บัญชามังกรเดือด นิยาย บท 777

เมื่อทุกคนเห็นภาพเครื่องบินบินลงจอดนั้น ต่างพากันพูดคุยถึงเรื่องนี้ในทันที

“นั่นไม่ใช่เครื่องบินรบของสำนักงานใหญ่มังกรซ่อนรูปหรือ?”

“ในเวลานี้ คนจากสำนักงานใหญ่กำลังทำอะไรอยู่กัน?”

เมื่อเห็นท่าทีได้ใจของฉินเปียวนั้น ดูเหมือนว่าคนจากสำนักงานใหญ่ที่อยู่บนเครื่องบิน จะอยู่ในความคาดการของฉินเปียวอยู่แล้ว ฉินเทียนที่นึกเรื่องบางอย่างได้ขึ้นมานั้นใบหน้าของเขาพลันเคร่งขรึมขึ้นมาในทันที

ตระกูลฉินสายเก่าของเขา คงไม่ใช่มากดดันสำนักงานใหญ่ของมังกรซ่อนรูปใช่หรือไม่?

เขารู้ว่าขอเพียงแค่เขาเต็มใจ ตระกูลฉินสายเก่าก็จะมีภูมิหลังและความแข็งแกร่งขึ้นมา

เมื่อเครื่องบินรบลงจอดลงนั้น ประตูห้องโดยสารก็เปิดออกมาในทันที เมื่อเห็นคนที่เดินออกมานั้น ฉินเทียนก็มั่นใจในการคาดเดาของตัวเองได้

ผู้อาวุโสสาม หวังลิ่ง!

ครั้งล่าสุด ชายคนนี้มาที่ลานประหารตามคำสั่งของสมาคมผู้อาวุโส พลางขอให้ฉินเทียนเป็นตัวแทนในการปล่อยตัวไป๋เลี่ยนไป

การฆ่าไป๋เลี่ยนนั้นเป็นการกระทำที่ทำให้ผู้คนในมังกรซ่อนรูปทางตะวันตกหวาดกลัว พร้อมทั้งเป็นการกล่าวเตือนพวกเขากลาย ๆ

ดังนั้นฉินเทียนจึงเล่นกลเล็กน้อย ในนามของแส้มังกรที่ไม่เชื่อฟังคำสั่งสอนของผู้อาวุโส เขาจึงทำการตัดหัวไป๋เลี่ยนทิ้งไปในทันที

การเคลื่อนไหวในครั้งนี้ ทำให้สมาคมผู้อาวุโสขุ่นเคืองเขาเป็นอย่างมาก

นอกจากนี้ยังให้ผู้อาวุโสสามหวังลิ่งอับอายขายหน้าและต้องกลับบ้านไปด้วยความพ่ายแพ้

ในคราวนี้ เมื่อมองไปที่ใบหน้าของหวังลิ่งนั้น ฉินเทียนก็รู้ได้ในทันทีว่า เขามาที่นี่เพื่อมาล้างแค้นเขา

หยิ่งผยอง!

ภูมิใจ!

เยาะเย้ยตนเอง!

ในมือของหวังลิ่งที่ถือเอกสารเอาไว้นั้น พร้อมกับล้อมรอบไปด้วยผู้ติดตามอีกหลายคน เขาพลันเดินเชิดหน้าเข้ามา สายตาที่เต็มไปด้วยความเย่อหยิ่งนั้น ไม่สนใจมองไปที่ฉินเทียนเลยแม้แต่น้อย

“ผู้อาวุโสสามมา!”

"คำสั่งของเฒ่าหัวมังกรมาถึงแล้ว!"

“ทำไมยังไม่ก้มหัวรับฟังคำสั่งอีก!”

ผู้ติดตามที่อยู่ข้าง ๆ กันพลันตะโกนขึ้นมาเสียงดัง

คำสั่งของเฒ่าหัวมังกร? เมื่อได้ยินคำพูดเหล่านี้ ฉินชวนพลันตกตะลึง พร้อมกับหันไปมองฉินเทียนราวกับจะเอ่ยถาม

หวังลิ่งเพียงเอ่ยตะคอกและพูดออกมาด้วยความเย้ยหยันว่า "แส้มังกรฉินถึงแม้ว่าคุณจะมีอำนาจมากมาย แต่ก็คงไม่ได้ทรงพลังเท่ากับเฒ่าหัวมังกรเช่นข้าใช่ไหม"

“ทำไม คิดจะต่อต้านงั้นหรือ?”

ฉินเทียนพลันขมวดคิ้วลง พลางก้มหน้าลงเล็กน้อยและพูดด้วยน้ำเสียงทุ้มว่า "แส้มังกรรอรับคำสั่ง!"

เมื่อเห็นพฤติกรรมของเขาเช่นนี้แล้ว ทั้งฉินชวนและคนอื่น ๆ ในมังกรซ่อนรูปทางตะวันตก ต่างพากันรีบก้มหัวลงและพูดด้วยความเคารพว่า "รอรับคำสั่ง!"

หวังลิ่งพลันหัวเราะออกมาอย่างมีชัย

ดูเหมือนเขาจะพอใจมาก ที่ได้เห็นฉินเทียนก้มหัวให้แบบนี้ ดังนั้นเขาจึงจงใจไม่ประกาศคำสั่งในทันที พลางเดินเข้าไปหาฉินเปียวอย่างรวดเร็วด้วยใบหน้าเจ้าเล่ห์

“นายน้อยฉินขอรับ กระผมนามว่าหวังลิ่ง ตอนนี้คือผู้อาวุโสสามครับ”

"ผมเคยได้ยินมานานแล้วว่าลูกชายคนโตและหลานชายของตระกูลฉินของซีเป่ยนั้น เป็นดังหงส์ดั่งมังกรท่ามกลางผู้คนการได้พบนายน้อยในวันนี้ ไม่ผิดไปจากที่ได้ยินข่าวมาเลยขอรับ "

ฉินเปียวพลันรินสุราขึ้นมาหนึ่งแก้ว พร้อมกับจิบมันอย่างใจเย็น จากนั้นก็มองไปที่หวังลิ่งและพูดออกมาด้วยท่าทีเฉยเมยว่า "ผู้อาวุโสสาม คุณจำผิดหรือเปล่า?"

“คุณแน่ใจหรือว่าฉันเป็นลูกชายคนโตและหลานชายคนโตของตระกูลฉินสายเก่า”

"คุณลืมไปแล้วเหรอ ว่าฉันมีพี่ชายคนหนึ่ง เขาเป็นลูกชายคนโตและหลานชายคนโตของตระกูลฉินสายเก่าตางหาก"

ขณะที่ฉินเปียวพูดออกมานั้น เขาพลันเหล่ตามองไปที่ฉินเทียน พร้อมกับใบหน้าที่เต็มไปด้วยความพึงพอใจ

หวังลิ่งพลางหัวเราะและพูดออกมาอย่างรีบร้อนว่า "คนที่ทรยศต่อตระกูลของตัวเอง ย่อมไม่ต่างอะไรกับหมาป่า"

"เท่าที่ฉันรู้ ไม่ว่าจะเป็นตระกูลฉินสายเก่าหรือโลกภายนอก ผู้สืบทอดที่ได้รับการยอมรับคือก็คือนายน้อยฉินเปียวนะขอรับ "

"นายน้อยสมควรได้รับชื่อเสียง เพื่อทำการสืบทอดการปกครองที่ยิ่งใหญ่ของตระกูลฉินในอนาคตข้างหน้า"

“ดังนั้น คุณเป็นลูกชายคนโตและหลานชายคนโต”

ด้วยคำพูดเหล่านี้ เห็นได้ชัดว่าผู้อาวุโสสามกำลังกดดันฉินเทียน!

ทุกคนล้วนแต่รับไม่ได้กับความอยุติธรรมที่ฉินเทียนได้รับ ถ้ามิใช่เป็นเพราะฉินเทียนส่งสัญญาณให้ทุกคนอย่าเพิ่งวู่วามนั้น เหลิ่งหยุนก็คงจะพุ่งตัวไปข้างหน้าเพื่อฉีกปากของหวังลิ่งออกมาแล้ว

ฉินเปียวพลันหัวเราะออกมาอย่างมีชัยในทันที

"พูดได้ดี!"

"ถึงเวลาที่ต้องทำให้ชัดเจนแล้ว!"

“ผู้อาวุโสสาม ที่ฉันสั่งให้คนไปมอบของขวัญเล็กๆ น้อยๆ ให้กับคุณ คุณได้รับแล้วใช่ไหม?”