บทที่ 41 เสี่ยวจิ่วเอ๋อร์เจอทางตันมาหาข้า
จูนจิ่วล้างจวนจูนจนหมดสิ้น เลือดล้างจวนจูนมาตลอดทาง เหลือเพียงแค่สามคน คนหนึ่งคือจูนหวั่นเอ๋อร์ปล่อยให้ไปส่งข่าว อีกสองคนที่เหลือคือจูนไห่เทียน และอีกคนคือจูนเชียนเชียน
ผลักประตูเปิดออก จูนจิ่วถีบจูนไห่เทียนเข้าไป “ พวกเจ้าอยู่ที่นี่ดีๆ ”
นางไม่สนใจแม้แต่จะมองจูนเชียนเชียนเลยสักนิด หันไปและใส่กุญแจ สั่งปี้หลั๋วให้ดูไว้ดีๆ นางจะเก็บสองคนนี้ไว้เป็นของขวัญให้จวนใหญ่
หันมองกลับมาเห็นศพเต็มไปหมด จูนจิ่วไม่รู้จะทำอย่างไร นางสามารถใช้ผงยากำจัดไปได้ แต่ว่าจำนวนมากเกินไป สิ้นเปลืองผงยาของนาง เอาไปฝังหรือเผา ปี้หลั๋วคนเดียวก็ทำไม่ได้ จะหาคนนอกมาช่วยยิ่งไม่ได้
จวนจูนเลวทรามต่ำช้าทุกคน ไม่มีคนดีเลยสักคน ฆ่าแล้วก็แล้วไป จูนจิ่วไม่รู้สึกผิดใดๆ แต่ข่าวเลือดล้างจวนจูน นางยังไม่อยากให้เผยแพร่ออกไป
เวลานี้ น้ำสียงของโม่อู๋เยว่ลอยมาจากด้านหลัง “ เสี่ยวจิ่วเอ๋อร์เจอปัญหายากแล้วหรอ มาหาข้าให้ช่วยได้นะ ”
“ ท่าน ” จูนจิ่วหันกลับไปมองเขา
โม่อู๋เยว่ตามอยู่ตลอด อย่างเงียบๆตลอดทาง และไม่ได้ก้าวก่าย แต่ไม่มีใครมองข้ามเขาเพราะเหตุนี้ ชายคนนี้ไม่เพียงแต่หน้าตาสวย ท่าทางดุดันสูงส่ง ความมีตัวตนอยู่สูงมาก
โม่อู๋เยว่แย้มมุมปาก เขาปรบมือ เงาดำในความมืดก็ลอยมา
รวดเร็วราวสายฟ้า ปรากฏตัวขึ้นมาทันที จูนจิ่วชะงักตาค้าง มีดพกที่ด้านหลังหลุดจากแขนเสื้อลงมาที่มือ
โม่อู๋เยว่เอ่ย “ เขาเป็นคนของข้า ชื่อเหลิ่งยวน เสี่ยวจิ่วเอ๋อร์เจ้าต้องการอะไร ก็สั่งให้เขาไปทำได้ ”
ชายในชุดสีน้ำเงินเข้ม ก็คือเหลิ่งยวน
กำลังก้มหัวลงคำนับ ปิดซ่อนมุมปากแย้มเล็กน้อยและความน่ากลัวในสายตาของเขาไว้
นายท่านจะให้เขาเชื่อฟังคำสั่งของเด็กคนนี้หรอ อีกอย่างท่าทางที่นายท่านมีต่อนาง เขาไม่เคยเห็นนายท่านพิเศษกับใครแบบนี้มาก่อน
จูนจิ่วกระตุกคิ้ว นางมองโม่อู๋เยว่ แล้วมองเหลิ่งยวน เอาแรงงานมาส่งให้ถึงที่ ไม่ใช้ก็เสียเปล่า จูนจิ่วเอ่ย “ ศพในจวนลำบากเจ้าแล้วล่ะ ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บุปผาเสน่ห์หา หมอยายอดฝีมือ
หนังสือยังไม่จบ ไม่อัปต่อแล้วเรอค่ะ...