าง จิบที่ชาอย่างใจเย็น ก่อนที่จะนิ่งไปครู่หนึ่ง แล้วเอ่ย“คุณนั้นเป็นตัวแทนของมังกรซ่อนรูปได้หรอ？”

“หัวหน้ากัว ไม่ใช่ว่าผมนั้นไม่เชื่อคุณนะ ด้วยความเคารพ แต่คุณนั้นก็เป็นแค่หัวหน้าเองนะ ”

“เท่าที่ผมทราบนั้น ด้านบนนั้นยังมีหัวหน้าใหญ่ อีกทั้งด้านบนของหัวหน้าใหญ่นั้นยังมีซีจุน ที่คอยรักษาพิทักษ์ความเป็นธรรม”

“หากเกิดเรื่อง คุณแน่ใจหรอว่ะ เขานั้นจะไม่ว่าอะไรกัน？”

เขาถามเช่นนี้ เพื่ออยากจะใช้โอกาสนี้เอง สอบถามเบาะแสจากกัวข่าย เพื่อนที่จะได้ล่อคนอื่นๆที่เกี่ยวข้องออกมาอีก

ไม่คิดว่า กัวข่ายนั้นจะติดกับให้แล้ว

เขานั้นหลายปีมานี้คุ้นเคยกับวิธีนี้ และไม่คิดว่าจะเคยมีความผิดพลาด เพราะว่าที่นี่ เขานั้นต่างหากที่เป็นหัวหน้าตัวจริง

เพื่อที่จะได้รับความเชื่อมั่นจากฉินเทียน เขานั้นเดินเข้ามาใกล้ๆ แล้วเอ่ย“คุณรู้ไหมว่าวันนี้ซีจุนเขาเชื่อมั่นที่สุดในบรรดาหัวหน้าใหญ่นั้นคือใคร？”

ฉินเทียน“ใครล่ะ？”

“คือว่านเป่า！เขาคือหัวหน้าใหญ่ว่าน！”

“คุณรู้ว่า ผมนั้นกับหัวหน้าใหญ่ว่าน นั้นมีความสัมพันธ์กันยังไงรู้ไหม？”

ฉินเทียน“ความสัมพันธ์เช่นไรล่ะ？”

กัวข่าย“เขานั้นเป็นพ่อเลี้ยงของผม！”

“หากไม่ใช่เพราะพ่อเลี้ยงของผม ผมนั้นก็คงมานั่งตรงนี้ไม่ได้？”

“หากจะเอ่ยแล้ว ผมคนนี้นั้นจะไปมีความโลภอะไรขนาดนั้นล่ะ แค่จะเอาเงินจากคุณ ไม่ใช่เพื่อประโยชน์ของพ่อเลี้ยง แต่ยังมีพวกเพื่อนร่วมงานเหล่านั้นอีก”

“พ่อเลี้ยงนั้นเอาเงินไป ยังต้องแบ่งให้กับซีจุนอีกนะ！”

“ผมจะบอกคุณให้นะ ทุกวันนี้ ซีจุนนั้นเชื่อมั่นในตัวพ่อเลี้ยงของผมมาก ไม่ว่าเรื่องอะไร ก็ให้เขานั้นเป็นคนตัดสินเลยว่ะ！”

สีหน้าของฉินเทียนนั้นปรากฏรอยยิ้มแปลกแล้วเอ่ย “เอ่ยมาเช่นนี้ ยั้งผมเหมือนจะต้องเชื่อใจคุณแล้วล่ะ”

“ส่วนเรื่องราคาของล้ำค่าชิ้นนี้ งั้นผมนั้นก็ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของคุณแล้วล่ะ”

“อะไรนะ？”กัวข่ายสีหน้าตั้งหน้าตั้งตารอ สายตานั้นเปล่งประกายจ้องมองไปที่ฉินเทียน

ฉินเทียนสะบัดมือ ก่อนที่จะเอาของด้านในเสือ้ แล้วเอามีดดาบโค้ง ส่งให้เขาไป

“ราคามีดเล่มนี้นั้นจะมีราคาเท่าไหร่กัน ……”เมื่อมองเห็นมีดดาบโค้ง ในดวงตาของกัวข่ายนั้นแอบปรากฏความผิดหวัง อดไม่ได้ที่อยากจะอวกออกมา

แต่ว่า ไม่รอให้เอ่ยจบ ทันใดนั้นสีหน้านั้นก็เปลี่ยนไปทันใด