บุปผาเสน่ห์หา หมอยายอดฝีมือ นิยาย บท 265
สรุปบท บทที่ 265 จุมพิตให้เจ้าตื่น: บุปผาเสน่ห์หา หมอยายอดฝีมือ
ตอน บทที่ 265 จุมพิตให้เจ้าตื่น จาก บุปผาเสน่ห์หา หมอยายอดฝีมือ – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง
บทที่ 265 จุมพิตให้เจ้าตื่น คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายโรแมนซ์ บุปผาเสน่ห์หา หมอยายอดฝีมือ ที่เขียนโดย ต้าวเมียวเมียว เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย
ช่วงเวลาที่สบตากัน เมื่อจูนจิ่วแทงดาบออก ปราณดาบที่สง่า แรงอาฆาตมหึมา!
ดาบแทงทะลุผ่านศีรษะของจูนหยูนเสวี่ย ปราณดาบไม่มีอะไรกีดขวาง บินไปหาหงยิงดังผัวะเข้าที่อกของนางเลือดทะลักออก สีหน้าของหงยิงซีดเผือดทันที นางไม่อยากจะเชื่อเลยว่าในพริบตาจูนจิ่วจะแข็งแกร่งได้ขนาดนี้?
คือค่ายกล? แล้วนางเอาชนะค่ายกลได้อย่างไร
ตูม!
จูนหยูนเสวี่ยกระแทกลงกับพื้นอย่างแรง เลือดออกจากศีรษะไหลอาบทั่วใบหน้าอย่างรวดเร็ว ไม่มีความเคลื่อนไหว ร่างกายที่ขาดวิ่นของคนก็ไม่ใช่คนผีก็ไม่ใช่ผีค่อยๆ เย็นลง ประโยคนั้นใช่เลย ความตายคือการหลุดพ้น
จูนจิ่วไม่ได้มองไปที่จูนหยูนเสวี่ยสักนิด นางเงยหน้าขึ้นและชี้ดาบไปที่หงยิง จ้องมองไปที่หงยิงอย่างเย็นชาและไร้ความปรานี แววตานั้นดุจดั่งถูกมัจจุราชจับจ้อง น่าขนลุกขนพอง จิตวิญญาณสั่นเทาไปหมด! หน้าอกเจ็บจี๊ดเป็นระลอก เลือดที่ไหลนองทำให้หงยิงหน้าขาวซีดราวกับกระดาษ
ขณะที่ปราณดาบบิน หงยิงได้ยินเสียงฉึบที่คมชัด ชุดเกราะของนางแตก ชุดเกราะที่สามารถต้านทานการโจมตีของนักจิตใหญ่ได้ กลับถูกนักจิตชั้นสี่ตัวเล็กๆ ใช้ดาบฟันแตกในคราเดียว บาดเจ็บไปถึงหน้าอก
หากไม่ใช่เพราะชุดเกราะบังเอาไว้ เกรงว่าตอนนี้นางจะไปถึงจุดจบเหมือนจูนหยูนเสวี่ยเสียแล้ว!
“คุณหนูหงยิง!” เหล่าทหารหน่วยกล้าตายเทียงฉิวมาช้าเกินไป ด้านหลังพวกเขาคือพวกชิงหยู่ที่วิ่งเข้ามา ทั้งสองเผชิญหน้า กลายเป็นสนามรบของทั้งสองฝ่ายทันที
หงยิงกระอักเลือกเป็นระลอก ดวงตาที่ชั่วร้ายของนางจ้องไปที่จูนจิ่ว หงยิงพูดขึ้น: “ข้าจำเจ้าไว้แล้ว! ครั้งนี้เจ้าก็แค่อาศัยบารมีของค่ายกลจึงสามารถอวดได้อย่างสง่าผ่าเผย คราวหน้าข้าจะทำลายร่างของเจ้าเป็นชิ้นๆ!”
ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น คนที่เผยพลังอ่อนแอบาดเจ็บสาหัสคือหงยิง! เมื่อชิงหยู่รู้สึกโล่งใจ รีบพูดอย่างเย็นชา: “อยากหนี? ศิษย์น้อง อย่าให้หงยิงหนีไปได้เด็ดขาด!”
ศิษย์น้อง?
หงยิงได้ยิน หัวของนางก็แทบระเบิด เป็นศิษย์น้องของชิงหยู่ จูนจิ่ว! นางก็คือจูนจิ่ว!
จำได้ว่าตนเองบอกกับผางชิงเยว่ หากนางได้พบกับจูนจิ่ว นิ้วเดียวก็สามารถขยี้นางให้ตายได้ ดูความเป็นจริงที่ชัดเจนตอนนี้ ใบหน้าของหงยิงบวม ถูกตบหน้าจนสมองยังคงเจ็บจี๊ดอยู่
มองไปที่จูนจิ่วความขุ่นเคือง หงยิงระเบิดอารมณ์ตะโกน: “ระเบิด!”
ไม่มีผู้ใดรู้ว่าอยู่ๆ คำพูดของหงยิงที่ว่า “ระเบิด” หมายความว่าอะไร พวกเขาเห็นเพียงทหารหน่วยกล้าตายเทียงฉิวจับกลุ่มวิ่งพุ่งเข้ามา มีเพียงจูนจิ่วเท่านั้นที่ขนลุกตั้งขึ้น ความเย็นยะเยือกคืบคลานจากฝ่าเท้าไปยังศีรษะ
จูนจิ่วตะโกน: “ถอย! พวกเขาจะระเบิดตัวเอง ทุกคนถอย!”
เสียงพูดยังไม่จบ เสียงระเบิดตูมดังขึ้น ทหารหน่วยกล้าตายเทียงฉิวระเบิดตัวตาย พวกเขาเป็นนักจิตที่มีพลังวิชาไม่น้อย ความตายที่เกิดจากการระเบิดตัวเองนั้นน่ากลัวมาก
จูนจิ่วคว้าดาบออกมาฟัน ฆ่าพวกทหารหน่วยกล้าตายเทียงฉิวก่อนที่พวกเขาจะระเบิดตัวตาย แต่เวลานั้นสั้น ในพริบตาทหารหน่วยกล้าตายเทียงฉิวส่วนใหญ่ก็วิ่งพุ่งเข้ามา เสียงร้องอย่างตื่นตระหนกของเสี่ยวอู่ดังมาที่ข้างหู ยังมีเสียงเรียกของโม่อู๋เยว่ “เสี่ยวจิ่วเอ๋อร์”
ตูมๆๆ ——
เสียงระเบิดดังต่อเนื่อง โลกกำลังสั่นสะเทือนและพังทลาย ไม่มีผู้ใดคิดว่าหงยิงนั้นจะบ้าคลั่งขนาดนี้ เลือกที่จะให้ทหารหน่วยกล้าตายเทียงฉิวระเบิดตัวตายเพื่อให้นางเอาตัวรอดหนีไป
ในเสียงระเบิด สิ่งสุดท้ายที่จูนจิ่วเห็นก็คือดวงตาสีแดงของหงยิง เต็มไปด้วยความโกรธ ความเกลียดชัง ความดุร้ายและคำสัตย์สาบานอย่างร้ายกาจที่ไม่เลิกรา!
……
หันศีรษะมองไปรอบๆ จูนจิ่วแปลกใจ: “เสี่ยวอู่ล่ะ?”
เสี่ยวอู่ไม่เคยห่างนางแม้แต่ก้าวเดียว เวลานี้ ทำไมเสี่ยวอู่ไม่อยู่ข้างกายนาง?
“เสี่ยวอู่อยู่กับชิงหยู่ สักพักก็มา”
จูนจิ่วหันกลับไปมองโม่อู๋เยว่ สัญชาตญาณที่กระตือรือร้นของนางรู้สึกถึงสิ่งผิดปกติ ความคิดของนางวกไปวนมา จูนจิ่วถามขึ้น: “อู๋เยว่ หลังจากที่ข้าสลบไปเกิดอะไรขึ้นบ้าง? หงยิงล่ะ ศิษย์พี่พวกเขาเป็นอย่างไรบ้าง?”
“เสี่ยวจิ่วเอ๋อร์ หลังจากที่เจ้าสลบไปเกิดเรื่องมากมาย เจ้าอยากฟังเรื่องใดก่อน?” ดวงตาสีเหลืองจ้องมองนาง ผมสีเงินของโม่อู๋เยว่เปล่งประกายในแสงแดด
หลังจากนางสลบ หงยิงหนีไป ชิงหยู่และคนอื่นๆ ได้รับบาดเจ็บที่ไม่ถือว่าเบาและไม่สาหัสจากการระเบิด สำนักเทียนอู่จงตกอยู่ในความตกต่ำอันเลวร้ายในความหายนะครั้งนี้ และนี่เป็นเพียงแค่เริ่มต้น!
เจี้ยนจง ตันจง ชางไห่จงเกิดหายนะพร้อมกัน ดาบชี้ไปที่สำนักเทียนอู่จง ให้ชิงหยู่และสำนักเทียนอู่จงเป็นการแข่งขันทั้งห้าสำนัก พวกเขาให้คำอธิบายการบาดเจ็บตายของสาวกนับไม่ถ้วน! เดิมยังมีสำนักหุ้นหยวน แต่หลังจากที่กู่ซงพาหยูนเฉียวกลับไปอย่างเร่งรีบ ในที่สุดก็สกัดกั้นสำนักหุ้นหยวนให้รวมอยู่ในนั้น
แต่แม้ว่าสำนักหุ้นหยวนจะเป็นกลาง อีกสามสำนักสร้างความหายนะทำให้สำนักเทียนอู่จงซึ่งได้รับบาดเจ็บอย่างมากตกที่นั่งลำบากเช่นกัน พายุฝนโหมกระหน่ำ
ไม่เพียงแค่นั้น!
ทั้งสามสำนักเห็นตรงกัน ขอให้สำนักเทียนอู่จงส่งมอบตัวจูนจิ่ว มิฉะนั้นจะไม่เพียงแค่เรื่องการแข่งขันทั้งห้าสำนักที่ต้องอธิบาย พวกเขาสามสำนักยังจะร่วมมือเพื่อทำลายสำนักเทียนอู่จง
จูนจิ่วรีบมุ่งเดินไปทางตำหนักเป่าถัง นางขมวดคิ้ว สีหน้าของนางหม่นหมองและเย็นชา
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บุปผาเสน่ห์หา หมอยายอดฝีมือ
หนังสือยังไม่จบ ไม่อัปต่อแล้วเรอค่ะ...