บุปผาเสน่ห์หา หมอยายอดฝีมือ นิยาย บท 428

ยาเสริมจิตลิ่วเริ่น ยาพละกำลัง ยาสมดุล เป็นต้น ยาสิบชนิดที่แตกต่างกัน ที่เหมือนกันก็คงจะเป็นวิธีการกลั่นที่ยากมาก ต้องใช้เวลานาน การหาวัตถุดิบก็ยาก คนที่สามารถกลั่นยาพวกนี้ได้ ก็มีแต่ปรมาจารย์นักกลั่นยาเท่านั้น

แต่ปรมาจารย์นักกลั่นยา แค่คนเดียวก็ไม่สามารถจะกลั่นยาทั้งสิบเม็ดออกมาได้หมด ป้าฟางยังพูดไม่จบ นางพูดต่ออีกว่า “การกลั่นยามีเวลาจำกัด ยาหนึ่งเม็ดให้เวลาเจ้าสามวัน สิบเม็ดสามสิบวันคงเพียงพอแล้วกระมัง หลังจากนี้หนึ่งเดือนในวันเดียวกันนี้ ข้าต้องเห็นยาทั้งสิบเม็ดกลั่นออกมาเสร็จสมบูรณ์”

“ห้ามใช้กลโกงใดๆเด็ดขาด ฉะนั้น ข้าจะให้เวลาเจ้าแค่สามวันในการหาซื้อวัตถุดิบ หลังจากสามวันข้าจะไปตรวจด้วยตนเองและพาเจ้าไปที่ห้องกลั่นยา ระหว่างการกลั่นยา จะมีคนคอยส่งน้ำส่งข้าวให้เจ้าโดยเฉพาะ”ป้าฟางยิ่งพูดก็ยิ่งได้ใจ นางสามารถแน่ใจได้ว่า จูนจิ่วต้องแพ้อย่างไม่ต้องสงสัย

ไม่มีใครสามารถกลั่นยาสิบเม็ดที่คุณภาพและผลการใช้ที่แตกต่างกันได้ภายในระยะเวลาแค่หนึ่งเดือน แม้จะเป็นปรมาจารย์นักกลั่นยาก็ทำไม่ได้ ตำหนักไท่หวงก็ยังไม่มีคนสามารถทำได้ จูนจิ่วยิ่งเป็นไปไม่ได้

นางต้องแพ้แน่ๆ

ส่งจูนจิ่วเข้าไปในห้องกลั่นยาปกป้องนางเอาไว้หนึ่งเดือน หลังจากหนึ่งเดือนก็ตัดสินว่านางแพ้ จากนั้นก็ส่งนางออกไป นี่มันแผนที่สมบูรณ์แบบมากๆ นางสามารถปกป้องจุนจิ่วได้สำเร็จ

“ได้ ”จูนจิ่วพับหนังสือ ยกมือขึ้นตัดบทคำพูดของพวกชิงหยู่ที่จะเอ่ยปากพูดออกมา

เงยหน้าขึ้น จูนจิ่วมองไปยังซิงโล่เฉินและหงยิงที่มีสีหน้าทั้งประหลาดใจทั้งดีใจทั้งรู้สึกมีความสุขบนความทุกข์ของผู้อื่น ยังมีท่าทีดีใจมั่นใจของป้าฟาง จูนจิ่วยิ้มเย็น “ข้ารับภารกิจนี้ ข้าสามารถออกไปเตรียมวัตถุดิบก่อนล่วงหน้าได้หรือไม่ ”

“ได้ เจ้ามีเวลาเตรียมการแค่สามวัน ”ป้าฟางจงใจเตือนจูนจิ่วอีกครั้ง

ดูแล้วเหมือนจะมีเจตนาดี แต่ทุกคนต่างรู้สึกได้ถึงเจตนาร้ายอย่างเต็มเปี่ยมของนาง อย่าว่าแต่ใช้เวลาสามวันในการจัดหาวัตถุดิบของยาทั้งสิบเม็ดให้ครบเลย แค่เม็ดเดียวสองเม็ด ก็ไม่ง่ายขนาดนั้น เห็นได้ชัดว่าป้าฟางต้องการให้จูนจิ่วแพ้

จูนจิ่วไม่สนใจป้าฟาง หมุนตัวจากไป

เห็นดังนั้นซิงโล่เฉินก็รีบเอ่ยขึ้นว่า “ป้าฟาง ร่างกายข้ายังไม่หายดีขอตัวกลับไปก่อน ส่วนคาบเรียนในวันนี้ข้ารู้หมดแล้ว และไม่จำเป็นต้องเรียนอีก หงยิง ข้าสามารถสอนนางได้ไม่จำเป็นต้องถึงมือท่าน หงยิง พวกเรากลับ ”

ซิงโล่เฉินเย่อหยิ่งอวดดี ไม่รอป้าฟางตอบตกลงด้วยซ้ำ ก็โบกมือให้คนมายกเก้าอี้ จากไปพร้อมหงยิงอย่างรวดเร็ว

ไม่ได้การ

ฝู้หลินซวงสายตาเย็นเยือก เขาเอ่ยขึ้นว่า “จูนจิ่วสามารถไปซื้อวัตถุดิบได้ที่ห้องยาเท่านั้น ซิงโล่เฉินกับหงยิงออกไปตอนนี้ จะต้องไปก่อกวนแน่ ”

“เช่นนั้นพวกเรารีบไปขวางพวกเขากันเถอะ ”ฝู้หลินจ้านรีบพูดขึ้น

แต่พวกเขากลับถูกป้าฟางรั้งเอาไว้ทั้งหมด กล้าไป ก็จะถูกตัดสิทธิ์ในการแข่งขัน พวกเขาได้แต่โมโหจนกัดฟันกรอด ในร้อนรุ่มดุจไฟเผานั่งลงฟังการสอนของป้าฟาง แต่ตลอดเวลา ไม่มีใครมีจิตใจที่จะฟังอย่างจริงจัง

พวกเขาพลางภาวนาให้จูนจิ่วสามารถหาวัตถุดิบได้ พลางก็วางแผนว่ากลับไปจะส่งพิราบสื่อสารด่วน บอกให้สำนักศึกษจื่อเซียวและไท่ชูหาวัตถุดิบที่จูนจิ่วต้องการ

ฝู้หลินซวงพูดไม่ผิด ซิงโล่เฉินมีความคิดอย่างที่เขาพูดจริงๆ

กลางทาง ซิงโล่เฉินก็สั่งหงยิง “หงยิง เจ้าเอาป้ายคำสั่งของผู้เฒ่าไปที่ห้องยา ไม่ว่ายาสมุนไพรอะไรก็ตาม ให้ปิดกุญแจให้หมดไม่ให้ซื้อขาย ภายในสามวัน แม้แต่วัตถุดิบเท่าเม็ดข้าวก็ห้ามขายออกไป คนที่ฝ่าฝืน เจ้ารู้ดีว่าต้องลงโทษอย่างไร ”

“เข้าใจแล้ว”หงยิงยิ้มชั่วร้าย นางลูบเส้ใหม่ที่เหน็บอยู่บนเอว

หงยิงพูดกับซิงโล่เฉินอีกว่า “เป็นศิษย์พี่ซิงที่คิดได้เร็ว ตอนนี้พวกเราได้ปิดการซื้อขายวัตถุดิบสมุนไพรในเมืองเทียนซูทั้งหมดแล้ว ทำให้จูนจิ่วหาอะไรไม่ได้เลย นางต้องแพ้แน่ ”

“รีบไปเถอะ ข้ายังต้องไปหานักกลั่นยาพิษเฟยชิง เขาก็สามารถช่วยได้อีกแรง ”

“ได้ ศิษย์พี่ซิงโปรดวางใจ ข้าจะเฝ้าดูด้วยตนเอง จูนจิ่วคิดจะขโมยก็ทำไม่ได้ ”หงยิงยิ้มชั่วร้าย ก้าวนำคนกลุ่มหนึ่งตรงไปในเมืองเทียนซู

แต่ว่าจูนจิ่วไม่เคยคิดว่าจะไปห้องยาของเทียนซู นางกลับไปที่ห้องของตนเอง อุ้มเสี่ยวอู่นอนลงที่นั่งพักสักงีบ หาวัตถุดิบให้ครบ นางมีช่องว่างสองที่ ที่หนึ่งคือช่องว่างของกำไลข้อมือ อีกที่คือช่องว่างระหว่างแหวน ที่ไม่ขาดเหลือเลยก็คือวัตถุดิบสมุนไพร