บัญชามังกรเดือด นิยาย บท 98

ซูซูยิ่งคิดยิ่งโมโห

ทำไมตัวเองถึงถูกจับกลับมาเหมือนกับสะใภ้? เธอรู้สึกว่า วันนี้ตัวเองจำเป็นต้องแสดงสีหน้าให้ไอ้หมอนี่ดูหน่อยแล้ว

คิดหาวิธีเอาคืน

ดังนั้นตลอดทาง เธอกอดหมอนอิงใบหนึ่งนั่งอยู่ด้านหลัง หน้างอไม่พูดแม้แต่คำเดียว

กลับมาถึงบ้าน หยางยู่หลันยังไม่นอน กำลังรอฟังข่าวของการเจรจา

“ทำไมกลับมาดึกขนาดนี้”

“เจรจาเป็นยังไงบ้าง?” เธอถามด้วยความห่วงใย

ซูซูพูดด้วยน้ำเสียงที่ไม่ใยดี : “คุณถามเขาสิ!”

“คุณถามเขาสิล้วนแล้วทำอะไรไปบ้าง!”

หยางยู่หลันตะลึงสักพัก ค่อยพบว่าสีหน้าของสองสามีภรรยาผิดปกติ รีบพูด : “ฉินเทียน เกิดอะไรขึ้น?”

“พวกเธอทะเลาะกันเหรอ?”

ฉินเทียนพูดด้วยน้ำเสียงที่เคร่งขรึม : “ไม่ได้ทะเลาะกัน”

“ไม่ได้ทะเลาะกัน ทำไมถึงมีสภาพแบบนี้?”

ซูซูรีบพูด : “ยังไม่ได้ทะเลาะกัน? คุณล้วนแล้วยื่นมือออกมาตบฉันแล้ว!”

“นี่ไม่เลวร้ายกว่าการทะเลาะกันอีกเหรอ?”

หยางยู่หลันตะลึง : “ฉินเทียน ตกลงเกิดอะไรขึ้น? นายตบเธอจริงๆเหรอ?”

ฉินเทียนถอนหายใจ และพูด : “แม่ ผมออกไปทำธุระ เธอเข้าร่วมงานเลี้ยงคนเดียว”

“ใครจะไปรู้ผมกลับมาก็ไม่เห็นคนแล้ว คุณเดาดูว่ามันเกิดอะไรขึ้น? เธอวิ่งไปเปิดห้องที่โรงแรมกับคุณชายของนักพัฒนาบ้าน”

อะไรนะ?

หยางยู่หลันอ้าปากค้าง

“แม่ ผมรู้ว่าผมอาจจะโดดเด่นพอ ทำได้ไม่ดีพอ”

“แต่ว่ามีเรื่องอะไร เธอสามารถคุยกับผมได้ ที่ไหนไม่ถูกต้อง ผมแก้ไข้ก็พอแล้วไม่ใช่เหรอ?”

“คุณว่า เหมือนแบบนี้วิ่งไปโรงแรมกับผู้ชายกลางดึกเพื่อเปิดห้อง นี่มันหมายความว่ายังไง?”

“นอกจากนี้ตอนที่ผมเพิ่งถึง ผู้ชายคนนั้นยังจับมือของเธออยู่เลย”

“ด้านข้างวางไวน์แดง แก้วสองใบ บ่งบอกว่าพวกเขาดื่มมานานมากแล้ว”

“แม่ ผมก็ไม่ใช่คนใจแคบ สิ่งสำคัญคือตอนนี้คนเลวมีเยอะมาก เธอเป็นผู้หญิงที่โตเป็นผู้ใหญ่แล้ว กลางดึกวิ่งไปดื่มเหล้าที่ห้องของผู้ชาย”

“ต่อให้ไม่เกิดอุบัติเหตุอะไร แพร่งพรายออกไป คนอื่นก็จะนินทาเช่นกัน คุณว่าถูกไหม?”

เมื่อได้ยินฉินเทียนพูดจาหยุมหยิม จากนั้นมองไปยังใบหน้าที่น้อยอกน้อยใจของเขา ซูซูตะลึงจนอึ้งจริงๆ

เธอคิดไม่ถึงเลย ไอ้หมอนี่ จะเป็นฝ่ายลงมือตัดกำลังก่อน อยู่ต่อหน้าเธอ ร้องทุกข์กับแม่ของเธอ!

“คนแซ่ฉิน คุณ......”

“เธอหุบปาก!”

หยางยู่หลันพูดอย่างเคร่งขรึม : “ตอนนี้ฉันเพียงแค่ถามเธอ สิ่งที่ฉินเทียนพูดเป็นเรื่องจิรงไหม?”

ซูซูพูด : “แม่ คุณทำอะไร ไม่ใช่ว่าคุณจะช่วยเขาสั่งสอนฉันนะ?”

หยางยู่หลันพูด : “ตอบคำถามของฉัน!”

“สิ่งที่ฉินเทียนพูดเป็นเรื่องจริงไหม?”

ใบหน้าซูซูแดงเล็กน้อย กัดฟันพูด : “คุณไม่ลองถามเขาดู เรื่องที่ตบฉัน!”

หยางยู่หลันรู้ว่าฉินเทียนลงมือหนักอย่างมาก ภายในใจก็กังวลเล็กน้อยเช่นกัน อดไม่ได้ที่จะพูด : “ฉินเทียน นายลงมือจริงๆเหรอ?”

ฉินเทียนพูด : “ผมก็แค่ตบเบาๆที่ก้นของเธอหนึ่งทีเท่านั้น”

“คุณ......” ซูซทั้งอายและวิตกกังวล

“คุณอะไรคุณ?”

“ที่ก้นล้วนแล้วเป็นเนื้อ ตบหนึ่งทีแล้วจะทำไม ไม่เจ็บสักหน่อย”

“ซูยู่จู้ ตอนนี้ฉันขอบอกกับเธอ คนที่ควรคิดทบทวนเป็นเธอ!”

“เธอไม่ใช่สาวโสดอีกต่อไปแล้ว .....ต่อให้เป็นสาวโสด ก็ต้องระวังการกระทำของตัวเองด้วย!”

“ก็เหมือนกับที่ฉินเทียนพูด ตอนนี้เธอเป็นผู้หญิงที่เป็นผู้ใหญ่แล้ว สถานที่ไหนควรไป สถานที่ไหนไม่ควรไป เรื่องอะไรควรทำ เรื่องอะไรไม่ควรทำ”

“ฉันขอให้เธอพิจารณาให้ชัดเจน!”

“เจี้ยนเหรินกรุ๊ปนี้ ผู้ก่อตั้งคือเซวเจี้ยน เขายังเป็นผู้ประกอบการรุ่นเก๋าในหลงเจียง เพียงแต่ เขาไม่ได้เข้าร่วมสมาคมท้องถิ่น”

“เพราะว่าจุดโฟกัสของพวกเขาอยู่ที่เมืองหลวง ว่ากันว่าเป็นกรรมการของสมาคมมณฑล”

“การปรับปรุงชุมชนหลงฮู๋ในครั้งนี้ บริษัทอสังหาริมทรัพย์ในท้องถิ่นหลายแห่งของพวกเราเข้าร่วมการประมูล รวมทั้งจิ่นซิ่วกรุ๊ปของอู๋เทียนสง”

“พูดขึ้นมาแล้วจิ่นซิ่วกรุ๊ป ถ้าหากไม่นับเจี้ยนเหรินกรุ๊ปล่ะก็ อย่างนั้นพวกเขาก็เป็นผู้นำด้านอสังหาริมทรัพย์ในเมืองของพวกเรา”

“ในครั้งนี้อู๋เทียนสงมุ่งมั่นที่จะชนะ แม้แต่งานฉลองก็เตรียมพร้อมแล้ว ใครจะไปรู้ สุดท้ายแล้วก็แพ้ให้กับเจี้ยนเหรินกรุ๊ป”

“ได้ยินมาว่าเบื้องหลังของเจี้ยนเหรินกรุ๊ปลึกอย่างมาก เงินทุนหนา ดูเหมือนว่าสมคำร่ำลือ”

ฉินเทียนขมวดคิ้ว และพูด : “เนื่องจากหยั่งรากลึกในเมืองหลวงมาช้านาน ทำไมจู่ๆ ถึงกลับมาที่หลงเจียงเพื่อรับโครงการในครั้งนี้?”

เถียหลินเฟิงครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง และพูด : “ก่อนหน้านี้ได้ยินอู๋เทียนสงพวกเขาพูด ดูเหมือนว่าเซวเจี้ยนจะฝึกฝนผู้สืบทอด”

“เพียงแต่ก็ไม่มีข้อยกเว้น เป็นไปได้ว่าพวกเขาจะกลับมาที่หลงเจียงอีกครั้ง”

“คุณฉิน มีคำถามไหม?”

“ต้องการอะไรล่ะก็ ผมส่งคนไปตรวจสอบรายละเอียดเพิ่มเติมทันที”

“ไม่ต้องแล้ว” ฉินเทียนคิดสักพัก และพูด : “เจ้าสมาคมเถีย รบกวนคุณช่วยส่งข่าวถึงอู๋เทียนสงด้วย”

“ถามเขาอยากเอาชนะเจี้ยนเหรินกรุ๊ปไหม นั่งอย่างมั่นคงในตำแหน่งผู้นำของอสังหาริมทรัพย์หลงเจียง”

“ถ้าหากอยากล่ะก็ ให้เขาหาเวลามาพบผมด้วยตัวเอง”

เถียหลินเฟิงตกตะลึง ฟังจากความหมาย ฉินเทียนเตรียมลงมือกับเจี้ยนเหรินกรุ๊ป?

เขาไม่กล้าถามมาก พูดเสียงต่ำ : “ได้เลยคุณฉิน ผมจะส่งข่าวให้อู๋เทียนสงทันที!”

วางสายโทรศัพท์ ฉินเทียนคิดสักพัก จากนั้นส่งออกไปสองข้อความ

ข้อความหนึ่งส่งหาเหลยเป้า ให้เขาตรวจสอบให้ชัดเจนเรื่องที่เกิดขึ้นในงานเลี้ยงวันนี้ ตกลงเกิดอะไรขึ้น

เขาอยากจะรู้ ซูซูตกอยู่ในสถานการณ์อะไร ถึงตามเซวเหรินออกจากงานเลี้ยง มุ่งหน้าไปโรงแรม

อีกข้อความ ผู้รับไม่ได้ลงนาม แค่หมายเลขโทรศัพท์ยาวๆ

ข้อความของเขาง่ายอย่างมาก : ก่อนพระอาทิตย์ทางทิศตะวันออกจะขึ้น ผมต้องการข้อมูลทั้งหมดของเซวเหรินในช่วงเวลาที่เขาอยู่ที่มหาวิทยาลัยโตรอนโตและแคนาดา

อีกฝ่ายตอบกลับในไม่กี่วินาที : รับทราบ