บุปผาเสน่ห์หา หมอยายอดฝีมือ นิยาย บท 399

เสี่ยวหยิ่งหวนนึกถึงตัวเองตอนแรก เป็นถึงชายที่รูปงามที่สุดในชั้นต่ำสามชั้น ไม่ว่าจะชายหญิงเด็กหรือคนแก่ต่างก็ชื่นชม หมื่นบุฟผารายล้อมมิอาจแปดเปื้อนแม้กลีบเดียว

แต่ปรากฏว่าถูกฝังไว้ในสุสานนานนับร้อยปี พอเจอหน้ากันก็ถูกความงามของจูนจิ่วสะกด อีกทั้งยังถูกรังเกียจ ตอนนี้ยังพบเข้ากับปีศาจอีกตน เสี่ยวหยิ่งเจ็บปวดใจยิ่งนัก ไม่ง่ายที่จะหนีจากความกดดันของโม่อู๋เยว่เลย พอหนีออกมาได้ก็วิ่งอย่างรวดเร็ว

โม่อู๋เยว่มองไปยังทิศทางที่เสี่ยวหยิ่งจากไปอย่างดูแคลน เปิดปากสั่งการว่า “เหลิ่งยวนไปจับตาเขาเอาไว้ อีกอย่างรวบรวมข่าวสารมาเปรียบเทียบด้วย”

“ขอรับ”เหลิ่งยวนรับบัญชาตามเสี่ยวหยิ่งไป พลางวิ่งตาม พลางคิดว่ามังกรที่มีคู่วิญญาณล้วนเผด็จการเป็นพิเศษ ความต้องการที่จะครอบครองสูงมาก

แม้แต่เจ้านายที่เคยไร้หัวใจไร้ความรู้สึกยังเปลี่ยนไปได้ ไม่รู้ว่ายินหันที่เย็นยะเยือกราวกับน้ำแข็งแกะสลักถ้าพบกับคู่วิญญาณแล้วจะเป็นอย่างไร เหลิ่งยวนรู้สึกอยากรู้ขึ้นมาตะหงิดๆ

……

พวกเขาไม่ได้ไปไกลนัก จูนจิ่วเคยคิดว่าจะกลับไปที่ป้าฟาง แต่พอฆ่าผู้อาวุโสใหญ่แล้วนางก็เปลี่ยนความคิด ตอนนี้ที่ปลอดภัยที่สุด ก็คือไม่ไปไหนทั้งสิ้น

เพราะอาการบาดเจ็บของมู่จิ่งหยวนจะรอช้าไม่ได้ พวกเขาได้แต่หาที่ในป่าลึกเพื่อทำการรักษา ยังดีที่ช่องว่างทั้งสองของนาง ทั้งกำไลข้อมือและแหวนที่โม่อู๋เยว่มอบไว้ให้มียาทุกชนิดอยู่เต็มไปหมด ยังมียาที่นางกลั่นไว้เรียบร้อยแล้ว มากพอที่จะจัดการกับบาดแผลของมู่จิ่งหยวนได้

ห่างไปไม่ไกลนัก คนที่ไล่ล่าหาที่นี่เจอได้ง่ายมาก แต่พวกเขาไม่มีใครหาที่นี่เจอเลย อีกทั้งยังไม่มีใครออกไปจากป่านี้ได้ด้วย

ทุกคนที่เข้าไปในป่า ไม่ว่าจะเป็นผู้อาวุโสที่เดินทางมาเมื่อได้ข่าวจากสำนักศึกษาทั้งสามหรือว่าเหล่าลูกศิษย์ เข้าไปหนึ่งคนก็ตายหนึ่งคน ตายอย่างไร้ที่ฝัง แม้แต่กระดูกก็หาไม่พบ ชั่วขณะหนึ่งทุกคนต่างรอคอยอยู่นอกป่า ไม่กล้าเข้าไปอีก

เจ้าสำนักเทียนซูได้ข่าวก็มาอย่างรวดเร็ว สีหน้าไม่น่าดู ผู้อาวูโสคนหนึ่งรายงานอย่างระวัง“เจ้าสำนัก หรือว่าที่นี่จะมีผู้แข็งแกร่งหลบโลกภายนอกอาศัยอยู่ พวกเราไปรบกวนเขาเข้า จึงทำให้เขาโกรธ”

“ผู้แข็งแกร่ง ”เจ้าสำนักเทียนซูอยากจะยิ้มอย่างไม่ชอบใจ แต่ยังไม่ทันยิ้มออกก็นิ่งขรึมลงไป สำนักศึกษาทั้งสาม มีผู้แข็งแกร่งที่ไม่ยอมเข้าร่วมแล้วหนีโลกภายนอกมาอยู่ที่นี่จริงๆ เช่นป้าฟางแห่งตำหนักไท่หวง ก็เป็นหนึ่งในนั้น

เจ้าสำนักเทียนซูคิดแล้วคิดอีก สุดท้ายก็ปล่อยโอกาสไปเพื่อไม่ให้เสียคนไปมากกว่านี้ในป่าแปลกๆแห่งนี้ แต่เขาก็ไม่ได้สลายคนทั้งหมดไป ยังคงเหลือหน่วยกล้าตายของเทียนฉิวปิดล้อมทางเข้าออกเอาไว้ เขาพูดว่า“หากเป็นผู้แข็งแกร่งที่ซ่อนตัวอยู่ในนี้ พวกเราจะไม่ไปกระทบเขา แต่ถ้าหากเป็นจูนจิ่วที่เล่นไม่ซื่อ ไม่ช้าก็ต้องออกมา”

ขอเพียงจูนจิ่วออกมา หน่วยกล้าตายของเทียงฉิวก็จะจับตัวนางได้ หากไม่ใช่ ไม่ช้าข่าวจะแพร่ออกไปทั่งทั้งสามสำนักศึกษาแล้ว คนที่เขาส่งออกไปก็ไปถึงสองสำนักสิบแคว้นแล้ว ไม่ช้าก็จะสามารถบีบให้จูนจิ่วปรากฏตัวได้

คิดแล้ว เจ้าสำนักเทียนซูก็หัวเราะฮ่าฮ่าอย่างชั่วร้าย “จูนจิ่ว ตอนนี้เจ้าได้กลายเป็นลูกไก่ในกำมือของข้าแล้ว”

เสี่ยวหยิ่งได้ยินคำนี้ ก็ชะงักฝีเท้า เขาจ้องมองเจ้าสำนักเทียนซู สุดท้ายก็ตัดสินใจจะถามเจ้าเฒ่าคนนี้ไป ในเมื่อเขาจะจับตัวจูนจิ่ว เช่นนั้นก็ต้องมีเบาะแสแน่

ขณะเดียวกัน จูนจิ่วก็อยู่ในช่วงเวลาที่สำคัญมาก

เขาใช้เข็มเงินสกัดจุด เพื่อให้เลือดในร่างกายของมู่จิ่งหยวนไหลช้าที่สุด มู่จิ่งหยวนได้เสียเลือดไปมากแล้ว ที่เหลืออยู่จะให้เสียไปอีกไม่ได้ จูนจิ่วรวบรวมพลังทิพย์ไว้ที่ดวงตา ทำให้การมองเห็นของตัวเองชัดเจนละเอียดขึ้น

และยังเคลื่อนพลังจิตมาใช้ด้วย มากพอที่นางจะมองเห็นเส้นเลือดที่แม้จะเล็กกว่าเส้นผมก็ตามได้อย่างชัดเจน อุดเส้นเลือดทุกเส้นชั่วคราว แข่งกับเวลา จูนจิ่วให้ชิงหยู่ดึงมีดสั้นออกมาอย่างเร็วที่สุด แล้วนางก็ใช้นิ้วมือที่คล่องแคล่วว่องไว ใช้ด้ายเส้นเล็กๆเย็บหลอดเลือดทุกเส้นเชื่อมต่อกัน

ด้ายนี้ เป็นด้ายที่ใช้ทำหัตถกรรมของหัวเซี่ยโดยนางใช้น้ำหยกทิพย์ในการกลั่นขึ้นมา ใช้เฉพาะกับบาดแผลที่สาหัสหนัก และงานละเอียดอย่างการเย็บเส้นเลือดอย่างนี้ เห็นเพียงเส้นเลือดที่นางเชื่อมอยู่ตรงหน้า ส่วนด้ายด้านหนึ่งละเอียดจนแทบจะกลืนเป็นเนื้อเดียวกับหลอดเลือดไปแล้ว เย็บจุดที่ขาดจากกันทั้งหมดให้กลับไปเป็นเช่นเดิม

ตอนนี้เอง จูนจิ่วอดไม่ได้ที่จะอุทานในใจว่าพลังทิพย์ของโลกนี้ช่างดีจริงๆ รักษาคน ร่นระยะเวลาในการรักษาคนได้มากกว่าชาติที่แล้วจริงๆ

“เสร็จแล้ว”