บัญชามังกรเดือด นิยาย บท 968

“คุณหนู!”

ท่ามกลางเสียงร้องตื่นตระหนก หู่เหนียงที่สายตาและร่างกายว่องไวรีบเข้ามาประคับประคองหวังตัวยวี่

“เร็ว พาคุณหนูใหญ่กลับห้อง!”

“ก่อนหน้านี้ตอนอยู่ในทะเล เธอเคยได้รับความตื่นตระหนก ตอนนี้อาการกำเริบแล้ว!”

ท่ามกลางความโกลาหล เธออุ้มหวังตัวยวี่ไว้และก้าวเท้ายาวเดินออกไปด้านนอก

คนที่เหลือต่างก็ต้องการเข้าไปดู เมื่อเห็นสถานการณ์เช่นนี้ ทุกคนตื่นตระหนกและไม่กล้าเคลื่อนไหวและกระทำการใด

หัวใจของฉินเทียนรู้สึกเจ็บปวดมาก เขารู้ เรื่องนี้สำหรับหวังตัวยวี่ เธอรู้สึกเจ็บปวดเกินจะรับไหว

แต่ทว่าเขาจำเป็นต้องทำแบบนี้

การพรากจากกันครั้งสุดท้าย หวังตัวยวี่ที่อยู่ภายในอ้อมแขนของหู่เหนียง เธอจ้องมองเขาด้วยสายตาว่างเปล่า

เพียงแค่สบตาเธอก็ราวกับว่าเวลาถูกยืดไปอีกหมื่นปี

ฉินเทียนรู้สึกว่าตลอดทั้งชีวิตนี้ของตนเอง เขาไม่สามารถลืมสายตาคู่นี้ไปได้เลย

หลังจากความตื่นตระหนก ทุกคนมองหน้ากันด้วยความตกตะลึง ต่างก็ไม่รู้ว่าควรทำอย่างไรต่อไป

ราชาเปี้ยนเองก็ร้อนรน ดวงตาของเขาแดงก่ำ ยกก้อนหินขึ้นและพูดเสียงดัง “ฉันไม่สน!”

“หากเป้าหมายของฉันไม่สำเร็จ ฉันจะทำลายมัน!”

“ฉินเทียน คอยดูภรรยาและลูกของนายเป็นศพเสียเถอะ!”

ฉินเทียนจ้องมองราชาเปี้ยน น้ำเสียงเยือกเย็น “เห็ดหลินจือเลือดอยู่ คุณยังมีโอกาสรอดชีวิต”

“เห็ดหลินจือเลือดหายไป ฉันจะฆ่าล้างโคตรตระกูลของคุณ คุณแต่งงานกับหญิงสาว มีลูกตอนแก่ คงจะต้องภูมิใจมากอย่างแน่นอนเลยใช่ไหม?”

“ฉันจะทำให้พวกเขาตายต่อหน้าต่อตาคุณ ฉันรับรองว่าจะเป็นวิธีการที่โหดเหี้ยมทารุณที่สุด จากนั้นฉันค่อยฆ่าคุณ”

ราชาเปี้ยนร่างกายสั่นระริก

ดวงตาของฉินเทียน เปรียบเสมือนมีดสังหารวิญญาณ ทิ่มแทงไขกระดูกของเขา ขณะนี้ เขารู้สึกว่าเลือดภายในร่างกายของเขานั้นแข็งตัว

เขาไม่รู้สึกคลางแคลงใจแม้แต่น้อย ฉินเทียนนั้นพูดจริงและทำจริง

เมื่อนึกถึงภรรยาและอนุที่งามหยดย้อยของเขา รวมถึงการเสียชีวิตอย่างน่าสลดใจของลูกชายสุดที่รักที่เขาตั้งความคาดหวังไว้สูงในวัยสิบขวบ หัวใจของเขาสั่นสะท้านพลางหยิบเห็ดหลินจือเลือดออกมา

“ราชาเปี้ยนไม่ต้องกลัว!”

เซี่ยหมิงตะโกนเสียงดังลั่น “ถ้าเขากล้าที่จะทำร้ายคนในครอบครัวของคุณ พวกเราทางเหนือจะจัดการเหยียบย่ำทางใต้ และล้างแค้นให้กับคุณเอง!”

“ฉินเทียน นายกล้านำทั้งตอนใต้มาลงเดิมพันไหม?”

นัยน์ตาของฉินเทียนเย็นยะเยือกทันใด ลมหายใจพุ่งออกมาจากด้านบนของศีรษะ รวมตัวกันเป็นดาบยักษ์ล่องหนอยู่เหนือศีรษะของเซี่ยหมิง

น้ำเสียงเยือกเย็นราวกับภูเขาหิมะพันปี “นายบังอาจ!”

“ถ้าหากนายกล้าทำลายต้นไม้หรือใบหญ้าที่ทางใต้เพียงแค่นิดเดียว ฉันจะทำลายทางเหนือให้พินาศ!”

ถูกกดขี่โดยรังสีอำมหิตของฉินเทียน เซี่ยหมิงร่างกายสั่นเทา เสียงก๊อกดังขึ้น กระดูกขาข้างหนึ่งหักในทันใด

“คุณชาย!” ใบหน้าของถงอานซีดเผือด รีบเข้าไปประคองเซี่ยหมิง

มีคนมากมายยังไม่เข้าใจว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้น มีเพียงแค่หวังเจี่ยน หวังเหมี่ยน และยอดฝีมือเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่มองออก

จากระยะไกลเช่นนี้ ฉินเทียนใช้ลมหายใจของเขาบดขยี้กระดูกขาข้างหนึ่งของเซี่ยหมิง นี่คือพลังวิชาแบบใดกัน?

ปรมาจารย์!

คาดไม่ถึงเลย ฉินเทียนยังหนุ่มยังแน่น แต่ทว่ากลับอยู่ในระดับขึ้นปรมาจารย์แล้ว!

เมื่อนึกถึงการเดินทางไปยังทางใต้ เขาเกือบมีปัญหากับฉินเทียน ร่างกายของหวังเหมี่ยนนั้นมีเหงื่อเย็นผุดออกมาอย่างอดไม่ได้

แม้ว่าเซี่ยหมิงจะเสียเปรียบ แต่ทว่า สมแล้วที่เป็นทายาทของตระกูลที่ร่ำรวยเป็นอันดับหนึ่งแห่งทางเหนือ แผนการและความกล้าหาญนั้นมีมากกว่าคนธรรมดาทั่วไป

ใบหน้าของเขาซีดเผือด อดทนต่อความเจ็บปวด กัดฟันและเอ่ย “ถือว่านายเก่ง!”

“หากวันนี้นายกล้าฆ่าฉัน รอดูได้เลยว่าผลลัพธ์ที่ตามมานั้นจะเป็นอย่างไร!”

ฉินเทียนกัดฟันและนิ่งเงียบ เขารู้ หากไม่ถึงวินาทีสุดท้าย เขาไม่สามารถสังหารเซี่ยหมิงได้

ตราบใดที่เซี่ยหมิงไม่ตาย เขาและทางเหนือ ยังพอมีช่องทางของการเปลี่ยนแปลง แต่หากเซี่ยหมิงตาย เช่นนั้นแล้วทางเหนือและทางใต้ก็จะอยู่ภายในสถานการณ์แห่งความอาฆาตแค้นอย่างไม่จบไม่สิ้น

เมื่อถึงเวลานั้น บ้านเมืองและประชาชนจะต้องได้รับความเสียหายมากมายเท่าไร เขานั้นไม่กล้าคิดเลยแม้แต่น้อย