บัญชามังกรเดือด นิยาย บท 731

อะไรนะ?

หวังเหล่าหู่?

ทันทีที่ได้ยินชื่อที่คุ้นเคยแต่รู้สึกแปลกหน้า ทุกคนต่างก็ตะลึงงุนงงกันไปหมด

โดยเฉพาะหยางต้าว เว่ยเทียนเหอ และจ้าวคง

หวังเหล่าหู่เขาตายไปแล้วไม่ใช่หรือ? เจ้าอ้วนหมีเล่อลูกน้องมือหนึ่งของหยางต้าวเป็นคนลงมือด้วยตัวเอง ช่วงเวลาสุดท้าย หวังเหล่าหู่ยังยอมพลีชีพด้วยการระเบิดตัวเอง และตายไปพร้อมกับเจ้าอ้วนหมีเล่ออย่างไม่คิดเสียดายชีวิต

เขาอยู่ท่ามกลางกองเพลิง และกลายเป็นเถ้าถ่านไปนานแล้วนะ

เรื่องนี้ ไม่เพียงแค่ชิงเฉินเป็นคนรายงานเองเท่านั้น แต่หยางต้าวยังได้รับการยืนยันจากว่านเป่าหัวหน้าใหญ่ของมังกรซ่อนรูปอีกด้วย

หยางต้าวยังจ่ายเงินรางวัลให้ว่านเป่า ไปอีกห้าสิบล้านเพื่อเป็นการอุดปากของว่านเป่า

แล้วตอนนี้ ทำไมจู่ๆเถียโถวถึงได้เอ่ยชื่อหวังเหล่าหู่ขึ้นมาอีกหล่ะ?

“คนแซ่หยาง ความตายมาอยู่ตรงหน้าแล้ว ยังไม่ยอมรับผิดอีกหรือ!”

“ไอ้สารเลว วันนี้พวกแกไม่ว่าใครก็อย่าคิดที่จะหนีไปได้เลย!”

เสียงคำรามด้วยความโกรธ ดังมาจากบ้านไม้หลังหนึ่ง

กลุ่มคนที่นำโดยฉีลิ่วและโหวชง ต่างวิ่งกรูกันออกมา

ชายรูปร่างใหญ่คนหนึ่งในกลุ่มของพวกเขา นั่นก็คือหวังเหล่าหู่นั่นเอง

“เฮียหู่? เฮียหู่จริงๆ !”

“นี่มันเรื่องอะไรกันแน่? ตามรายงานบอกว่า เฮียหู่เสียชีวิตในอุบัติเหตุไฟไหม้ที่บ้านพักคนชราไปแล้วไม่ใช่หรือ?”

“เฮียหู่ยังไม่ตาย ช่างเป็นเรื่องที่ดีเสียจริง!”

“ไม่สิ ทำไมเฮียหู่ถึงอยู่กับพวกเขาหล่ะ?”

สถานการณ์เกิดความโกลาหลขึ้นมาทันที

จะว่าไป จักรพรรดิใต้ดินในฮั่นจงอย่างหวังเหล่าหู่ ก็เป็นคนที่มีความสามารถ แถมยังถือว่าเป็นคนที่มีคุณธรรมอีกด้วย เถ้าแก่หลายคนในที่นี้ ก็มีความสัมพันธ์อันดีกับเขาอยู่ไม่น้อย

ไม่กี่วันมานี้ พวกเขาก็รู้สึกเสียใจอย่างมาก เมื่อได้ทราบข่าวว่าหวังเหล่าหู่เกิดอุบัติเหตุเสียชีวิตในบ้านพักคนชรา

มีคนวิ่งเข้าไปหาด้วยความตื่นเต้น จนกระทั่งเห็นสีหน้าของ หวังเหล่าหู่ ที่ผิดปกติไป เขาจึงหยุดชะงักลงด้วยความตกใจ และไม่รู้ว่าควรจะพูดอะไรต่อดี

สีหน้าของหวังเหล่าหู่ดูหม่นหมอง แววตาสีแดงเลือดทั้งคู่จ้องมองไปทางหยางต้าว

“เจ้าบ้านหยาง ยิ่งปืนนัดเดียวได้นกสองตัวช่างเป็นแผนการที่ดีเสียจริง”

“ว่ากันว่าหากไม่ยอมเสียลูก ย่อมไม่ได้หมาป่ามา แต่ลูกคนนั้นคือลูกของฉันเลยนะ!”

“ถ้าแกจะให้ฉันจัดการกับฉินเทียน บอกกันตรงๆ ก็ได้หนิ! ทำไมต้องทำร้ายลูกของฉันด้วย!”

สีหน้าของหยางต้าว ดูแย่จนดูไม่ได้เลย!

จนถึงตอนนี้ เขาก็รู้แล้วว่ากำลังถูกหลอก ความโกรธที่หาทางระบายไม่ได้ เขามองไปยังชิงเฉินที่อยู่ด้านหลังของจ้าวคง เขากัดฟันและพูดว่า “นี่มันเรื่องอะไรกันแน่?”

“แกเห็นเองกับตาว่าเขาตายแล้วไม่ใช่หรือ?”

จ้าวคงมีท่าทีรีบร้อนและตอบกลับไปว่า “ชิงเฉิน นี่มันเรื่องอะไรกันหน่ะ?”

“ทำไมข้อมูลของแกถึงได้ผิดพลาดแบบนี้?”

สายตาของผู้คน ต่างจับจ้องไปที่ใบหน้าของชิงเฉิน

ชิงเฉินเดินออกมาจากฝูงชนโดยไม่แสดงสีหน้าใดๆ เขาเดินมุ่งไปทางเบื้องหน้าของฉินเทียน คุกเข่าลงและพูดเสียงดังว่า “รายงานปฏิบัติการภารกิจลุล่วงแล้วครับ!”

ฉินเทียนยิ้มและตอบกลับไปว่า “ขอบคุณที่ทำงานด้วยความลำบาก กลับเข้าประจำทีมได้”

“รับทราบ!”

ชิงเฉินยืนขึ้นแต่ไม่ได้กลับเข้าทีมทันที เขาตะโกนขึ้นว่า “ตอนนี้ ฉันขอเปิดโปงความชั่วร้ายของจ้าวคง!”

“เมื่อสามปีก่อน เขากับเว่ยเทียนเหอและหยางต้าว ได้ร่วมมือกันลอบวางเพลิงและคร่าชีวิตคนตระกูลหูแบบยกครัว!”

อะไรนะ?

ราวกับลูกระเบิดขนาดใหญ่ ได้ระเบิดตู้มขึ้นแล้วทันที

“ทุกคนโปรดอยู่ในความสงบ!”

“อย่าไปฟังเรื่องไร้สาระของเขา!”

“ชิงเฉิน แกมันไอ้คนสารเลว เสียแรงที่ฉันพาแกกลับมาจากต่างประเทศและชุบเลี้ยงแกมานานหลายปี คิดไม่ถึงเลยว่า สุดท้ายแกกลับมาแว้งกัดเจ้าของแบบนี้ได้!”

“แกบอกมาสิว่า ฉินเทียนพวกเขาให้แกไปเท่าไร แกถึงได้กล้าปั้นเรื่องใส่ร้ายฉันอย่างนี้!”

“แกมีหลักฐานอะไร?”

ชิงเฉินกัดฟันไม่โต้ตอบ เพราะเขาเองก็ไม่มีหลักฐานจริงๆ

ฉินเทียนโบกมือ ให้ชิงเฉินถอยไป เขาพูดอย่างเย้ยหยันว่า “จะเอาหลักฐานใช่ไหม?”

“เฮียหู่ นายเล่าออกมาที”

เมื่อเห็น หวังเหล่าหู่ แล้ว หยางต้าวและคนอื่นๆ ก็เริ่มประหม่าขึ้นมาอีกครั้ง

สิ่งที่พวกเขาหวาดกลัวมากที่สุด ก็คือมีดในมือของหวังเหล่าหู่ เล่มนั้น

หวังเหล่าหู่โกรธจนยับยั้งอารมณ์ไว้ไม่อยู่ เขาเล่าเรื่องราวทั้งหมดที่ได้ยินและได้เห็นในค่ำคืนนั้นเมื่อสามปีก่อนออกมาอย่างเสียงดัง

แทงใจทุกคำพูดจริงๆ!