บุปผาเสน่ห์หา หมอยายอดฝีมือ นิยาย บท 11
สรุปบท บทที่11ถือว่าเจ้าสั่งสอนข้า: บุปผาเสน่ห์หา หมอยายอดฝีมือ
สรุปเนื้อหา บทที่11ถือว่าเจ้าสั่งสอนข้า – บุปผาเสน่ห์หา หมอยายอดฝีมือ โดย ต้าวเมียวเมียว
บท บทที่11ถือว่าเจ้าสั่งสอนข้า ของ บุปผาเสน่ห์หา หมอยายอดฝีมือ ในหมวดนิยายโรแมนซ์ เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย ต้าวเมียวเมียว อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
บทที่11ถือว่าเจ้าสั่งสอนข้า
สีหน้าปี้หลัวซีดเผือกเพราะความทุกข์ทรมานจากความเจ็บปวดริมฝีปากไร้เลือดก้มหัวแล้วพูดขึ้นว่า“เจ้านาย”
“ต่อหน้าคนอื่นให้เรียกข้าว่าคุณหนูจิ่วไปเตรียมน้ำร้อนให้ข้าข้าจะอาบน้ำ”
“รับทราบคุณหนูจิ่ว”ปี้หลัวหันเดินไปอย่างสงบเดินไปยังห้องเก็บฟืน
โม่อู่เยว่สังเกตดูปี้หลัวเพื่อยืนยันว่าจูนจิ่วพูดจริงปี้หลัวแตกต่างแจกคนก่อนอย่างสิ้นเชิงเหมือนดั่งหุ่นเชิดอย่างไม่ต้องสงสัย
โม่อู๋เยว่สงสัยบนโลกนี้มียาหุ่นเชิดแบบนี้ด้วย?หรือว่าตอนที่เขาถูกปิดผนึกไว้นักฝึกยาลูกกอนพวกนั้นศึกษาคิดค้นออกมาใหม่หรือเปล่า?เขาไม่รู้
จูนจิ่วหันกลับมามองโม่อู๋เยว่ยักคิ้วถามขึ้นว่า“เจ้าอยากรู้?”
“เสี่ยวจิ่วเอ๋อร์ยินยอมบอกข้า?”
“ไม่แน่นอนนี่เป็นความลับของข้า”จูนจิ่วล้อเลียนโม่อู๋เยว่สักครั้งแล้วเดินผ่านเขาเข้าห้องไป
โม่อู๋เยว่เดินตามอยู่ข้างหลังดวงนี้สีทองจ้องมองจูนจิ่วแล้วยิ้มที่มุมปาก“หรือไม่งั้นเสี่ยวจิ่วเอ๋อร์เล่าความลับของเจ้าให้กับข้าแล้วข้าก็จะเล่าความลับของข้าให้กับเจ้าเป็นไง?”
เมื่อได้ยินดังนั้นจูนจิ่วหยุดฝีเท้าหันกลับมาจ้องมองโม่อู๋เยว่
โม่อู๋เยว่ก้าวเท้าปรากฏตัวอยู่ต่อหน้าจูนจิ่วทันทีปลายนิ้วของเขาเกี่ยวเส้นผมของจูนจิ่วแล้วเล่นอยู่ในมือพูดขึ้นด้วยเสียงแหบว่า“เสี่ยวจิ่วเอ๋อร์ข้ายินยอมเต็มใจเล่าให้เจ้าฟังทุกอย่าง”
“ขอบคุณแต่ข้าไม่ต้องการ”
รับรู้ความลับมากไปไม่ใช่เรื่องดีโดยเฉพาะความลับของโม่อู๋เยว่
โดนจูนจิ่วปฏิเสธโม่อู๋เยว่เหมือนคิดไว้แต่แรกเขายิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ดวงตาสีทองจ้องเขม้งจูนจิ่ววิญญาณของเสี่ยวจิ่วเอ๋อร์หอมมากช่างน่าหลงใหลทำให้เขาหิวมากอยากที่จะกินนาง
ปลายนิ้วโม่อู๋เยว่สัมผัสใบหน้าจูนจิ่วอดกลั้นความรู้สึกไว้
ตอนนี้นางยังไม่มีเวลาไปจัดการพวกจูนเหลยเทียนเพราะนางยังมีเรื่องที่สำคัญกว่า
แววตาจูนจิ่วเป็นประกายนางต้องการรู้เรื่องการแพทย์ของโลกใบนี้ว่าอยู่ในระดับไหนนักจิตคืออะไร?
ซู่
จูนจิ่วลุกขึ้นหยิบเสื้อผ้ามาเปลี่ยนแล้วเดินออกไป
ในห้องหนังสือจวนจูนจูนไห่เทียนเดินเข้าไปด้วยสีหน้าเคร่งเครียดเงยหัวขึ้นมองเห็นจูนจิ่วนั่งอยู่บนที่นั่งของเขาสีหน้าเปลี่ยนไปทันที“จูนจิ่วเจ้าอยู่ที่นี่ได้ยังไง?”
“จูนไห่เทียนตั๋วเงินที่เจ้าซ่อนไว้มีไม่น้อยนี่”จูนจิ่วเปิดกล่องไม้ในมือข้างในมีตั๋วเงินหนาเป็นชั้นๆมากมาย
จูนไห่เทียนเห็นดังนี้สีหน้าแก่ๆเขียวขึ้นมาทันทีคำพูดต่อมาของจูนจิ่วยิ่งทำให้เขาโกรธจนจะกระอักเลือด
จูนจิ่วพูดว่า“พวกนี้ถือว่าเจ้าตอบแทนข้านะข้าจะรับไว้”
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บุปผาเสน่ห์หา หมอยายอดฝีมือ
หนังสือยังไม่จบ ไม่อัปต่อแล้วเรอค่ะ...