บัญชามังกรเดือด นิยาย บท 873

มีคำกล่าวไว้ว่า ความห่วงใยนำไปสู่ความโกลาหล

บนหน้าผากของฉินเทียน แม้แต่เม็ดเหงื่อก็ไหลซึมออกมา

เขาหลับตาและปรับลมหายใจอย่างเงียบ ๆ และใช้เวลานาน ถึงได้ทำให้อารมณ์สงบลงได้ จนกลายเป็นหัวใจที่สงบนิ่งดังสายน้ำ

ตามผลของการตรวจสอบก็วินิจฉัยได้ว่า น่าจะเกิดจากการที่ซูซูสูญเสียเลือดลม ดังนั้นสิ่งที่เขาจำเป็นต้องทำตอนนี้ก็คือ การกระตุ้นผ่านเข็ม เพื่อทำให้เลือดของซูซูไหลเวียนดีและเสริมกำลัง

ลูกตุ้มนาฬิกาบนผนัง เข็มชั่วโมงได้ชี้ไปที่สิบนาฬิกา

สิบโมงในเวลากลางคืน จัดอยู่ในช่วงเวลาสามทุ่มถึงห้าทุ่ม

ตามที่หยางยู่หลันเคยพูดมาก่อนหน้านี้ ว่าวันเกิดของซูซู ก็เป็นยามนี้เช่นกัน

ช่วงเวลาสามทุ่มถึงห้าทุ่ม เป็นยามดึกที่คนเงียบสงบ และเป็นเวลาแห่งสมาธิ

การฝังเข็มในช่วงสามทุ่มถึงห้าทุ่มนี้ เป็นช่วงเวลาที่ดีที่สุดในการฟื้นฟูพลัง

ฉินเทียนนำเอาเสื้อผ้าและของใช้ประจำวันบนร่างกายของซูซูออกไปอย่างระมัดระวัง มือบิดเข็มบางๆ ฝังเข็มตรงจุดศูนย์กลางลม และเริ่มลงมือจากเส้นลมปราณของตับก่อน

ต่อไปก็จุดต้าตุน จุดท่ายชง จุดสิงเจียน จุดจงเฟิงจุดลมปราณเป็นต้นตามลำดับ จากนั้นก็กลับไปที่จุดจิ่ง จุดฝูทู และจุดชฺวีเจ๋อ...สุดท้ายก็มาถึงจุดยฺวี่ถาง จุดชี่ห่าย และจุดโถวชง...

หลังจากฝังเข็มตามลำดับ ก็ใช้เวลาไปถึงครึ่งชั่วโมงเต็ม และฉินเทียนก็เหงื่อออกเต็มใบหน้าไปหมด

โชคยังดีที่เข็มที่อบอุ่นฝังตรงจุดจิ่ง ทำให้ลมปราณเริ่มไหลเวียน ถึงแม้ว่าซูซูจะยังไม่ฟื้นขึ้นมา แต่ทว่าหน้าของเธอเริ่มมีเลือดฝาดขึ้นมาบ้างแล้ว

ร่างกายขยับขยุกขยิกเล็กน้อย และเสียงครางต่ำๆก็ออกมาจากปากของเธอ

นี่คือเค้าลางของการฟื้นฟู

ตามสถานการณ์เช่นนี้ ซูซูมีปัญหาแค่ช่วงเวลาหนึ่งเท่านั้น

ในที่สุดฉินเทียนก็ถอนหายใจออกมา แล้วนั่งลงตรงข้างเตียง และรู้สึกว่าทั้งร่างกายเริ่มจะเหนื่อยล้าเล็กน้อย จนสีหน้าของเขาบูดบึ้ง

เหตุใดซูซูถึงได้เกิดสถานการณ์เช่นนี้ได้กันนะ?

หรือว่า จะเป็นเพราะตอนที่เธอเป็นอัมพาตจนต้องนั่งรถเข็นเมื่อห้าปีก่อน ทำให้ชี่ต้นทุนแต่กำเนิดเสียหายมาก จนเป็นเหตุผลให้ตั้งครรภ์ขึ้นมาในสภาพร่างกายที่อ่อนแออย่างนั้นหรือ?

ฉินเทียนยอมรับว่า บางทีอาจจะเป็นเพราะปัจจัยนี้ แต่ทว่า ก็ไม่ควรถึงกับร้ายแรงเช่นนี้ได้!

สำหรับก่อนหน้านี้ เขาเคยดูแลรักษาอย่างระมัดระวัง บวกกับที่เขาสอนวิธีการทำจิตใจให้สงบเพื่อบำรุงลมปาราณให้กับซูซู ซึ่งตอนนี้ซูซูก็ได้ฟื้นฟูจนเกือบจะหายเหมือนคนปกติทั่วไปแล้ว

มิฉะนั้นละก็ หากเป็นกลุ่มอาการพร่องของชี่ต้นทุนแต่กำเนิด ก็ไม่อาจที่จะตั้งครรภ์ได้เช่นกัน

เขาสามารถรู้สึกได้ว่า เมื่อครู่นี้เข็มผีตู้ชีของเขา เป็นเพียงแค่บรรเทาอาการของซูซูเพียงชั่วคราวเท่านั้น หรือกล่าวนัยหนึ่งคือเป็นการรักษาที่ปลายเหตุไม่ได้รักษาที่ต้นเหตุ

ดูท่าแล้วว่า พรุ่งนี้คงจะต้องไปโรงพยาบาล เพื่อตรวจร่างกายทั้งหมดสักครั้งแล้ว

หรือมาลองดูว่าขาดธาตุอาหารเสริมอะไรหรือไม่

มันเป็นหมวดหมู่ของโรค ที่เขาสามารถรักษาได้ แม้จะสามารถพูดได้ว่า ฝีมือการฝังเข็มกุ่ยเหมินสิบสามเข็ม ไม่มีโรคที่รักษาไม่ได้

แต่ในขณะนี้สภาพร่างกายของซูซูในขณะนี้ ไม่ได้เป็นโรคอีกต่อไปแล้ว แต่เป็นการบกพร่องทางเลือดลมธรรมดาเท่านั้น

นอกจากปรับการบำรุงร่างกาย ก็ไม่มีวิธีทางอื่นที่ดีไปกว่านี้แล้ว

และยิ่งเป็นไปไม่ได้ที่จะสำเร็จในชั่วข้ามคืน

เมื่อคิดถึงจุดนี้ ฉินเทียนก็โล่งใจไม่ได้อีกแล้ว รู้สึกราวกับว่าหัวใจถูกหินก้อนใหญ่ก้อนหนึ่งทับเอาไว้อยู่

เมื่อมองไปที่หญิงสาวที่อยู่บนเตียง แขนขาที่เรียวบาง แต่ด้วยท้องที่ใหญ่โตนิดหน่อย ราวกับว่าภายในท้องเป็นแวมไพร์ และเธอกำลังให้อาหารด้วยชีวิตของเธอ

และฉินเทียนก็รู้สึกรังเกียจขึ้นมาทันที

รังเกียจชีวิตที่มาโดยไม่ได้คาดคิดนี้ หากว่าเป็นไปได้ เขาไม่อยาก......

“เกิดเรื่องอะไรขึ้นอย่างนั้นหรือ?”

“ฉันมาอยู่ที่เตียงได้อย่างไร?”

ซูซูลืมตาขึ้นมาอย่างเอ้อระเหย ภายในดวงตากลมโตมีเบ้าตาล่างอยู่เล็กน้อย และรู้สึกงุนงงและสับสนเล็กน้อย

ฉินเทียนรีบไปจับมือของเธอเอาไว้ แล้วกล่าวด้วยเสียงนุ่มนวลว่า “เมื่อครู่นี้คุณหมดสติไป”

“ตอนนี้เป็นอย่างไรบ้าง? รู้สึกดีขึ้นบ้างหรือยัง?”

ซูซูขมวดคิ้ว แล้วกำลังนึกอย่างจริงจังครู่หนึ่ง แล้วยิ้มอย่างขมขื่นว่า "ในเวลานั้นฉันรู้สึกว่าการแสดงของหลิวหรูยู่นั้นดีมาก เลยคิดว่าจะร้องเชียร์ให้เธอเสียหน่อย"

"ใครจะไปรู้ว่าทันทีที่อ้าปาก ก็เกิดภาวะขาดออกซิเจนกะทันหัน หลังจากนั้นก็หน้ามืดไป แล้วก็ไม่รู้เรื่องอะไรอีกเลย"

เมื่อเห็นที่หน้าที่เต็มไปด้วยความกังวลของฉินเทียน เธอก็กล่าวอย่างปลอบโยนว่า “ไม่เป็นไร อาจจะเป็นเพราะออกแรงอย่างฉับพลันมากเกินไปหน่อย”