บัญชามังกรเดือด นิยาย บท 894

ปลาไหลตกตะลึงมาก

เขายังไงก็คิดไม่ถึง ฉินเทียนก่อนหน้านี้ที่มองไปแล้วอ่อนโยนไม่มีพิษภัย คิดไม่ถึงลงมืออย่างโหดเหี้ยมอย่างนี้

มองเห็นความเย็นชาใต้ตาของฉินเทียนนั่นเหมือนสิ่งมีชีวิตใด ๆ ในสายตาของเขาต่างก็สามารถฆ่าได้ทุกเวลา ปลาไหลตัวสั่นแล้วในที่สุดคิดได้ว่าครั้งนี้ตัวเองเจอคนเก่งกว่าแล้ว

“ตกลง”

“นายปล่อยฉัน ฉันนี่ก็โทรหาพี่ใหญ่หู่จิง”

เขาพูดเสียงต่ำ

ฉินเทียนไม่กลัวว่าเขาจะหนีแน่นอน ถอยหลังก้าวหนึ่งนั่งบนเก้าอี้จุดบุหรี่มวนหนึ่งอีกครั้งแล้ว

เมื่อก่อนเขาคือสูบบุหรี่น้อยมาก แต่ช่วงนี้ในใจหงุดหงิดจริง ๆ

ด้านหนึ่งคบค้ากับคนมีความสามารถเหล่านี้รู้สึกว่าตลก อีกอย่างก็คือสภาพการณ์ของซูซูที่บ้านตั้งแต่ต้นจนจบเหมือนก้อนหินใหญ่ก้อนหนึ่งกดทับที่หัวใจ

ปลาไหลตั้งสติให้มั่นคงเล็กน้อยในที่สุดก็โทรติดเบอร์หนึ่งแล้ว

“ฮัลโหล พี่ใหญ่”

“ผมและพวกสหายถูกควบคุมแล้วที่ฐานของผม ฝ่ายตรงข้ามพูด……ต้องการให้คุณมอบหลิวเสี่ยวเป่าออกมา”

“พี่ใหญ่ ช่วยผมด้วย！”

“นายพูดอะไร？”

“พวกหมาบ้าอะไรกล้ามากำเริบเสิบสานในพื้นที่ของกู？ให้เขารออยู่ เดี๋ยวกูไปเอามันหั่นเป็นหมื่นชิ้นทันที！”

ในโทรศัพท์ส่งเสียงที่ฉุนเฉียวหนึ่งออกมาทันที

ถึงแม้ปลาไหลไม่ได้เปิดลำโพงแต่ก็สะท้อนดังก้องไปทั่วห้อง เห็นได้ว่าคนนี้เวลาปกติเป็นคนที่หยิ่งผยองไร้เหตุผลยังไง

“เด็กน้อย พี่ใหญ่หู่จิงเดี๋ยวก็ใกล้จะมาแล้ว พวกนายเป็นวิชาการต่อสู้ใช่ไหม？พูดตามตรง ในมือพี่ใหญ่หู่จิงมีแปดเซียนข้ามทะเล！”

“วิชาการต่อสู้เล็กน้อยนี้ของพวกนายเดิมทีไม่คุ้มค่าที่จะพูดถึง！”

“ไม่อยากตายจนน่าเกลียดมากไปปล่อยฉันเดี๋ยวนี้ ขอโทษนี่เป็นโอกาสสุดท้ายของพวกนายแล้ว！”

ได้รับเสียงประกาศสนับสนุนของพี่ใหญ่หู่จิง ปลาไหลก็เปลี่ยนเป็นโหดร้ายขึ้นมาอีก

ฉินเทียนยิ้มพูด“ในเมื่อเป็นอย่างนี้ พวกเราก็ไปต้อนรับพี่ใหญ่หู่จิงด้วยกันข้างนอกแล้วกัน”

ที่นี่เป็นชั้นสามก่อนหน้านี้กลัวฉินเทียนพวกเขาหนี ปลาไหลตั้งใจบอกแนะลูกน้องเอาประตูเหล็กใหญ่ล็อกตาย

คิดไม่ถึงกลับเอาพวกเขาทหารกองหนุนทิ้งไว้ด้านนอกขวางไว้ด้านนอกแล้ว

พอประตูเปิดกลุ่มคนหนึ่งก็บุกเข้ามาแล้ว

จินถังนำหน้าก่อน รับขึ้นไปทำอย่างที่พร้อมปัง ๆ ๆ ๆ เอาสิบกว่าคนต่อยลอยทั่วพื้น

“พาไปด้วยทั้งหมด”

ฟังคำสั่งของฉินเทียนแล้วจินถังหาเชือกยาว ๆ มาเส้นหนึ่ง เอาคนเหล่านี้มัดมือทั้งสองไว้ด้านหลังเหมือนตั๊กแตนบนเชือกเส้นหนึ่งจูงออกไปแล้ว

เวลานี้นักพนันเหล่านั้นที่อยู่ชั้นสองก่อนหน้านี้ ต่างก็ถูกไล่กระจัดกระจายกันไปแล้ว

มาถึงในสวนลาน สมุนที่ยืนยามเหล่านั้นที่อยู่ด้านนอกสวนลานยังไม่รู้เกิดเรื่องอะไรแล้ว

พวกเขาบุกขึ้นมาถูกวางคว่ำในพริบตาเหมือนเดิม

ฉินเทียนให้ฉวนซานเปิดไฟใหญ่ในสวนลาน ฉวนซานเจอเวลาที่เหมาะสมความคิดว่องไวรีบย้ายเก้าอี้ใหญ่ตัวหนึ่งอีก

ก็อย่างนี้ ฉินเทียนนั่งตรงกลาง จินถัง ฉวนซานและไป๋หลิงยืนด้านหลัง

ด้านหน้าใช้ปลาไหลเป็นศูนย์กลาง เรียงกันเป็นแถวคุกเข่าเต็ม ๆ สามสิบกว่าคน

คนเหล่านี้ทั้งหมดต่างก็หน้าบวมจมูกเขียวร้องไห้ก็ไม่กล้าร้อง โวยวายก็ไม่กล้าโวยวายแต่ในดวงตาเต็มไปด้วยความไม่ยินยอมและความโกรธที่รุนแรงของการรอแก้แค้นอีก มองไปแล้วตลกมาก

ฉากพูดได้ว่าสั่นสะเทือนมากแล้ว

แม้กระทั่งสุนัขต่อสู้ที่ดุร้ายข้างกำแพงเหล่านั้นเหมือนต่างก็คิดได้คืนนี้จะมีเรื่องเกิดขึ้นที่ผิดปกติ กระดิกหางอย่างเชื่อฟังอยู่ไม่กล้าออกเสียง

นักพนันที่ติดหนี้สองสามคนนั้นในกรงตกตะลึง ยิ่งกัดฟันไม่พูด

ตีหนึ่ง

แสงไฟในสวนลานสว่างไสว แต่รอบ ๆ ทั้งหมดต่างก็ดื่มด่ำในความมืดที่ไม่มีที่สิ้นสุด

ฉินเทียนสูบบุหรี่เงียบ ๆ รออยู่อย่างเงียบ ๆ

หลังเกือบ ๆ ครึ่งชั่วโมงด้านนอกประตูส่งเสียงคำรามของเครื่องยนต์มาแล้ว แสงไฟส่องไม่รู้มีรถเท่าไหร่ขับมาแล้วอย่างบ้าคลั่ง

ได้รับผลกระทบนี้ หมาต่อสู้และสุนัขพันธุ์หมาป่าเหล่านั้นเปลี่ยนเป็นกระสับกระส่ายขึ้นมาอีกครั้ง