บัญชามังกรเดือด นิยาย บท 828

หลังจากผ่านไปได้ไม่นานที่จี้ซิงและคนอื่นถูกเรือพาไป ก็มีร่างเงาเรียวงามคนหนึ่งปรากฏขึ้นที่ชายฝั่ง

เธอมองไปบนผิวน้ำที่ไร้จุดสิ้นสุด ภายในดวงตาที่สวยงามคู่หนึ่ง ที่เผยให้เห็นความจริงจังและความกังวล และลังเลอยู่นาน สุดท้ายแล้ว เธอก็ควักโทรศัพท์ออกมา และส่งข้อความอย่างงรวดเร็ว

หลังจากนั้น ก็กระโดดอย่างแผ่วเบา เมื่อลงไปอยู่ในน้ำร่างนั้นงดงามราวกับปลาตัวหนึ่งอย่างไรอย่างนั้น

อีกทั้งยังมีคลื่นที่แตกกระสานซ่านเซ็นอยู่ในน้ำเพียงน้อยนิดเท่านั้น เทคนิคนี้ เกรงว่าแม้จะแต่แชมป์ดำน้ำทีมชาติมาพบเจอเข้า ต่างก็ต้องรู้สึกละอายใจเองเป็นแน่

ถึงจะมีระลอกคลื่นแพร่กระจายออกไป แต่ผิวน้ำก็กลับมานิ่งสงบอีกครั้งได้อย่างรวดเร็ว

ราวกับความเงียบสงบของฟ้าดินที่ดูเหมือนว่าไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้นมาก่อน

…

ภูเขาลึก

ป่าดงดิบ

เมื่อลำแสงที่ส่องผ่าน บนคนของชายสวมชุดสีดำคนหนึ่ง ก็บานสะพรั่งด้วยสีแดงฉาน เขาคนนั้น แม้แต่เสียงอุทานก็ไม่มีออกมาสักเสียง และล้มลงไปอยู่บน

เป็นความตายที่เงียบสงัด

ชีวิตของมนุษย์ ดูเหมือนจะแข็งแกร่ง แต่ในบางเวลา ก็เป็นราวกับสิ่งที่ไม่มีค่าแม้แต่น้อยจริง ๆ

ฉินเทียนโผล่ออกมาจากหลังต้นไม้ จากนั้นจึงเช็ดรอยเลือดบนเกล็ดมังกรที่อยู่บนศพ เมื่อเงยหน้าขึ้น พร้อมดวงตาราวกับดวงตาที่อยู่ไกลแสนไกล

“ฉินชวน นายกี่คนแล้วหรือ?”เขากระซิบถาม

“ฉันสามคน แส้มังกรห้าคน”

"เฮ้อ ไม่คาดคิดเลยว่าความต่างชั้นระหว่างฉันกับแส้มังกรจะมากมายเช่นนี้"ฉินชวนกวาดสายตาไปด้านหลังของก้อนหิน เมื่อมองเห็นฉินเทียน ดวงตาของเขาก็เต็มไปด้วยความชื่นชม

ฉินเทียนหัวเราะรั่วพลางกล่าวว่า "ตามข้อมูลที่เหลิ่งหยุนส่งมาให้ ฝ่ายตรงข้ามรวมกันแล้วมีทั้งหมดยี่สิบคน ตอนนี้ ยังมีอีกสิบสองคน"

“การแข่งขันยังไม่สิ้นสุด คุณยังมีโอกาสที่จะพลิกสถานการณ์ได้”

ฉินชวนยิ้มอย่างขมขื่น “ขอบคุณที่แส้มังกรให้กำลังใจ แต่ว่าฉันรู้ดี ว่าทั้งชีวิตนี้ฉันก็ไม่อาจที่จะไล่ตามคุณได้ทันแล้ว”

“หรือว่าคุณอยากจะเล่นเกม เช่นนั้นอีกยี่สิบคนนั้นก็ไม่เพียงพอจะให้คุณฆ่าแล้ว”

"ตอนนี้ เหมือนพวกเขาได้เรียนรู้และฉลาดขึ้นแล้ว คนที่เหลือรวมตัวอยู่ด้วยกัน หากไม่ผิดจากที่คาดไว้ ก็อยู่ห่างจากพวกเราไม่ไกลแล้ว"

“คุณยังอยากเล่นอยู่อีกหรือไม่?”

“ยังทำหน้าบึ้งอยู่อีกหรือ?”

ในนามของการล่าสัตว์ พวกเขาทั้งสองได้นำผู้เชี่ยวชาญจากตระกูลหยางของเมื่อใหม่ แล้วดึงดูดพวกเขามายังภูเขาและป่าลึกแห่งนี้

ขุนพลนรกทั้งยี่สิบองค์ ได้รับคำสั่งให้มาออกล่าฉินเทียนและฉินชวน แต่ไม่รู้หรือว่า พวกเขาต่างหากที่เป็นเหยื่อที่แท้จริง

ณ ที่แห่งนี้ ฉินเทียนและฉินชวน ไร้ความกังวล และไร้การถูกบีบบังคับ อีกทั้งยังได้ปลดปล่อยศักยภาพของพวกเขา ที่จริงแล้วพวกเขาทั้งสองเป็นราวกับภูตผีท่ามกลางป่าเขาที่สามารถเก็บเกี่ยวชีวิตได้ตลอดเวลา

ขุนพลนรกทั้งยี่สิบคน หลังจากที่ได้สูญเสียเพื่อนร่วมทีมไปถึงแปดคน ก็ได้เปลี่ยนเป็นมีความชาญฉลาดขึ้นมา พวกมันไม่กล้าที่จะแยกออกจากกัน และได้รวมกลุ่มอยู่ด้วยกัน แล้วปฏิบัติการระมัดระวังรอบคอบทุกจังหวะ

สุดท้ายแล้ว ก็ต้องอาศัยจำนวนที่เหนือกว่าเป็นข้อได้เปรียบ แล้วจึงปิดล้อมฉินเทียนและฉินชวนเพื่อฆ่ารัดคอให้ได้

เมื่อได้ยินคำพูดของฉินชวน ฉินเทียนก็คิดอะไรบางอย่างได้ แต่ในขณะนั้น กลับมีเสียงแจ้งเตือนข้อความของโทรศัพท์ดังขึ้น

หลังจากที่เขาได้ดูแล้ว ก็อดที่จะขมวดคิ้วไม่ได้

"มีข่าวอะไรจากเมืองจินซาใช่หรือไม่?"ฉินชวนถามขึ้นอย่างกระตือรือร้น

ฉินเทียนส่ายศีรษะ “เป็นข้อความที่เหลิ่งหยุนส่งมา”

"แน่นอนว่าไม่ต่างไม่จากที่เราคาดการณ์เอาไว้ เหล่ากุ่ยคนนั้น เป็นคนของตระกูลหยาง"

“แต่ว่าตระกูลหยาง เป็นคนที่รับผิดชอบฐานทัพลับคนนั้นนี่”

"จี้ซิงได้รับความเชื่อถือแล้ว จึงได้แฝงตัวเข้าไป เหลิ่งหยุนเป็นห่วงว่าจี้ซิงจะจัดการไม่ได้ ดังนั้นจึงได้ไล่ตามไปแล้ว"

"เธอบอกว่า ฝ่ายตรงข้ามไม่เพียงมียอดฝีมือ นอกจากนี้ยังมีการติดตั้งอาวุธตรวจจับความร้อนอย่างดีเยี่ยมและทันสมัยอีกด้วย"

ฉินชวนกล่าวอย่างเป็นกังวลว่า “เช่นนั้นจะทำอย่างไรดี?”

"มิฉะนั้นแล้ว เชิญท่านแส้มังกรส่งการมาเถอะ พวกเราไม่จำเป็นต้องอยู่ที่นี่ คนเหล่านี้ทำให้เสียเวลา เรียกทางสำนักงานใหญ่ ให้สมาชิกทุกคนออกปฏิบัติการ!"

"ครั้งนี้ จะต้องกำจัดซ่องโจรได้อย่างสมบูรณ์แน่นอน!"

ฉินเทียนขมวดคิ้วมุ่น แล้วกล่าวอย่างไม่เข้าใจว่า "มีบางสิ่ง ที่ฉันคิดอย่างไรก็คิดไม่ออกมาตลอด"

"คุณพูดว่า ที่จริงแล้วฉินเปียวรู้หรือไม่ ว่าเหล่ากุ่ยที่เขาติดต่อด้วยคนนั้น เป็นลุงของเขา และฐานทัพนั้น ก็เป็นของลุงเขาด้วย?"