บัญชามังกรเดือด นิยาย บท 895

โอ๊ก！

มองเห็นหญิงแก่เรียกตัวเองว่านางฟ้ายังทิ้งสายตาที่หยาดเยิ้มต่อตัวเอง ข้าวที่กินข้ามคืนของฉินเทียนต่างก็ต้องอ้วกออกมาแล้ว

นี่เป็นการได้รับการทำร้ายที่มากที่สุดครั้งหนึ่งหลังมาถึงที่นี่อย่างเด็ดขาด

และคนอื่น ๆ ที่อยู่ด้านข้างก็คือกลั้นหัวเราะอยู่อดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา พวกเขาต่างก็รู้สึกถึงความอึดอัดแทนฉินเทียน

“แคร๊ก！”

ฉินเทียนไอแคร๊กเสียงหนึ่ง ใบหน้าเคร่งขรึมพูดอย่างเย็นชา“แปดเซียนข้ามทะเลใช่ไหม？”

“ขอเตือนพวกคุณประโยคหนึ่ง เรื่องของวันนี้พวกคุณรับไม่ไหว โดยเฉพาะเป็นคุณ”

เขามองเถี่ยก๋วยอยู่ พูดด้วยความสงสารเล็กน้อย“คนพิการไม่ง่าย กลับบ้านไปเลี้ยงดูชีวิตในวัยชราให้ดี ๆ เถอะ”

จริง ๆ เห็นแก่เขากับฉานเจี้ยนเป็นสภาพการณ์ที่เหมือนกันอยู่ในฐานะที่ให้ความเคารพต่อฉานเจี้ยน ฉินเทียนไม่อยากออกมือต่อหมอนี่หวังว่าเขาจะสามารถรู้ถึงความยากและถอยออกไป

“นายพูดอะไร？”

คิดไม่ถึงเถี่ยก๋วยโกรธในพริบตา เขาพูดอย่างหน้าแดง“กูทุ่มให้แกตาย！”

มีคำกล่าวว่าด่าคนอย่าซ้ำเติมจุดอ่อนของคนอื่น ปกติที่เขาเกลียดที่สุดคือคนอื่นเอาเขาเป็นคนพิการ ถึงแม้ฉินเทียนหวังดีแต่ในสายตาของเขาก็คือเหน็บแนมเขาอย่างเย็นชา

ดวงตาของฉินเทียนก็เย็นลงมาแล้วในพริบตา

ในเมื่อตาแก่คนนี้ไม่เห็นคุณค่าความหวังดีของคนอื่นอย่างนี้ งั้นก็ให้เขาเห็นถึงความร้ายกาจสักหน่อย

แต่ไม่ได้รอเขาออกมือจินถังที่อยู่ด้านหลังมาถึงอย่างรวดเร็ว

ยื่นมือดึงดาบยกดาบบัง ทำเสร็จเป็นขั้นตอนอย่างต่อเนื่องรวดเร็ว

ปกติแล้วดาบเป็นอาวุธที่ค่อนข้างจะคล่องแคล่วว่องไว ดังนั้นพิถีพิถันเบาและอ่อน

ดาบเล่มนี้ของจินถังกลับกว้างเท่ากับฝ่ามือ เหมือนเส้นเหล็กอย่างนั้นดำสนิท เหมือนกับคนของเขาดูไปแล้วมีความโง่เขลาเล็กน้อย

แต่ผู้เชี่ยวชาญพอออกมือก็รู้มีหรือเปล่า

นี่เป็นครั้งแรกที่จินถังดึงดาบ แกร๊งเสียงหนึ่งคิดไม่ถึงเอาไม้ค้ำเหล็กที่หนักหลายสิบโลเปลี่ยนแปลงแล้ว

เป็นไปได้ยังไง？

เถี่ยก๋วยโซเซถอยหลังรู้สึกข้อมือเกิดชา อดไม่ได้ที่จะมีใบหน้าตกตะลึงมึนงงอยู่ที่เดิม

“พี่เทียน มีเรื่องให้ผมมารับใช้”

จินถังก้าวขึ้นไปข้างหน้าหนึ่งก้าว พูดต่อฉินเทียนอย่างเคารพมาก

ฉินเทียนมองดาบของเขาแวบหนึ่งแล้ว พยักหน้าพูดแล้ว“ลำบากแล้ว”

“พี่จิน คุณรับมือกับคนพิการ ที่เหลือมอบให้ผม！”

ไม่ยอมอ่อนข้อให้ก็กระโดดออกมาทันทีแล้ว อาวุธที่แท้จริงของเขาเป็นเคียวรูปโค้งคู่หนึ่งปกติซ่อนที่หลังเอวไม่รู้สึกได้ง่าย

“นางปีศาจแก่มอบให้ฉัน！”

ไป๋หลิงก็กระโดดมาแล้วควักดาบสั้นออกมาคู่หนึ่ง ล็อกผู้หญิงคนนั้นที่เรียกตัวเองว่านางฟ้าแล้ว

พวกเขาสามคนทั้งหมดต่างก็แสดงอาวุธที่แท้จริงออกมาแล้ว เห็นได้ว่าเผชิญหน้าต่อสองสามคนนี้ก็คือมีพลังที่แน่นอน ไม่สามารถประมาทได้

“เธอว่าใครเป็นนางปีศาจแก่？นังเลว เชื่อไหมว่าฉันจะฉีกหน้าของแกเลย！”

นางฟ้าอายจนกลายเป็นโกรธทันที

ครั้งนี้ไม่ได้รอไป๋หลิงจู่โจมกลับ เจี๊ยกเสียงหนึ่งแสงทองหนึ่งพุ่งตรงมาที่นางปีศาจแก่ที่แท้เป็นเจ้าทองที่อยู่ด้านข้างไป๋หลิงออกมือแล้ว

ลิงน้อยตัวนี้ปกป้องเจ้านายอย่างกระตือรือร้น ไม่อนุญาตให้ใครมารังแกทำลายชื่อเสียงของไป๋หลิง

นางปีศาจแก่ตั้งตัวไม่ทัน ถึงแม้รีบหลบก็ให้ลิงจับผมจนยุ่งเหยิงแทบจะเอาใบหน้าข่วนจนรอย

“เดรัจฉาน ฉันจะสับแกแล้ว！”

หล่อนเหมือนเป็นบ้าอย่างนั้นสะบัดมีดหั่นไปทางเจ้าทอง

“หาที่ตาย！”ไป๋หลิงคำรามด้วยความโกรธเสียงหนึ่ง พุ่งขึ้นไปแล้ว

อีกด้านหนึ่งฉวนซานและจินถังสองคนรับมือกับเจ็ดคนที่เหลือ ฉวนซานรับมือกับสามคน จินถังรับมือกับสี่คน

สิบเอ็ดคนในสวนลานแบ่งเป็นสามสนามรบ ฆ่ากันอย่างดุเดือดยากที่จะแยกแยะแพ้ชนะได้

ฉินเทียนกวาดตามองแวบหนึ่งอดไม่ได้ที่จะแอบพยักหน้า หลายปีมานี้สำนักระกาและสำนักวานรดูแลจิตใจสะสมพลังน้อยมากที่จะปรากฏตัวในสายตาของผู้คน และก็น้อยมากที่จะแสดงพลังออกมา

แต่ภายใต้การดูแลของคนเหล่านี้มีวิชาการต่อสู้จริงอย่างแท้จริง