บัญชามังกรเดือด นิยาย บท 73

“ท่านนี้ก็คือคุณซูเหรอ？ สวยจริง ๆ ！”

“หลี่เฟิน ฉันจำได้ที่เธอพูด คุณซูปีนี้อายุ24ปีใช่ไหม？ อายุน้อยกว่าอะเฉินของฉันปีหนึ่ง”

“ดูผิวพรรณก็มีน้ำมีนวลเหมือนทำจากน้ำอย่างนั้น”

เหอซิ่วดึงมือของซูซูอยู่เหมือนแม่สามีดูลูกสะใภ้อย่างนั้นสังเกตุดูอย่างละเอียด

หลี่เฟินรีบยิ้มพูด“ที่เสียใจที่สุดในชีวิตของฉันนี้ก็คือไม่ได้มีลูกสาวเหมือนซูซูอย่างนี้คนหนึ่ง”

“แต่นี่ก็เหมือนกับลูกสาวแท้ ๆ ของฉันล่ะ”

“เหอซิ่ว อะเฉินของพวกเธอก็ไม่เลวนะพ่อหนุ่มหน้าตาหล่อ ฉันได้ยินว่ากลับมาจากเรียนต่อที่เคมบริดจ์？”

เหอซิ่วพูดอย่างภาคภูมิใจ“ใช่แล้ว พวกเราเป็นนักเรียนดีเด่นของเคมบริดจ์”

“ตอนนี้เป็นผู้จัดการที่ยี่ต๋าพลาซ่า เธอรู้ไหมยี่ต๋าพลาซ่านั่นเป็นบริษัทใหญ่ที่มีชื่อเสียงระหว่างประเทศ”

“ยังหนุ่มอย่างนี้ก็เป็นผู้จัดการของยี่ต๋าพลาซ่าแล้ว เยี่ยมยอดจริง ๆ ”

“ดูแล้ววันหลังพวกเราไปซื้อของที่ยี่ต๋าพลาซ่าต่างก็มีการดูแลแล้ว”

“เป็นอย่างนี้อยู่แล้ว！”

“อีกทั้งฉันจะบอกเธอ อะเฉินของพวกเราเป็นผู้จัดการที่ยี่ต๋าพลาซ่าเพียงแค่ชั่วคราว”

“สำนักงานใหญ่นี่คือเพื่อฝึกฝนเขา ถึงให้เขาทำจากระดับพื้นฐานขึ้นมา”

“ไม่ถึงสองสามปีก็โยกย้ายไปที่สำนักงานใหญ่แล้วรับผิดชอบโครงการใหญ่ ยังไงเขาก็เป็นนักเรียนดีเด่นของเคมบริดจ์”

“ตำแหน่งผู้จัดการเล็ก ๆ จะคู่ควรกับเขาได้ยังไง”

ผู้หญิงสองคนพูดคุยอวดซึ่งกันและกัน พูดคุยเข้ากันได้ดี

คุณท่านหยางเต๋อกวงพูดชมเชยว่า“ที่เคมบริดจ์คณิตศาสตร์ ฟิสิกส์ด้านวิทยาศาสตร์ธรรมชาติเหล่านี้คือโดดเด่นที่สุด”

“คอมพิวเตอร์และการเงินก็ไม่เลว”

โกวเฉินรีบพูด“วิชาเอกของผมคือการเงิน วิชารองคือคอมพิวเตอร์”

“เข้าในยี่ต๋าพลาซ่าเป็นผู้จัดการแผนกหน้าร้านเพียงแค่เป็นเครื่องมือที่จะข้ามผ่าน ผมพูดคุยทั้งคืนกับท่านประธานใน อนาคตเขามีแผนการที่ยิ่งใหญ่อันหนึ่ง”

“ถึงเวลานั้นจะมอบให้ผมมาทำสถิติประมาณการ นั่นก็คือโครงการโมเดลหมื่นล้าน”

หลี่เฟินมีใบหน้าที่ตื่นเต้น“โอ๊ย นั่นก็สุดยอดมากแล้ว！”

“โกวเฉิน โครงการใหญ่อย่างนี้ถึงเวลานั้นสามารถให้ซูซูมาช่วยคุณได้นะ”

“ซูซูของพวกเราก็เป็นผู้หญิงที่มีความรู้ความสามารถที่เลืองชื่อ อีกทั้งตอนนี้ก็ทำบริษัทของตัวเอง”

โกวเฉินรีบพูด“สามารถทำงานร่วมกับคุณซูได้เป็นเกียรติอย่างยิ่ง！”

สายตาที่เขามองซูซูตรงดิ่ง

ตั้งแต่ต้นจนจบซูซูไม่ได้พูด โกวเฉินคนนี้มองไปแล้วยังไม่เลวแต่กลับให้ความรู้สึกแก่เธอว่าเสแสร้งเลื่อนลอยมากชนิดหนึ่ง

“คุณยาย หนูเหนื่อยแล้วอยากกลับไปพักผ่อนที่ห้อง” เธอพูดอย่างใจร้อน

เจิงหงซิ่วก็ไม่ได้พูดตลอด พูดจริง ๆ เธอเห็นคนมามากมาย แวบแรกที่เห็นก็ไม่ค่อยชอบโกวเฉิน

หนักแน่นไม่พอ

ภายใต้การเปรียบเทียบ แวบแรกที่มองเห็นฉินเทียนกลับให้ความรู้สึกที่น่าชมและน่าประหลาดใจมากแก่เธอ

เดิมทีพวกเขาต่างคิดว่าฉินเทียนจะต้องเป็นนักเลงที่ปลิ้นปล้อนหน้าตาน่าเกลียดคนหนึ่ง ดังนั้นแวบแรกที่มองเห็นก็ตกตะลึงมาก

แต่เวลานี้พวกเขาต่างก็ยืนยันแล้วนั่นก็คือฉินเทียนตั้งใจเสแสร้งทำออกมา

ไม่ได้รอนายหญิงใหญ่พูด หลี่เฟินรีบพูดว่า“ซูซู ให้คุณชายโกวไปเป็นเพื่อนเธอ”

“พอดีเลย พวกเธอคนหนุ่มสาวคุยให้ดี ๆ ”

เธอยังคงทำหน้าที่ของแม่สื่ออย่างเต็มที่จริง ๆ

โกวเฉินรีบพูดว่า“คุณซู คุณอยากไปที่ไหน？ ผมไปเป็นเพื่อนคุณ”

“พอดีเลย ผมสามารถเล่าประวัติศาสตร์และเรื่องที่น่าสนใจบางอย่างของมหาวิทยาลัยเคมบริดจ์ให้คุณฟังได้”

“เชื่อว่าตอนที่คุณเรียนมหาวิทยาลัยก็เคยใฝ่ฝันที่จะเข้าเคมบริดจ์สถาบันการศึกษาระดับสูงอย่างนี้ใช่ไหม”

ซูซูหน้าบึ้งอยู่ไม่ขยับแล้ว

เธออยากที่จะไปพักผ่อนเพียงแค่เพื่อที่จะหลบโกวเฉิน ถ้าหากฝ่ายตรงข้ามต้องการติดตามงั้นเธอยังไม่สู้อยู่ที่นี่

เหอซิ่วมองไปทางหลี่เฟินอย่างขอความคิดเห็น

หลี่เฟินยิ้มพูด“ในเมื่อเป็นอย่างนี้ พวกเราก็พูดเปิดอกแล้วกัน”

“วันนี้ฉันจะเป็นแม่สื่อให้หลานสาวคนนี้ สภาพการณ์บางอย่างของเธอก่อนหน้านี้ฉันก็เคยพูดกับแม่ของคุณแล้ว”

“ตอนนี้ก็ดูความคิดเห็นของคุณชายโกวแล้ว”

“คุณไม่รู้สึกว่าควรจะพูดอะไรหน่อยเหรอ？”

โกวเฉินรู้คือให้เขาแสดงออก การพูดของเขาไม่เลวพูดเอาฐานะที่เป็นนักเรียนเรียนต่อของตัวเองอีกทั้งแสดงถึงการวางแผนทำงานในอนาคตที่ยิ่งใหญ่ออกมาอย่างสวยงามน่าฟัง

ทันใดนั้นทุกคนทั้งหมดต่างก็ถูกดึงดูดความสนใจแล้ว