บัญชามังกรเดือด นิยาย บท 791

หลังจากได้ยินคำพูดของฉินเทียนแล้ว ถงชวน เถียปี้และคนอื่นๆ ต่างก็ตอบรับเสียงดังอย่างมั่นใจ

“จริง!”

“ขอบคุณพี่เทียนสำหรับอาหารอันโอชะนี้!”

“ไอ๊หย๊า เนื้อย่างพวกนี้มันยอดเยี่ยมไปเลย พวกเรากินกันอิ่มจนพุงกางซะแล้วสิ!”

“เหล่าพี่น้องฝั่งตรงข้าม ดูจากสภาพอันทุลักทุเลของพวกแกแล้ว คงไม่ได้กินไม่ได้นอนมาหลายวันแล้วสินะ?”

“ถ้างั้นก็ยอมมอบอิฐฉินมาดีดีเถอะ กระดูกที่เหลือพวกนี้ ฉันจะให้พวกแกเอาไปแทะเล่นกินกัน”

“แม้ว่าการเอากระดูกมาแลกกับอิฐฉินพวกเธออาจจะคิดว่ามันไม่คุ้มค่ากันเลยสักนิด แต่มีกระดูกไว้กิน ยังดีกว่าถูกทุบตีนะ พวกแกว่าจริงไหมหล่ะ?”

“ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า!”

……

ฉินเปียวโกรธจนหน้าเขียว!

สุดท้าย ตอนนี้เขาก็เข้าใจแผนการของฉินเทียนแล้ว เขารู้ว่า พี่ชายคนนี้ที่ครั้งหนึ่งเคยขี้ขลาด แต่หลังจากออกจากตระกูลไปแล้ว เขาก็เริ่มมีอำนาจและมีอาณาเขตเป็นของตัวเอง

แข็งแกร่งเปลี่ยนไปจากเดิมมาก

ยกตัวอย่างเช่น เขาขัดขวางและสังหารสมาชิกของมังกรซ่อนรูป วางเพลิงสำนักงานใหญ่ของมังกรซ่อนรูป สร้างอำนาจให้กับฉินเทียน

ฉินเทียนไม่รอท่า สังหารราชาซีเตี้ยนทันที ตัดเส้นเลือดใหญ่ของเขา พูดได้ว่า เป็นการดำเนินการได้อย่างเฉียบขาดและรวดเร็ว เกลียดความชั่วร้ายราวกับศัตรู

จากความประทับใจในครั้งนั้น ฉินเปียวคิดว่า การล่าในครั้งนี้ ท่ามกลางภูเขาต้าหวางเขาจะต้องได้ต่อสู้แบบตัวต่อตัวกับฉินเทียนอย่างดุเดือดสักยกแน่นอน

เขายังเคยตื่นเต้นไปกับมันด้วยเลย

นี่เป็นเหตุผลที่ว่า ทำไมเขาถึงไม่พบกับฉินเทียนในป่า แม้ว่าจะเอาอิฐฉินมาได้แล้วก็ตาม แต่เขายังรู้สึกว่ามีบางอย่างที่ยังน่าเสียใจอยู่

คิดไม่ถึงจริงๆว่า ฉินเทียนจะใช้วิธีสกปรกแบบนี้กับเขา!

ยิ่งไปกว่านั้น การส่งสมาชิกในทีมออกไปเพียงสองสามคน แต่สามารถเล่นงานพวกเขาจนต้องเจอกับสถานการณ์ที่ยากลำบากขนาดนี้ ส่วนตัวเขาเองกลับนำกำลังสำคัญของทีม ไปนั่งเฝ้าต้นไม้รอกระต่าย ไม่ลงแรงอะไรเลย

ไม่รู้จะสรรหาคำไหนมาอธิบายถึงความร้ายกาจนี้ได้จริงๆ

ง่ายๆ ก็คือ....

ทั้งคนทั้งเทพล้วนพากันชังน้ำหน้า

เรื่องที่ร้ายกาจและชั่วร้ายเช่นนี้ ฉินเทียนที่ภายนอกดูเป็นสุภาพบุรุษมากขนาดนี้ แต่กลับทำเรื่องแบบนี้สำเร็จได้

เมื่อเห็นสายตายั่วโมโหของฉินเทียนแล้ว ในที่สุดฉินเปียวก็รู้ว่า ก่อนหน้านี้เขาประเมินค่าพี่ชายคนนี้ต่ำเกินไปมากขนาดไหน

“ความหมายของแกก็คือจะแย่ง อิฐฉิน จากมือของฉันอย่างนั้นหรือ?”

“แกอย่าลืมนะว่า เหลือเวลาอีกไม่ถึงสองชั่วโมงก่อนการแข่งขันจะสิ้นสุดลง ช่วงเวลาสั้นๆ แบบนี้ แกคิดว่าจะทำมันสำเร็จอย่างนั้นหรือ?”

ฉินเปียวหัวเราะเยาะ เขายังรู้สึกอีกว่า แผนของฉินเทียนแม้มันจะดูเหนือชั้นและร้ายกาจก็ตาม แต่ยังไงมันก็ยังดูเพ้อฝันไปอยู่บ้างเหมือนกัน

ฉินเทียนตอบอย่างเรียบเฉยว่า “แย่ง เป็นคำที่ไม่น่าฟังเอาเสียเลย ตามความคิดของฉัน พวกเราจัดการกันโดยสันติวิธีก็ได้ นั้นคือ มอบอิฐฉินให้กับฉัน และยอมรับความพ่ายแพ้ไปซะ”

“แน่หล่ะ_____”

“หากแกไม่ยอมรับข้อเสนอนี้ งั้นฉันก็คงต้องแย่งแล้วหล่ะ”

ฉินเปียวหัวเราะด้วยความโกรธ “แกคิดว่าแกจะทำสำเร็จอย่างนั้นหรือ?”

“ไอ้ขยะ แกประเมินความสามารถของตัวเองสูงเกินไปหรือเปล่า?”

ฉินเทียนพูดอย่างเย้ยหยันไปว่า “อย่างนั้นหรือ?งั้นมาลองดูกันสักตั้ง”

“ใช้เวลาไม่นานหรอก ฉันเชื่อว่า แค่สามสิบนาทีก็เพียงพอแล้ว ที่เหล่าบรรดาพี่น้องของฉันจะส่งลูกสมุนของแกทั้งหมดไปหาพญายม!”

คำพูดนี้ มันดูบ้าอยู่พอควร!

กำเริบเสิบสานอยู่พอควร!

แกไม่ให้ ฉันก็จะแย่งซึ่งๆ หน้าเนี่ยแหล่ะ!

ถ้าแกกล้าขัดขืน งั้นฉันก็จะฆ่าคนของแกให้เกลี้ยงไปซะเลย!

ฉินเปียวหัวเราะเสียงดัง “ฉินเทียน ฉันไม่เคยคิดไม่เคยฝันมาก่อนเลยว่า จะมีวันที่ขยะอย่างแก กล้าพูดจาด้วยความแข็งกร้าวแบบนี้”

“ถ้างั้นก็ดี ฉันเองก็อยากจะรู้เหมือนกันว่าคนของแกพวกนี้ จะเก่งกาจขนาดไหนกันเชียว!”

“เข้ามาเลย ฆ่ามัน!”

“ดูสิว่าใครจะฆ่าใครกันแน่!”

เมื่อได้ยินเสียงนั้น หัวหน้าทั้งสาม รวมถึงทาสสัตว์ทั้งหมด ต่างก็ชักมีดยาวที่เปื้อนเลือดออกมา

ส่วนทางฟากของห้าพญายมแห่งนรก ล้วนต่างพากันพุ่งเข้าทางด้านหลังของฉินเทียน

พวกเขาอัดอั้นมาสามวันแล้ว ทนรอต่อไปไม่ไหวแล้ว

หม่าหงเทาลังเลอยู่ชั่วครู่ก็พูดขึ้นว่า “พี่เทียน ฉันว่าตอนนี้คนของพวกเรามีจำนวนมาก ส่วนคนของพวกเขามีจำนวนน้อย พวกเรากินอิ่มดื่มพอ กำลังวังชาเต็มเปี่ยม ส่วนพวกเขาร่างกายอ่อนล้ากับการต่อสู้และการเดินทางอันยาวนาน”