บัญชามังกรเดือด นิยาย บท 815

เมื่อเห็นจี้ชิงหยางซงและหลงซื่อกับหลงอู่เดินกันเข้ามา เสียงดังที่ดังไปทั่วลานประลอง ทันใดก็สงบลง

ทางฝั่งของผู้ท้าประลองการต่อสู้ ในที่สุดก็ได้มาแล้ว！

พูดกันตามตรง จากเมื่อก่อน ยังมีหลายคนมากนักที่เป็นกังวล 　 พวกเขาจะกลัวแล้วเลือกที่จะหลบหนีไปหรือไม่

หากพูดเช่น ถ้าอย่างงั้นลานประลองที่กว้างใหญ่นี้ก็คงจะว่างเปล่าไปแล้ว

ตอนนี้ เมื่อเห็นพวกเขาปรากฏตัว ทุกคนต่างก็ถอนหายใจกันออกมา

วินาทีต่อว่า เสียงโห่ร้องก็ได้ดังขึ้นอีก！

“หลงซื่อ！หลงอู่！”

“หลงซื่อ！หลงอู่！”

พวกที่ได้ดูการต่อสู้เอวาน ที่เหมือนจะเป็นฝั่งที่ชื่นชอบหลงซื่อกับหลงอู่ ต่างก็ยกมือ แล้วก็เอยตะโกนเสียงดังขึ้น

ก่อนที่ชายที่สวมถุงมือสีขาวทั้งสองข้างจะรีบเดินเข้ามาแล้วเอ่ยด้วยรอยยิ้ม “คุณชายหยาง อีกทั้งเพื่อนของคุณท่านนี้”

“ตามกฎเกณฑ์แล้ว พวกเป็นฝ่ายของผู้ท้าประลอง สามารถที่จะมานั่งที่วีไอพีนี้เลยครับ”

“ตามผมมาเถอะครับ”

เมื่อต้องมาเจอกับการพนันแบบนี้ ไม่เหมือนกับการต่อสู้ในสังเวียนสักเท่าไหร่ และในแต่ละชั้น ทั้งสองข้างก็เป็นเจ้าภาพ

สามารถที่จะเผชิญกับการเดิมพันที่กระจัดกระจายเต็มไปหมด　　

สำหรับหยางซงไม่ได้แปลกแต่อย่างใด เพราะเขาก็เคยเป็นถึงเจ้าภาพ และไม่ได้เป็นเพียงแค่ครั้งเดียว

สามารถที่จะมานั่งอยู่ในที่นี้ได้ ไม่เพียงแต่จะต้องร่ำรวยเท่า ที่สำคัญเลยก็คือ จะต้องเปิดเผยหน้าตา รวมถึงจะกลายเป็นจุดสนใจของในลานประลองอีกด้วย

เขาพยักหน้า ด้วยความเคารพแล้วเอ่ยกับจี้ชิง　 “คุณชายหลง พวกเราไปด้านกันเถอะ”

ภายในตรงกลางของกรงแปดเหลี่ยม ด้านที่นั่งทั้งสองข้าง ได้ถูกสร้างมาเฉพาะ ที่แตกต่างจากพวกที่นั่งดูด้านล่าง　

ด้วยเหตุนี้ ด้านที่นั่งทางทิศตะวันตก ได้มีคนที่เต็มไปด้วยชุดกี่เก้า สีสันสดใสเป็นคุณนาย และในมือก็ถือน้ำชาอยู่　　

เชิญให้จี้ชิงนั่งแล้ว หลังจากหยางซงก็เอ่ยอย่างเย็นชา “บริการดีๆล่ะ”

“รอให้พวกเราชนะแล้ว จะชนะได้เงินก้อนใหญ่ แล้วจะตอบแทนอย่างงาม！”

เขาคิดถึงเมื่อครั้งก่อนที่ได้มานั่งที่นี่ ที่ได้ชนะมาห้าล้านกว่า และโยนเงินรางวัลหลายแสน ให้กับพวกหญิงสาวสวยจนต้องคุกเข่าขอบคุณเขา

เขาหายใจเข้าลึกๆ ก่อนที่จะรอการกลับมาอย่างตื่นเต้น

ส่วนมองไปที่ด้านที่นั่งอีกฝั่ง ที่ไม่ได้มีคน เขาอดไม่ได้ที่จะเอ่ยอย่างไม่พอใจ “แกช่ายเสี่ยวซาน ทำไมยังไม่มาสักทีนะ！”

“พวกเรามาถึงแล้วนะ！”

“หากแกกลัวล่ะก็ งั้นก็รีบยอมแพ้ไปสะสิ！”

ช่ายเสี่ยวซานยังไม่ได้ออกมา แต่ในสนาม ก็มีคนของช่ายเสี่ยวซานมากมาย และแต่ละคนก็ชื่นชมในจวี่หยวน

เมื่อได้ยินคำพูดของหยางซง ก่อนที่เสียงเรียกจะดังขึ้นเรื่อยๆ

“จวี่หยวน！”

“ขอเชิญจวี่หยวนปรากฏตัวด้วย！”

“พิสูจน์ให้พวกเขารู้ ว่าใครกันที่เป็นราชาของสังเวียนการประลองนี้！”

“จวี่หยวนผู้ยิ่งใหญ่！”

“จวี่หยวนจะต้องชนะ！”

จากที่ได้มีเสียงตะโกนเรียกร้อง ที่ด้านหลังสนามประตูก็ได้เปิดออก ก่อนที่ ช่ายเสี่ยวซานในที่สุดก็จะปรากฏหน้าออกมา

ที่ด้านหลังของเขา ได้มีชายสูงประมาณสองเมตรกว่า ที่เหมือนกับยักษ์ มองไปแล้วเหมือนกับลิงยักษ์

ส่วนช่ายเสี่ยวซานที่ได้มีส่วนสูงหนึ่งร้อยแปดสิบพอดี แต่เมื่ออยู่ต่อหน้าเขา ก็เหมือนกับคนตัวเตี้ยๆ

“จวี่หยวน！”

“จวี่หยวนมาแล้ว！”

ทั้งสนามตอนนี้ก็ได้ระเบิดบ้าคลั่งอีก

ก่อนที่จะรีบมายังที่นั่งในส่วนของเขา ช่ายเสี่ยวซานเดินด้วยความกระตือรือร้น ก่อนที่จะโบกมือให้สัญญาณทุกคนเงียบลง

เมื่อรู้ว่ามาถึงเวลาที่สำคัญแล้ว ทั้งสนามก็ได้เงียบลง และรอให้ช่ายเสี่ยวซานเอ่ยคำพูด

ช่ายเสี่ยวซานค่อยกวาดสายตาไป ก่อนที่สายตาจะไปจ้องมองที่บนหน้าของจี้ชิง

“ตอนนี้ฉันพอจะมองออกว่า แกมาเพื่อที่จะมาสนับสนุนช่วยแกหยางซงใช่ไหมล่ะ ？”

“ตอนนี้จวี่หยวนได้ปรากฏตัวแล้ว ดังเมื่อวานที่ได้นัดกันไว้ หากว่าแกหวาดกลัว ยอมแพ้ตอนนี้ยังไม่สายนะ”

จี้ชิงนิ่งเงียบไป

หยางซงร้อนรนจนเอ่ยเบาๆ“คุณชายหลง มาจนถึงเวลานี้แล้ว อย่าอ่อนข้อนะท่าน！”