บัญชามังกรเดือด นิยาย บท 767

ถงจิ่งพยักหน้าและถอนหายใจ “ในมือของเขานั้นมีเกล็ดมังกร นี่เป็นเรื่องเหลือเชื่อ”

“เมื่อมาถึงฮั่นจง ระยะเวลาเพียงไม่กี่วัน ช่วยเหลือตระกูลหูพลิกคดี อีกทั้งยังช่วยเหลือมังกรซ่อนรูปตะวันตก ต่อหน้าทุกคนเขาบั่นศีรษะไป๋เลี่ยน”

ใบหน้าของฉินฉีพลันมัวหมองลงทันใด “ภายในฮั่นจง เขาสร้างเรื่องใหญ่เช่นนี้ เขาต้องการทำสิ่งใด?”

“นี่คือการริเริ่มที่จะให้ตระกูลนั้นเริ่มลงมือหรือไม่?”

ถงจิ่งทอดถอนหายใจ “เปียวเอ๋อร์นั้นลงมือแล้ว”

“ชายคนนี้ไร้กฎหมายไร้สวรรค์มากยิ่งกว่า สัตว์ร้ายเหล่านั้นที่เขาเลี้ยงไว้ภายในวังตะวันออกร้องโหยหวนทุกค่ำคืน”

“ฉันพูดเรื่องนี้กับนายหญิงใหญ่มากกว่าหนึ่งครั้ง นายหญิงใหญ่กลับทำเป็นไม่รู้ไม่เห็น”

“ชายคนนี้ต้องการให้ของขวัญเมื่อได้พบหน้าแก่พี่ชายของเขา เขาใช้อุบายเล็กน้อยหลอกล่อคนของมังกรซ่อนรูปเข้าไปภายในป่า”

“จากนั้นส่งคนไปขัดขวางและสังหารพวกเขา”

“สารเลว!” ฉินฉีกล่าวด้วยความโกรธ “ไม่ว่าจะกล่าวอย่างไรมังกรซ่อนรูปก็คือฝ่ายทางการ เขากล้าดีอย่างไรถึงได้กระทำเช่นนี้!”

ถงจิ่งยิ้มเย็นพลางเอ่ย “ความกล้าหาญนั้นอยู่หลังจากนี้”

“ใช้ประโยชน์จากความว่างเปล่าของสำนักงานใหญ่มังกรซ่อนรูป เขาให้คนเข้าไปจุดฉนวนระเบิดและซุ่มระเบิดผู้คนจำนวนมาก หลังจากระเบิดแล้วเขายังคงวางเพลิงค่ายใหญ่อีกด้วย”

“ตอนที่ฉันมาที่นี่ ท่านทูตของมังกรซ่อนรูปเพิ่งจะเดินทางจากไป”

“คนผู้นั้นนำหมายเรียกมาด้วย กล่าวหาเรียกร้องแต่การรับผิดชอบ แม้แต่นายหญิงใหญ่ยังก้มศีรษะให้”

ฉินฉีครุ่นคิดเล็กน้อยและเอ่ย “ในสถานนะของน้อง ตบหน้าพี่ใหญ่เช่นนี้ แล้วพี่ใหญ่เล่า?”

“เขาได้ตอบโต้หรือไม่?”

เมื่อเห็นท่าทางอยากรู้อยากเห็นของฉินฉี ฉับพลันถงจิ่งก็รู้สึกสนใจขึ้นมาบ้างแล้ว กลอกตาเล็กน้อยและเอ่ยอย่างมีเล่ห์นัย “นายเดาสิ?”

“นายว่าฉินเทียนจะทำอย่างไร?”

ฉินฉีส่ายศีรษะ เอ่ยด้วยความสิ้นหวัง “เขาเปลี่ยนไปแล้ว”

“ฉันไม่เข้าใจเขาอีกต่อไปแล้ว”

“หรือว่าเขานั้นเหี้ยมโหดกว่าฉินเปียว?”

ถงจิ่งอดทนไม่ได้อีกต่อไป กลืนน้ำลายและพูดอย่างตื่นเต้น “คืนนั้นที่ฉินเปียวจุดไฟเผาค่ายของมังกรซ่อนรูป ฉินเทียนทำให้มังกรซ่อนรูปนั้นผ่อนคลายเพียงผิวเผิน เช่นนี้ทำให้ฉินเปียวคลายความระมัดระวัง”

“จากนั้นเขายกกองกำลังไปในสถานที่แห่งหนึ่ง ค่ำคืนนั้นเขาตรงไปสังหารยังเมืองซินเฉิง จวนราชาซีเตี้ยน”

“เขาไล่ต้อนให้ซีเตี้ยนยอมรับในความผิด จากนั้นชักจูงให้ซีเตี้ยนต่อต้านการจับกุม”

“เขาลงมือด้วยตนเอง สังหารพ่อลูกซีเตี้ยน รวมถึงยอดฝีมือทั้งหมดสามสิบกว่าคนของจวนราชาซีเตี้ยน ทั้งหมดถูกสังหารหมู่!”

“คุณว่าอะไรนะ?” ฉินฉีตกใจมากเสียจนพูดไม่ออกอยู่เนิ่นนาน

คาดไม่ถึงเลยว่าฉินเทียนจะตอบโต้กลับราวกับอัสนีบาตร

การลงมือนั้นเหี้ยมโหดมาก!

ชั่วข้ามคืน สายเลือดราชาของซีเตี้ยนนั้นถูกตัดขาดโดยตรง!

เนิ่นนานผ่านไป ฉินฉีถึงได้ฟื้นคืนสติ เขาจับมือถงจิ่งและพูดอย่างตื่นเต้น “ซีเตี้ยนตายแล้ว จากนั้นเล่า?”

“คุณกล่าวว่านายหญิงใหญ่กับหยางหลิวสร้างความลำบากให้คุณ เกิดเรื่องอะไรขึ้นงั้นหรือ?”

“พูดมาเร็วเข้า!”

แม้ว่าถงจิ่งนั้นจะทอดถอนหายใจ แต่ทว่านัยน์ตาของเขากลับปรากฏรอยยิ้ม ท้ายที่สุดยังคงมีความภาคภูมิใจอยู่บ้าง

เขาขมวดคิ้วและพูดด้วยใบหน้าขมขื่น “นายหญิงใหญ่ให้ฉันรับอำนาจของซีเตี้ยน”

ฉินฉีปรบมือ “นี่เป็นเรื่องที่ดีมาก!”

“เมื่อเป็นเช่นนี้ นอกเสียจากจินตูน คุณก็คือราชาที่มีความสำคัญมากที่สุด!”

ถงจิ่งเอ่ยอย่างไม่สบอารมณ์ “ช่างมันเถอะ ใครไม่รู้บ้างว่านี่คือสถานการณ์ที่ยากลำบาก”

“ภรรยาของนายเพิ่งจะวางแผนให้คนรับใช้ข้างกายหล่อนนั้นมาคอยช่วยเหลือฉัน ปากก็บอกว่าเป็นการช่วยเหลือฉัน สิ่งนี้แตกต่างอะไรจากการคอยสอดแนมเรื่องนี้ของฉัน?”

“ถูกโจมตีจากทั้งสองฝ่าย อีกทั้งยังดูจับตามอง ฉันกำลังเดินอยู่บนเส้นด้าย หากพลาดไปแม้แต่นิดเดียว ชื่อเสียงและฐานะของฉันจะถูกทำลาย ชีวิตจำไม่ประสบความสำเร็จ”

ฉินฉีพยักหน้าและเอ่ย “ยายแม่มดใช่หรือเปล่า”

“ยายแก่ผู้นี้ คุณจะต้องระมัดระวังให้ดี หล่อนเป็นคนของตระกูลหยาง หล่อนจงรักภักดีต่อตระกูลหยาง”

“อีกทั้งหล่อนยังเป็นยอดฝีมือ แม้แต่ฉันเองก็ไม่รู้ว่าหล่อนนั้นเก่งกาจมากเพียงใด”

ถงจิ่งยิ้มเย็นพลางเอ่ย “ต้องการประลองใช่หรือไม่? ฉันน่ะไม่ใช่ชายชราที่อ่อนแอหรอกนะ!”