บัญชามังกรเดือด นิยาย บท 983

เดิมทีที่พวกเขาแยกกันไปพักผ่อน ทุกอย่างยังคงสงบปกติดี

จนกระทั่งหลังเที่ยงคืน หน้าของซูเหวินเฉิงปวดหนักมากจึงจำต้องลุกขึ้นมานั่งเช็ดเบตาดีน

เมื่อส่องกระจกมองใบหน้าที่โดนอัดจนจมูกฟกช้ำหน้าบวม ซูเหวินเฉิงก็ก่นด่ากวงโถวอย่างรุนแรง

ในตอนนั้นเองจู่ๆเขาก็ได้กลิ่นเหมือนมีของอะไรถูกเผาไหม้

ดึกดื่นป่านนี้ใครมาเผาอะไรกัน?

ซูเหวินเฉิงไม่ได้ใส่ใจนัก เขาเอนตัวลงนอนต่อ

ในใจยังคงคิดว่ารอฟ้าสว่างแล้วตอนไปสมาคมเข้าเยี่ยมคาราวะหลี่ลี่ฉวน เขาควรจะปิดบังแผลบนใบหน้ายังไงดี

ขายหน้าขนาดนี้ เขาคิดแม้กระทั่งว่าไม่อยากจะไปกับหลิวชิง

แค่คิดว่าเป็นผู้หญิงยังเรือแต่กลับไม่กลัวอำนาจ ตัวเขาเป็นถึงชายชาตรีอกสามศอกจะมาแอบอยู่ด้านหลังได้ยังไง?

ในขณะที่เขาคิดซ้ำไปซ้ำมา กลิ่นที่ซูเหวินเฉิงเพิ่งได้กลิ่นก็หนักขึ้นเรื่อยๆ

เหม็นจริง!

ซูเหวินเฉิงก่นด่าอีกครั้งแล้วพลิกตัวไปเปิดม่าน

ตอนนั้นเองถึงเพิ่งพบว่าที่นอกหน้าต่างมีควันหนาทึบ มีเปลวไฟที่เลือนรางลอยขึ้น

ซูเหวินเฉิงตกใจสะดุ้งโหยง คิดจะเปิดหน้าต่างเพื่อดูให้ชัดเจนอัตโนมัติ

ทันทีที่มือแตะลูกกรงหน้าต่าง ก็รู้สึกร้อนจนต้องหดมือกลับ

ทำไมถึงร้อนขนาดนี้!

ช่วยไม่ได้ ซูเหวินเฉิงจึงทำได้แต่มองออกไปผ่านกระจก

ถึงพบว่าชั้นล่างถูกปกคลุมไปด้วยเปลวเพลิงที่โหมกระหน่ำ!

เปลวเพลิงที่ดุร้ายราวกับหมาป่าผู้หิวโหยกำลังแยกเขี้ยว กำลังม้วนขึ้นมาชั้นสองชั้นสาม!

แย่แล้ว ไฟไหม้!

ซูเหวินเฉิงรีบพุ่งออกจากห้อง วิ่งไปที่ห้องที่หลิวชิงพักอยู่ชั่วคราวแล้วเคาะประตูอย่างแรง "หลิวชิง ตื่นเร็ว ไฟไหม้!"

แผ่นประตูบางๆถูกซูเหวินเฉิงเคาะดังลั่น

หลิวชิงที่อยู่ข้างในไม่ส่งเสียงตอบใดๆ

ซูเหวินเฉิงยิ่งตะโกน ในใจก็ยิ่งตระหนก ไม่กล้ารอต่อไป

"ล่วงเกินแล้ว!"

หลังจากตะโกนเสียงดัง ซูเหวินเฉิงก็เอาเท้าถีบประตูที่ล็อกอยู่

ภายในห้อง หลิวชิงสวมชุดนอนนอนอยู่บนเตียงราวกับยังไม่ตื่น

"หลิวชิง ข้างนอกไฟไหม้แล้ว ถ้ายังไม่หนีอีกเราจะถูกย่างทั้งตัว!"

ซูเหวินเฉิงบ่นพึมพำพลางผลักหลิวชิง แต่กลับพบว่าหลิวชิงยังคงไม่ตอบสนอง

แต่ภายในห้องก็มีกลิ่นฉุนแสบจมูกจางๆ

เขาถึงรู้ว่าหน้าต่างห้องของหลิวชิงแง้มอยู่

ดูเหมือนว่าคาร์บอนมอนอกไซด์ที่เกิดจากการเผาไหม้จะเข้ามาทางหน้าต่าง ทำให้หลิวชิงติดกับ

ซูเหวินเฉิงรีบอุ้มหลิวชิงขึ้นมาแล้วล้มลุกคลุกคลานพุ่งออกไป

ในช่วงเวลาสั้นๆทั้งชั้นสองก็ถูกไฟที่โหมกระหน่ำล้อมแล้ว

เปลวไฟที่ปากบันไดก็ยิ่งลุกโชน ไม่มีทางหนีเลย

เมื่อเห็นเปลวไฟใกล้เข้ามาเรื่อยๆ ซูเหวินเฉิงก็กัดฟันอุ้มหลิวชิงวิ่งไปที่ชั้นสาม

หลังจากหายใจหอบขึ้นไปถึงชั้นสาม แม้ว่าไฟข้างบนจะไม่รุนแรงเท่าชั้นสอง แต่เปลวเพลิงก็ลุกลามไปทั่วทุกที่แล้ว

อยู่ต่อไปก็เหมือนรอความตาย!

ซูเหวินเฉิงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากอุ้มหลิวชิงวิ่งไปที่ชั้นบนสุดของชั้นสาม

เขาตัดสินใจแล้วว่าต่อให้กระโดดลงจากตึกแล้วกระดูกหัก เขาก็จะยอมอยู่ให้ถูกไฟคลอกตาย

โลกนี้สวยงามซะขนาดนี้ เขายังไม่ได้แต่งงานเลย ดังนั้นเขาจะไม่มีทางตายในทะเลเพลิงแน่นอน!

โชคดีที่ดาดฟ้าเปิดโล่ง ไม่มีอะไรที่เผาไหม้ได้

เพียงควันจากการเผารอบตึกนั้นหนาทึบ มันสามารถรมพวกเขาทั้งสองคนให้สลบได้ทุกเมื่อ

ต้องรู้ว่าเปลวไฟในที่เกิดเหตุตอนนี้น่ากลัวน้อยยิ่งกว่าก๊าซพิษอีก

หลิวชิงติดกับโดยไม่รู้ตัว หากไม่ใช่เพราะซูเหวินเฉิงตื่นขึ้นมากลางดึก เดาว่าทั้งคู่คงถูกฝังอยู่ในทะเลเพลิงไปนานแล้ว!