บัญชามังกรเดือด นิยาย บท 890

เดินตามบันไดมาถึงชั้นสอง

ที่นี่ยังมีประตูเหล็กใหญ่ที่หนาและทนทานหนึ่ง ปลาไหลสั่งลูกน้องที่อยู่ด้านข้างให้เปิดประตู

ผลักประตูเข้าไปก็คือเป็นอีกโลกหนึ่งทันที

ในช่องว่างของแสงที่สลัว ควันที่สูบบุหรี่รวมตัวกลายเป็นเมฆหมอกเหนือศีรษะแล้ว

ภายใต้เมฆหมอกกระจายอยู่สิบกว่าโต๊ะ รอบ ๆ แต่ละโต๊ะต่างก็นั่งอยู่สี่ห้าคน

พวกเขาใจจดใจจ่อจ้องมองไพ่ที่อยู่ในมืออยู่แต่ละคนมีใบหน้าที่เต็มไปด้วยแสง ดวงตาเขียวตกอยู่ในอีกโลกหนึ่งลืมโลกที่เป็นความจริงรอบ ๆ อันนี้ไปอย่างสิ้นเชิง

ก็เหมือนวิญญาณออกจากร่างกายอย่างนั้น

ซ่องการพนัน！

เป็นอย่างที่คาดคิดไว้จริง ๆ นี่เป็นซ่องการพนันหนึ่งที่กลุ่มคนเหล่านี้ดำเนินกิจการ

ฉินเทียนมองเห็นหน้าต่างรอบ ๆ ทั้งหมดต่างก็ใช้ผ้าม่านหนา ๆ บดบังไว้มีที่เป็นช่องว่างก็จัดการทำเก็บเสียงแล้ว

ดังนั้นแม้ว่าด้านบนจะคึกคักแต่ก็รู้สึกถึงเสียงและแสงที่ด้านนอกไม่ได้สักนิด

ถ้าหากไม่สังเกตุ อย่างนั้นตึกเล็กหลังนี้ก็คือที่พักอาศัยธรรมดาหลังหนึ่ง

นอกจากเหล่านี้ฉินเทียนมองเห็นหน้าบันไดที่ผ่านไปยังชั้นสาม มีผู้ชายรูปร่างสูงใหญ่สองคนยืนอยู่เฝ้าระวังอย่างเข้มงวด

คนของชั้นสามคงจะมีฐานะที่ค่อนข้างพิเศษหรือไม่ก็เดิมพันค่อนข้างใหญ่

ทันใดนั้นในใจของเขาพอขยับ หรือพี่ใหญ่หู่จิงที่ไม่เปิดเผยออกมาคนนั้นอยู่ข้างบน？

“สหาย ฉันมองออกแล้วนายเป็นหัวหน้าใช่ไหม？เรียกชื่อยังไง？”

ปลาไหลมองฉินเทียนอยู่อมยิ้มถาม

ฉินเทียนพูดอย่างจาง ๆ “แซ่ฉิน”

ปลาไหล“เถ้าแก่ฉินคือทำธุรกิจอะไร？”

ฉินเทียน“ไม่มีธุรกิจอะไร เพียงแต่ที่บ้านถูกรื้อถอนบ้านพักหลายหลัง ชดเชยเงินค่ารื้อถอนหลายสิบล้านแล้ว”

“ฉันชอบเล่น สองสามท่านนี้ต่างก็เป็นเพื่อนในยุทธจักรที่ฉันรู้จัก”

“ผู้เฒ่าหลิวกับพ่อของฉันเป็นเพื่อนเก่าครั้งนี้เขาโทรมาขอความช่วยเหลือ พ่อของฉันให้ฉันมาจัดการเรื่องนี้”

“ที่แท้สหายคือทายาทเศรษฐีรื้อถอนเหรอ！”ดวงตาของปลาไหลสว่างขึ้นมาอีกครั้ง

ในสายตาของเขามีเงินไร้สมองที่เป็นทายาทเศรษฐีรื้อถอนชนิดนี้ จิตวิญญาณว่างเปล่าก็คือลูกแกะที่ดีที่สุด

“ในเมื่อสหายฉินชอบเล่น งั้นพวกเราก็คือคนที่เดินเส้นทางเดียวกัน ตอนนี้ฉันก็ไม่อ้อมค้อมแล้ว”

“อยากเจอพี่ใหญ่หู่จิงได้ ให้ฉันรับแขกทำตามหน้าที่ที่เจ้าบ้านควรจะทำก่อน ดูแลสหายฉินสองสามเกมเป็นยังไง？”

“ลูกเต๋า โป๊กเกอร์ ไพ่นกกระจอก……สหายฉินชอบอะไร เชี่ยวชาญอะไรให้พูดออกมาอย่าได้กังวล ฉันหาคนอยู่เป็นเพื่อนนาย”

ในที่สุดฉินเทียนเข้าใจแล้ว

หมอนี่คิดว่าตัวเองเป็นแกะอ้วน ก่อนที่จะเจอพี่ใหญ่หู่จิงอยากที่จะเชือดตัวเองก่อนสองสามครั้ง หลอกเพื่อให้ตัวเองได้รับประโยชน์

แม่งเขายังคิดว่าทำอย่างลึกลับอย่างนี้จะมีอะไรที่สำคัญในนั้นซะอีกล่ะ

เขากวาดมองแวบหนึ่งตามสบายแล้ว อดไม่ได้ที่จะย่นคิ้วสภาพแวดล้อมชนิดนี้เล่นไพ่กับคนชนิดนี้ เขาขาดความสนใจจริง ๆ

“เอ่อ……พี่เทียน ไม่งั้นฉันมาเอง？”ไป๋หลิงที่อยู่ด้านข้างพูดอย่างอ่อนนุ่ม

ดวงตาใหญ่คู่หนึ่งของหล่อนประกายแวววาวได้มีความกระตือรือร้นที่จะลองเล็กน้อย

ฉินเทียนตะลึงเล็กน้อย“เธอเล่นไพ่เป็น？”

ไป๋หลิงเม้มปากยิ้มพูด“มอบให้ฉัน คุณก็วางใจเถอะ”

ไม่รอฉินเทียนพูดอะไรอีก หล่อนรีบพูดต่อปลาไหล“ฉันพนันกับนาย ก็เล่นลูกเต๋าพนันใหญ่เล็ก”

ปลาไหลดีใจมาก “น้องสาว ฉันก็ชอบเล่นใหญ่เล็ก เกมเดียวแพ้ชนะ สดชื่น！”

เขามองโต๊ะที่อยู่ตรงกลางแล้ว เดินไปผลักพนักงานที่รับผิดชอบเขย่าลูกเต๋าออกแล้ว พูดเสียงดัง“ฉันมาเอง！”

พี่ใหญ่ปลาไหลต้องการออกโรงด้วยตัวเอง ในที่สุดดึงดูดความสนใจของคนรอบ ๆ ขึ้นมาแล้วพวกเขาทยอยมองมาแล้ว

ตอนที่มองเห็นจะลงสนามเป็นเพียงแค่สาวน้อยคนหนึ่ง ในสายตาของพวกผู้คนต่างก็เปิดเผยสีที่รับรู้รสชาติในความหมายออกมาแล้ว

สาวน้อยที่ผ่านโลกมาไม่มากคนหนึ่งคิดไม่ถึงต้องการเล่นกับปลาไหลคนที่มีประสบการณ์มากมายและปลิ้นปล้อนชนิดนี้？

กลัวว่าไม่ใช่แม้กระทั่งกางเกงในต่างก็ต้องแพ้แล้ว

“สาวสวยสู้ ๆ ！”

“ฉันมั่นใจในตัวเธอนะ！”

มีคนร้องตระโกนประโยคหนึ่ง คนมากมายก็ร้องเชียร์ตามเป่านกหวีด