บัญชามังกรเดือด นิยาย บท 814

ใบหน้าของช่ายเสี่ยวซานเปลี่ยนเป็นสีดำ

เรื่องที่เกิดขึ้นในคืนนี้ เหมือนเปิดโลกให้พวกเขา อีกทั้งยังเหมือนได้สร้างสถิติใหม่ให้กับลานประลอง

ตอนนี้ ไม่ใช่แค่ปัญหาในการที่จะจัดการตบหน้า แต่ว่าทั้งลานประลอง 　เหมือนกับว่าได้ถูกเลือกเอาไว้แล้ว

จากการที่ลงไป เขาได้ตอบตกลง ก่อนที่จะเรียกจวี่หยวน ลงมาในสนาม

หลังจากที่เดินมาจนถึงตอนนี้ โทรศัพท์ของพวกเขาดังขึ้น เขามองไป ก่อนที่สีหน้าจะค่อยๆอ่อนลง

“พ่อ”เมื่อรับสายไปแล้ว เขาได้เอ่ยเสียงเบาๆ

ก่อนที่จะคุยกันง่ายๆเล็กน้อย ก่อนที่จะวางสายไป แล้วมองไปที่จี้ชิงแล้วยิ้มอย่างเยือกเย็น “เพื่อนพี่น้องมาจากด้านนอกกันใช่ไหม จะเรียกกันว่ายังไง”

ในการแสดงออก ถึงแม้ว่าจะมีแต่ละคน จะแสดงออกถึงความหวาดระแวงและเป็นศัตรู แต่ก็ยังมีความเกรงใจกัน　

คนสนิทต่างก็รู้ดีว่า ว่าการถามรายละเอียดลึก เหมือนการสอบถามก่อนเข้ารวม

แสดงออกอย่างชัดเจน ในโทรศัพท์ ว่าพ่อของเขาได้อธิบายอะไรให้กับเขาบ้าง

จี้ชิงยิ้มเล็กน้อย ก่อนที่จะพูดอย่างไม่แยแส“แค่ผ่านมาเล่นเฉยๆ ไม่ต้องจริงจังขนาดหรอก”

ช่ายเสี่ยวซานพยักหน้า เขาก็ไม่โง่ รู้ว่าฝั่งตรงข้ามก็ไม่ยินยอมที่จะเปิดเผยรายละเอียดออกมา

“คือแบบนี้จวี่หยวนสามารถที่จะมาลงสนามได้ แต่ว่าจะต้องพิจารณานักต่อสู้ของแกทั้งสองคน เพราะต่อสู้มาตั้งหลายลานประลองแล้ว”

“ตอนนี้ให้เขาโทรหาจวี่หยวน ก่อนที่จะเอ่ยกับพวกเขา ว่ามันจะไม่ค่อยยุติธรรมนะ เดี๋ยวคนอื่นจะมาหาว่าพวกเราลานประลองนี้รังแกคนอีก”

“ไม่งั้นเอาอย่างนี้นะ”

“แกพาพวกเขากลับไปพักผ่อนก่อน รอมีพละกำลังพอแล้ว ในคืนพรุ่งนี้ ในเวลาประมาณนี้ พวกเราค่อยมาประลองกันใหม่”

“แกคิดว่ายังไงล่ะ？”

หยางซงรีบเอ่ย“คุณชายหลง ผมคิดว่าได้นะ！”

“ให้พี่ซื่อและพี่อู่กลับไปพักผ่อนกันก่อน ฉันวดีๆพรุ่งนี้ก็ไม่สายหรอ！”

ตอนนี้ไอแกนี่ตอนนี้ได้เริ่มที่จะมาคอยจัดการดูแลกับหลงซื่อและหลงอู่สะแล้ว อีกทั้งยังเรียกว่า พี่ๆแล้ว

อย่างอื่นยังไม่ต้องเอ่ย แต่ว่าหลงซื่อและหลงอู่ในคืนนี้ ได้ชนะการเดิมพันจากพวกเขามาหาล้านกว่า

แค่หนึ่งคืน สามารถที่จะเอาชนะพวกเขาได้หมด แพ้ไปแล้วครึ่งหนึ่งดัง พวกเขาจะต้องได้รับความเคารพ

เขายังแอบเตือนอย่างระมัดระวังอีกว่า อยากจะหันไปติดสินบนกับ หลงซื่อและหลงอู่　 ให้พวกเขาลงมือ ช่วยจัดการฝั่งตรงข้ามที่ชื่อว่า “กุหลาบโหด”！

จี้ชิงคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะเอ่ย“งั้นก็ได้”

“ถ้าอย่างงั้นเจอกันพรุ่งนี้”

เมื่อเอ่ยเสร็จก็จากไป และไม่ได้รีรออะไรทั้ง

หยางซงรีบตามมา และไม่ไม่ลืมที่จะเอ่ยตะโกนประกาศการต่อสู้ในรอบหน้า

“ช่ายเสี่ยวซาน ในคืนวันพรุ่งนี้ พวกเรามาประลองความเป็นความตายกัน！”

“เมื่อถึงเวลา ฉันจะเอาเงินที่แพ้ทั้งหมด เอาชนะคืนมาเป็นสองเท่า！”

ช่ายเสี่ยวซานก็ไม่ยอมก่อนที่จะเอ่ยอย่างเยือกเย็น “ตาจะรอนะจ้ะ！”

“เกรงว่าแกจะกลัวจนไม่กล้ามานะสิ！”

ส่วนนักพนันคนอื่นๆ ต่างก็เหมือนกับว่าฝันไปแล้ว เมื่อรู้เรื่องความกล้าหาญของทั้งสองนักต่อสู้ พรุ่งนี้จะได้มีการประลองกับจวี่หยวน

พวกเขาเหมือนได้โดนเผาจุดไฟกันหมด

ก่อนที่จะมีการบอกต่อๆไป ในเวลาไม่นาน ทั้งลานประลอง ก็ได้ดึงดูด ผู้คนทั้งเมืองเฮยหลง และนักพนันที่ชอบพนันเป็นงานอดิเรก　

พวกเขาเอ่ยคุยกันอย่างตื่นเต้น รวมถึงมีคนที่รอจนถึงวันประลองไม่ไหว และมาเริ่มเดิมพันกันในด้านนอก

มีคนบอกว่าพนันว่าจวี่หยวนจะชนะ บางคนก็บอกว่า หลงซื่อหลงอู่จะชนะ

แต่ว่าโดยรวมแล้ว ทุกคนก็เดิมพันว่าจวี่หยวนจะชนะ 　　

เมื่อกลับมาถึงโรงแรมหยางซงก็เหมือนหมาปั๊ก ที่อยากจะอยู่ตัวติดๆกับจี้ชิง　

เมื่อถึงเวลาที่จี้ชิงจะต้องพักผ่อน ก่อนที่จะเอาเขา ไปไว้ที่ด้านนอกของประตู

วันที่สองในตอนเช้าหยางซงที่ทั้งตื่นเต้นและดีใจ เขาได้มารอที่หน้าประตู ส่วนจี้ชิงก็อยากที่จะหลบหนีจากเขา　

จนกระทั่งถึงตอนมืด เขาได้เห็นจี้ชิงพาหวงพานและจี้ชิงออกไป ส่วนหยางซงที่รออยู่ที่ล็อบบี้ ก็ได้รีบพุ่งเข้ามา

“คุณชายหลง！”

“ยังเหลือเวลาอีกหนึ่งชั่วโมงถึงจะเริ่มการประลอง พวกเราก็จะไปถึงพอดี！”

“ผมจะนำทางไปเอง！”

“ใช่แล้ว เรื่องเอกสารรายละเอียดเกี่ยวกับจวี่หยวน รวมถึงพวกคลิปในการแข่งขัน สามารถที่จะให้พวก พี่ซื่อและพี่อู่ สามารถลองเอาไปดูก่อนได้บนรถครับ”