“ซูซู!”
ฉินเทียนตื่นตระหนกเป็นอย่างมาก ขณะนั้นเขาร้อนรนทันใด รีบเข้าไปกอดซูซูไว้และวิ่งไปยังห้องนอน
เหลิ่งเฟิงเองก็ตื่นตกใจเช่นกัน เขาโยนคันเบ็ดทิ้งและรีบไล่ตามหลังไป
เมื่อหลิวหรูยู่เห็นพวกเขารีบวิ่งมาจากระยะไกล เธอรีบผลักประตูห้องนอนด้วยสีหน้าเป็นกังวล
นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เธอเห็นซูซูเป็นลม แต่เธอนั้นเป็นกังวลในทุกครั้ง
เพื่อที่จะให้กำเนิดลูกแก่ฉินเทียน ซูซูนั้นยอมเสี่ยงชีวิตของตนเอง
สำหรับเรื่องนี้ทำให้หลิวหรูยู่รู้สึกละอายใจแก่ตน
ใบหน้าของซูซูที่กำลังหมดสตินั้นซีดเผือด แขนและขาของเธอนั้นทิ้งลงบนเตียง แม้แต่ลมหายใจของเธอก็อ่อนแรง
ฉินเทียนผลักมือออกไปในทันใด รีบใช้กุ่ยเหมินสิบสามเข็มบนร่างกายของซูซู
หลังจากผ่านไปชั่วขณะ ใบหน้าอึดอัดของซูซูเมื่อสักครู่นี้ก็มีเลือดฝาดขึ้นเล็กน้อย
ลมหายใจค่อยๆกลับมาเป็นปกติ
ฉินเทียนถอนหายใจยืดยาว จากนั้นเขาผ่อนคลายลงเล็กน้อย
เขาช่วยคนมามากมายนับไม่ถ้วน แต่ไม่มีครั้งไหนเลยที่เขารู้สึกประหม่าเช่นนี้
เมื่อได้เผชิญหน้ากับซูซู ในทุกครั้งเขารู้สึกประหม่าและร้อนรนมาก แผ่นหลังของเขานั้นปกคลุมด้วยเหงื่อเย็น
นี่อาจจะเป็นสิ่งที่คนอื่นเขามักจะพูดกัน ความห่วงใยนำพามาซึ่งความวุ่นวาย
เมื่อเห็นสถานการณ์คงที่ของซูซู หลิวหรูยู่เองก็ถอนหายใจอย่างโล่งอก
เธอเข้ามาด้วยความระมัดระวังและจ้องมองฉินเทียนอย่างจริงจัง
“ทักษะทางการแพทย์ของนายดีมากและสามารถรักษาคุณปู่ได้ เมื่อไรนายจะสามารถรักษาพี่ซูซูได้ล่ะ?”
ภายในหัวใจของหลิวหรูยู่นั้นสำหรับซูซูที่แข็งแกร่งและเข้ากับผู้อื่นได้ง่าย หล่อนนั้นรักเธอเหมือนกับว่าเป็นพี่สาวของตนเอง
คนที่งดงามและจิตใจดีขนาดนั้นไม่ควรที่จะต้องเจ็บป่วยเช่นนี้
ฉินเทียนรู้ว่าหลิวหรูยู่นั้นเป็นห่วงซูซู แล้วทำไมเขาถึงไม่อยากรักษาซูซูให้หายโดยเร็วล่ะ!
“เพราะสิ่งที่ซูซูเป็นอยู่นั้นไม่ใช่โรค จะพูดดอย่างไรดี ฉันไม่สามารถอธิบายให้เธอเข้าใจได้หรอก”
เมื่อนึกถึงความลึกลับทางสายเลือดที่น่าสะพรึงกลัวนั้น สายตาของฉินเทียนดูซับซ้อน
“แต่ว่า วางใจเถอะ ฉันได้รับเห็ดหลินจือเลือดมาแล้ว ในไม่ช้าฉันจะสามารถปรุงยาชั้นดีและสามารถรักษาหล่อนให้หายได้”
“แล้วยังรออะไรอยู่ล่ะ ฉันเฝ้าพี่ซูซูเอง นายก็รีบไปจัดการปรุงยาเถอะ”
“ต่อให้นายไม่อยู่ที่นี่ ฉันก็สามารถดูแลหล่อนให้ดีได้ หรือว่านายไม่เชื่อฉันงั้นเหรอ?”
หลิวหรูยู่ร้อนรน เธอเร่งเร้าให้ฉินเทียนรีบไปปรุงยา
เธอไม่เข้าใจ สถานการณ์ของซูซูนั้นร้ายแรงมาก ฉินเทียนยังจะนิ่งงันอยู่ที่นี่ทำไมกัน?
“ผลลัพธ์ของเห็ดหลินจือเลือดนั้นน่าอัศจรรย์ แต่ว่าฉันยังขาดส่วนผสมของยาอยู่อย่างหนึ่ง กำลังรอ...”
“รออะไรอยู่อีก! ขาดอะไรก็รีบไปหาสิ!”
หลิวหรูยู่ขัดบทสนทนาของฉินเทียนและเริ่มก่นด่าด้วยใบหน้ามืดมน “ฉันไม่เข้าใจเลยจริงๆ สมองของนายถูกเตะจนเบลอไปแล้วหรือไง! นายยืนอยู่ตรงนี้แล้วส่วนผสมของยาจะหล่นลงมาจากฟ้าเหรอ!”
“พี่ซูซูทรมานแบบนี้ ฉันเห็นแล้วปวดใจมาก นายมันทึ่ม รีบไปจัดการเลย!”
ขณะนี้ หลิวหรูยู่ไม่อ่อนโยนอย่างเช่นปกติอีกต่อไป หาได้ยากนักที่เธอจะระบายอารมณ์โกรธกับฉินเทียน
ใครจะไปเชื่อว่าราชาเทพฉินที่มากด้วยอำนาจและทรงพลัง เมื่อได้ยินเพียงชื่อทุกคนต่างก็รู้สึกหวาดกลัว ในตอนนี้เขากำลังถูกหญิงสาวคนหนึ่งด่ากราดราวกับโดนเลือดหมารดศีรษะ
ฉินเทียนไม่เพียงแต่จะไม่โกรธ เขายังพยักหน้าเห็นด้วย “ใช่แล้ว ทำไมฉันต้องรอด้วย?”
“เธอดูแลซูซูให้ดี ฉันจะไปบ้านตระกูลฉินสักหน่อย จะไปนำโสมแดงกลับมา!”
เขานั้นจะต้องลุ่มหลงอยู่กับความอ่อนหวานและความอ่อนโยนหลังจากที่ได้พบหน้าซูซูอย่างแน่นอน ทำไมไม่รู้จักยืดหยุ่นตามสถานการณ์บ้างเลย!
สภาพร่างกายซูซูนั้นแย่มาก เพียงแค่เสี้ยววินาทีก็ไม่สามารถรอช้าได้อีกต่อไป!
ไม่สามารถรอให้ถึงตอนบ่ายได้!
ฉินเทียนกล่าวว่าจะไป เขาก็ไปในทันที เขารีบกระโดดขึ้นรถและตรงออกจากอุทยานมังกร
ขณะนี้ เหนืออุทยานมังกร ฉับพลันก็มีเสียงปีกของเครื่องบินดังขึ้น
ฉินเทียนเงยหน้าขึ้นไป บริเวณตัวเครื่องบินนั้นมองเห็นอักษรฉินที่คุ้นตา นัยน์ตาเป็นประกาย
จะต้องเป็นถงจิ่งอย่างแน่นอน!
เขานำโสมแดงมาให้ก่อนเวลา!
ก่อนที่เฮลิคอปเตอร์จะจอดสนิท ถงจิ่งได้โบกมือทักทายฉินเทียนแล้ว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บัญชามังกรเดือด
บท 656 มีไหน...
จะหาอ่านต่อได้ยังไงครับ...
ตอน 656 ไปไหน...
เรื่องนี้ไม่อัพเดทต่อแล้วหรอค่ะ...
เลิกเขียนแล้วใช่ไหมครับ...
นิยายเขียนต่อมั้ยครับ...