บัญชามังกรเดือด นิยาย บท 995

มันห่างไกลจากทิวทัศน์ที่พลุกพล่าน เรียบง่าย และสวยงาม ซึ่งชะล้างความใจร้อนในใจออกไป จิตใจมุ่งมั่นไปทางธรรมชาติ

เมื่อ ฉินเทียนปฏิบัติภารกิจ เขาเคยได้เยี่ยมชมสถานที่นับไม่ถ้วนและได้เห็นทิวทัศน์ที่สวยงามมากมาย

แต่ไม่เคยมีครั้งไหนที่เดินช้าเหมือนวันนี้และมีความสบายใจที่เหมือนได้ถูกรับการชำระล้างจิตใจ

"พี่เทียน ภูเขาที่เชื่อมต่ออยู่ข้างหน้าก็คือเขาพันลูก"

ไป๋หลิงตื่นขึ้นมาพร้อมกับขยี้ตา หาวและพูดว่า "เราอาศัยอยู่ในภูเขาลูกหนึ่ง ทำไมพี่เทียนไม่กลับพร้อมเราเลยล่ะ คุณปู่จะดีใจมากที่ได้พบพี่"

ฉินเทียนยิ้ม "ชั่งเถอะ ราชาวานรเคยบอกว่าถ้าฉันกล้าเข้าไปในภูเขาคนเดียวอีก จะให้พวกลิงมาแก้..."

ฉินเทียนกลืนคำพูดที่เหลือที่จะไม่พูด

เนื่องจากไป๋หลิงเป็นเด็กผู้หญิง ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถบอกเธอได้ว่า ราชาวานรจะแก้ผ้าของเขาออกให้หมด

แต่ราชาวานรก็รบเร้าให้เขาแต่งงานแต่เนิ่นๆ

เมื่อซูซูคลอดลูกอย่างราบรื่น เขาจะพาภรรยาและลูก ๆ ไปดื่มกับ ราชาวานรแน่นอน

แม้ว่าฉินเทียนจะยังพูดไม่จบไป๋หลิงก็เข้าใจครึ่งหลังของประโยคที่เขากลืนทันที และหูของเธอแดงอย่างเงียบๆ

กลับไป

จินถังถูกปลุกด้วยเสียงของไป๋หลิง ดวงตาของเขายังคงเหนื่อยล้าเล็กน้อย

“พี่เทียน ฉันมาขับต่อเอง”

“ไม่เป็นไร ระยะทางแค่นี้ฉันยังไม่เหนื่อย พวกเธอพักผ่อนต่อเถอะ แล้วฉันจะเรียกเมื่อไปถึงที่จุดหมาย”

ฉินเทียนไม่เพียงแต่ไม่รู้สึกเหนื่อยเลย แต่ยังเต็มไปด้วยพลัง

เขาสนุกกับการเดินทางครั้งนี้มากและยังคงเพลิดเพลินไปกับทิวทัศน์ภายนอกในขณะขับรถ

ในระยะไกล เขาพันลูกเชื่อมต่อกันเป็นคลื่น

หมอกลอยอ้อยอิ่งและเมฆที่ไหลเคลื่อนตัว

ภูเขาที่ต่อเนื่องกันคดเคี้ยวไปมาราวกับมังกรที่หลับใหล

ไม่รู้ว่าหลับใหลมากี่สิบล้านปีแล้ว และไม่เคยมีใครกล้าปลุกความฝันและรบกวนการนอนหลับอันเงียบสงบของมัน

เมื่ออยู่ต่อหน้าสิ่งที่ยิ่งใหญ่เช่นนี้ฉินเทียนรู้สึกว่าตัวเองนั้นน้อยนิดมาก

ท้องฟ้าค่อยๆ กระจ่างขึ้น และดวงอาทิตย์สีแดงก็พุ่งออกมาจากก้อนเมฆ

เมื่อพวกเขาปีนขึ้นไปบนภูเขาได้ครึ่งทาง ในที่สุดรถทั้งสองคันก็เลี้ยวออกจากถนนใหญ่และขับเข้าสู่ถนนที่คดเคี้ยวบนภูเขา

ถึงจะเป็นถนนเล็กแต่ถูกปูไว้อย่างดี ปูนหนาแต่เรียบเป็นพิเศษ

เนื่องจากภูมิประเทศ ถนนกว้างเพียงสามสี่เมตร

สองข้างทางเป็นป่าเขียวขจี

เดินไปข้างหน้า ค่อยๆ มีอาคารหินขรุขระกระจัดกระจาย

อาคารเหล่านี้ส่วนใหญ่สร้างจากหินสีฟ้า มีรูปทรงเรียบง่ายและดูเงอะงะเล็กน้อย

อย่างไรก็ตาม มันสามารถบดบังแสงแดดที่แผดเผาของหลิ่งหนานได้เป็นอย่างดี อบอุ่นในฤดูหนาวและเย็นสบายในฤดูร้อน

หลังจากที่รถของซูยู่คุนแล่นไปไกลกว่าสิบไมล์ ในที่สุดมันหยุดลง

ฉินเทียนหยุดรถและปล่อยให้อากาศบริสุทธิ์ไหลเข้ามา

อากาศชื้นพัดพากลิ่นดินของหมู่บ้าน บนภูเขาและกลิ่นหญ้าเขียวจางๆ ซึ่งทำให้รู้สึกสดชื่น

อากาศในหลิ่งหนานชื้นและร้อน ยังไม่ถึงเที่ยงก็ร้อนจัดแล้ว

โชคดีที่ไม่ไกลนัก มีลำธารเล็กๆ ที่น้ำพุจากภูเขามาบรรจบกัน และสายน้ำที่ไหลเอื่อยๆ นำความเย็นมาให้เล็กน้อย

ในลำธารมีเด็กเปลือยกายหลายคนกำลังเล่นกัน

ทุ่งนาขั้นบันไดข้างๆ เต็มไปด้วยต้นไม้เขียวขจี มีควายหลายตัวกำลังเล็มหญ้าข้างทาง แอบมองรถที่ฉินเทียนและคนอื่นๆ ขับมา

เมื่อมองดูทิวทัศน์ที่สวยงามของหมู่บ้านบนภูเขาที่อยู่ตรงหน้า จู่ๆ ฉินเทียนก็มีความคิดที่อยากพาซูซูมาใช้ชีวิตอย่างสันโดษที่นี่