บัญชามังกรเดือด นิยาย บท 792

ฉินเทียนรู้ว่า น้องชายต่างมารดาของตนผู้นี้ ภายนอกดูหยาบคาย แต่จริงๆ แล้วเป็นคนเจ้าเล่ห์และมีไหวพริบมากๆ

การล่าครั้งนี้ แม้เป็นเขาเองที่เอ่ยปากออกมา เขามีความปรารถนาอย่างแรงกล้าที่ต้องการจะเอาชนะ ดังนั้นคงไม่ยอมแพ้การแข่งขันง่ายๆ แน่นอน

เขาต้องเก็บทางหนีทีไล่ที่ร้ายกาจมากเอาไว้แน่ๆ

ทางหนีทีไล่นี้คืออะไรกันนะ เมื่อนึกโยงไปถึงเรื่องก่อนหน้านี้ ฉินเทียนก็รู้สึกว่า เขาน่าจะเดาถูก

เมื่อเป็นเช่นนี้ ไม่ต้องดูสถานการณ์ตรงหน้า ก็รู้ว่าห้าพญายมแห่งนรกของเขาล้วนเป็นฝ่ายที่ได้เปรียบอยู่แล้ว แต่จู่ๆ เขากลับรู้สึกไม่สบายใจขึ้นมา

ลมปราณภายในร่างของเขาไหลเวียนสูบฉีดขึ้นเป็นที่เรียบร้อย พร้อมที่ลงสนามด้วยตัวเองแล้ว

“คุณชาย ได้โปรดสั่งการเถอะ! พวกเราพร้อมต่อสู้กับพวกมัน”

“พินาศไปพร้อมกับพวกมัน!”

ทันใดนั้น ขาของหลิวเหมิงหัวหน้าทีมที่สอง ก็ถูกแทงด้วยกริชขว้างของชุยหมิง เขาจำได้ว่า ชุยหมิงคือคนที่อยู่ในป่าและเล่นซ่อนหากับพวกเขา และเป็นชายลึกลับคนนั้นที่หาโอกาสลอบสังหารสมาชิกในทีมของพวกเขาอย่างลับลับอีกด้วย

ภายใต้ความตื่นเต้น ตาของเขาก็แดงก่ำ และตะโกนออกมาเสียงดัง

“คุณชายได้โปรดสั่งการ!”

“ออกไปต่อสู้กับพวกมัน!”

เลี่ยวเจี๋ยหัวหน้าทีมที่หนึ่งหม่าเมี้ยนหัวหน้าทีมที่สี่ โกรธจนเลือดขึ้นหน้า ร้องตะโกนขึ้นมาอย่างขมขื่น

จากนั้น บรรดาทาสสัตว์เจ็ดคนที่เหลือ ต่างก็ตะโกนร้องขึ้นมาอย่างดุเดือด

ก่อนหน้านี้ตอนที่เผชิญหน้ากับการห้อมล้อมโจมตีของฝูงหมาป่า พวกเขายังไม่เสียสติบ้าคลั่งถึงขนาดนี้ ในความเป็นจริงแล้ว พวกเขายอมรับไม่ได้กับสถานการณ์ที่ฉินเทียนทำอยู่ในตอนนี้เลยสักนิด

ในช่วงเวลานี้ พวกเขาทั้งหมดล้วนพร้อมยอมตายกันแล้ว!

แต่ก่อนที่จะตาย ก็ต้องลากใครสักคนลงไปตายพร้อมๆ กัน!

ช่วงเวลาที่ฉินเปียวรอคอยก็มาถึงหมาป่าหอนของเขา ต้องฉีดในช่วงสถานการณ์แบบนี้เท่านั้น ถึงจะได้ผลลัพธ์อย่างดีเยี่ยมที่สุด

แววตาของเขามีความเจ้าเล่ห์ปรากฏขึ้นพร้อมกับตะโกนว่า “ทุกคนฟังคำสั่ง!”

“คุมสัตว์ให้เป็นทาส พวกเราคือราชาแห่งสรรพสัตว์ทั้งปวง!”

“ตอนนี้ จงแปลงร่างเป็นสัตว์ร้าย และเอาศักดิ์ศรีของพวกเธอกลับมา!”

“จงต่อสู้อย่างโหดเหี้ยม!”

“จงสังหารอย่างโหดเหี้ยม!”

“รับทราบ!”

เมื่อได้ยินคำพูดของฉินเปียวแล้ว ทุกคนก็ตอบสนองกันอย่างทันท่วงที พวกเขาทั้งหมดต่างยื่นมือล้วงเข้าไปในอกเสื้อทันที

“เร็ว รีบขัดขวางพวกเขาซะ!” ฉินเทียนตะโกนด้วยความตื่นเต้น

อย่างไรก็ตาม มันสายเกินไปแล้ว

หม่าหงเทาและคนอื่นๆ ยังไม่ทันได้ตอบสนองใดๆ เหล่าทาสสัตว์ที่ได้รับการฝึกฝนมาเป็นอย่างดี หยิบกระบอกฉีดยาเล็กๆ ชนิดพิเศษที่อยู่ในอกเสื้อออกมา และทิ่มลงไปบนร่างของเขา

ของเหลวสีฟ้าในกระบอกฉีดยานั้น ถูกฉีดเข้าสู่ร่างกายทันที

“พวกเขาคิดจะทำอะไรกันแน่?” เถียหนิงซวงถามขึ้นด้วยความสงสัย ส่วนคนที่เหลือ ต่างพากันตกตะลึงไปตามตามกัน

พวกเขายังไม่เคยแม้แต่จะเห็นยาหมาป่าหอนชนิดนี้เลย และยิ่งไม่เคยเห็นการฉีดยาเข้าร่างกายแบบนี้มาก่อนด้วย

พวกเขายังแอบคิดว่า คู่ต่อสู้เอาชนะพวกเขาไม่ได้ เลยคิดจะใช้ยาพิษปลิดชีพตัวเองซะ

กว่าพวกเขาจะรู้ มันก็สายไปแล้ว หลังจากที่พวกเขาฉีดยาเข้าไป ร่างกายและพละกำลังของเหล่าทาสสัตว์ ต่างเกิดความเปลี่ยนแปลงขึ้นมาอย่างรวดเร็ว

แววตาของพวกเขาเบิกกว้าง เส้นเลือดที่อยู่ในลูกตา ลุกลามขยายโยงใยไปอย่างรวดเร็ว ราวกับเส้นใยของแมงมุม ไม่นานนัก ทั้งดวงตาของพวกเขา ก็กลายเป็นสีแดงเลือดทั้งหมด

ราวกับพระจันทร์สีเลือดสองดวงอย่างไรอย่างนั้น

เมื่อเห็นเหตุการณ์เช่นนี้แล้ว เถียหนิงซวงและคนอื่นๆ ต่างพากันตกใจกลัว

แต่นี่มันยังไม่จบ

บรู๊วว!

บรู๊ววบรู๊วว!

เหล่าทาสสัตว์ร้องคำราม จากนั้น ก็ฉีกเสื้อผ้าท่อนบนออก ราวกับสัตว์ป่าที่กำลังบ้าคลั่ง บนกล้ามเนื้อที่มีรอยแผลเป็นของพวกเขานั้น เส้นเลือดต่างปะทุตัวออกอย่างรวดเร็ว!

เลือดที่อยู่ภายในนั้น เห็นได้ด้วยตาเปล่าราวกับกำลังจะปะทุออกมา

การระเบิดอย่างน่าสยดสยองเช่นนี้ ทำให้ผู้คนต่างรู้สึกคลับคล้ายกับว่า ในร่างกายของพวกเขารวมทั้งในเลือดของพวกเขา ถูกซ่อนด้วยม้าที่กำลังตกใจอย่างนับจำนวนไม่ถ้วน