บัญชามังกรเดือด นิยาย บท 907

"คุณฉิน เป็นอะไรรึเปล่า?"

เมื่อเห็นแววตาของฉินเทียนเปลี่ยนไป เกาชาวก็อดที่จะถามไม่ได้

ฉินเทียนเก็บความคิดของตนแล้วพูดด้วยรอยยิ้มว่า "เปล่าครับ"

"คุณชายเกา ร่วมงานกันราบรื่นครับ"

เขาดื่มไวน์ในแก้วรวดเดียวจนหมด

"มา กินเนื้อ"

"ตอนนี้พวกคุณเป็นสิ่งล้ำค่า ผมจะต้องทำให้พวกคุณกินดีอยู่ดี" เกาชาวจัดการเรื่องความสัมพันธ์เก่ง ดูเผินๆเหมือนนับถือพวกฉินเทียนเป็นเหมือนพี่น้อง

ดูมีน้ำใจมาก ทั้งหั่นเนื้อ ทั้งชนแก้ว

สำหรับความคิดของเขา พวกของฉินเทียนทำไมจะไม่รู้ ตอนนี้เกาชาวสามารถใช้งานพวกเขาได้ดังนั้นจึงสอพลอ

รอจนจัดการเรื่องเสร็จหมดก็จะถึงเวลาเสร็จศึกฆ่าขุนพลแล้ว

เพียงแต่ฉินเทียนก็กำลังใช้ประโยชน์จากเกาชาวเช่นกัน ดังนั้นจึงไม่เปิดโปง

"คุณฉินมีสิ่งหนึ่งที่ผมประหลาดใจมาก" เกาชาวกินเนื้อแล้วแสร้งถามอย่างไม่ได้ตั้งใจ "ทีมของพวกคุณ ดูเหมือนคุณจะเป็นลูกพี่"

"งั้นความสามารถของคุณคืออะไร?"

"ถ้าหาไม่มีน้องชายผู้นี้กับไก่ตัวผู้ของเขา คุณก็จะหาทางเข้าไม่เจอเหมือนกันใช่ไหม?"

ชายคนนี้เริ่มสืบค้นหาความจริงของฉินเทียนอีกครั้ง

แน่นอนว่าเมื่อกี้ตอนหาทางเข้าสุสาน ฉวนซานและไก่ตัวผู้ของเขานับได้ว่าปล่อยของออกมามาก ฉินเทียนที่เป็นถึงลูกพี่ ดูๆแล้วกลับไม่มีความสามารถอะไร

ฉวนซานพูดเสียงเคร่งโดยไม่รอให้ฉินเทียนพูด "อย่ามาดูถูกลูกพี่ของพวกเรา!"

"ทีมของพวกเราแบ่งงานกันอย่างชัดเจน"

"ฉันรับผิดชอบในการตามหาทางเข้า น้องสาวคนนี้ เห็นไหม กับลิงทิพย์ของเธอ รับผิดชอบหลังจากการเข้าไปในสุสานเพื่อยืนยันตำแหน่งของสมบัติ"

"พี่เทียนกับพี่ใหญ่คนนี้ คนหนึ่งรับผิดชอบเรื่องการจัดการระบบกลไกลับ คนหนึ่งรับผิดชอบเรื่องจัดการระบบรักษาความปลอดภัยต่างๆ"

"พวกเราขาดใครคนใดคนหนึ่งไปไม่ได้"

ขณะพูดเขาพูดรับรองอีกครั้งเพื่อที่จะทำให้ความสามารถของฉินเทียนโดดเด่นออกมาว่า "โดยเฉพาะพี่เทียน ถ้าไม่มีเขาที่ปลดระบบกลไกลับ จะไม่มีใครเข้าไปได้ หรือเข้าไปแล้วก็ออกไม่ได้"

เมื่อกี้เกาชาวได้เห็นความสามารถของฉวนซาน ตอนนี้จึงไม่กล้าสงสัย จึงรีบพูดด้วยรอยยิ้มว่า "พี่เทียนเทพมาก!"

"มา ผมชนให้พี่เทียน!"

ฉินเทียนคร้านที่จะพูดจึงแอบคำนวณเรื่องนี้ไว้ ทุกครั้งที่สายตาเขามองเห็นถ้ำที่มืดสนิท ในแววตาลึกๆก็จะปรากฏความไม่สบายใจ

ถ้าไม่ใช่เพราะทำเพื่อซูซู เขาจะไม่มีทางที่จะรบกวนดวงวิญญาณของบรรพบุรุษแน่นอน

มักรู้สึกว่าการทำเช่นนี้ ในยมโลกจะต้องถูกคำสาปหรือโดนประณามยังไงยังงั้น

"แม่งเอ๊ย ไอ้พวกลูกหมา ให้พวกเราทำงานใช้แรงงาน พวกมันกลับกินเนื้อดื่มเหล้า แม่งอยากตายใช่ไหม!"

"เลิกพูดเถอะ ตอนนี้คุณชายเกาต้องพึ่งพวกมัน ให้พวกมันภูมิใจกันไปสักพัก"

"รอเรื่องนี้จบ คอยดูเถอะว่ากูจะเก็บพวกมึงยังไง!"

"อย่าว่างั้นงี้เลย น้องสาวคนนั้นแม่งดูน่าสนุกจริง! ถึงตอนนั้นให้เธอได้ลองว่าอะไรคือรสชาติของผู้ชายเต็มตัวอย่างเรา!"

"รีบทำงาน รีบขุดทางเดินสุสาน จบภารกิจ!"

เหล่าชายฉกรรจ์แอบคุยกัน น้ำเสียงที่ใช้เต็มไปด้วยความโกรธแค้นพวกฉินเทียน เพียงตอนนี้เกาชาวกำลังมองอยู่ไกลๆ พวกเขาไม่กล้าเกียจคร้าน

หินข้างนอกค่อนข้างขุดยาก แต่พวกเขาทั้งหมดล้วนร่างกายกำยำ เครื่องมือครบครัน

เสียเวลาอีกสักหน่อย หลังจากสามารถขุดหินที่อุดปากถ้ำทางด้านนอกได้ ยิ่งขุดไปข้างใน ดินเหนียวที่ถูกฝังไว้ก็ยิ่งขุดง่าย

หินที่อุดปากถ้ำไว้ก็ยิ่งงัดออกมาง่าย

คน 50 คนที่แบ่งออกเป็น 5 ทีมผลัดกันทำงานตลอดทั้งวันคืนโดยไม่พัก

ผ่านไป 48 ชั่วโมงก็สามารถขุดหินถ้ำได้ทั้งหมด 20 เมตร ดูจากข้างนอกดูมืดสนิทไม่เห็นคนแล้ว