บุปผาเสน่ห์หา หมอยายอดฝีมือ นิยาย บท 51

บทที่ 51 จ้าวเห้อไม่ใช่คน

เดินตามจ้าวเห้อเข้ามา รอบๆล้อมรอบด้วยกลุ่มคนที่ไล่ตามประจบประแจง “ แม้อาจารย์จ้าวเห้อจะอายุมาก แต่สร้างสูตรยาดีเกินชั้นหนึ่งออกมาได้ นี่ก็คือความสำเร็จ มีแค่ปรมาจารย์เท่านั้นถึงจะเทียบอาจารย์จ้าวเห้อได้ ”

“ ในสิบแผ่นดิน มีปรมาจารย์แค่ไม่กี่คน ข้าว่าอาจารย์จ้าวเห้อก็คือปรมาจารย์แห่งแคว้นเทียนโจ้ง ” จ้าวเห้อได้ยินดังนี้ ก็ยิ้มจนหน้าบาน

ปรมาจารย์ นั่นเป็นเกียรติที่นักกลั่นยาต่างก็คาดหวัง

ได้ยินอีกคนชื่นชม “ ถ้าได้เป็นลูกศิษย์ของอาจารย์เจ้าเห้อ นั่นเป็นความโชคดีในสามภพ นอนฝันอยู่ก็จะยิ้มจนตื่น ”

จ้าวเห้อยิ่งได้ใจมากขึ้น เขาบรรจบยิ้มลง ทำท่าทางภาคภูมิใจออกมา เดินขึ้นไปกลางเวที จ้าวเห้อมองฝูงชาด้วยสายตาโอ้อวด

ดูๆ พวกผู้ดีเหล่านี้ของเมืองหลวง ตอนนี้ต่างมาเห่อไล่ตามเขา อยากขอสูตรยาจากเขา หัวใจจ้าวเห้อพองขึ้นไม่หยุด แต่เขาก็รู้ตัวเองว่าอาศัยยาปรุงจิตที่ขโมยมาถึงได้มีตำแหน่งในวันนี้ได้

หยูนเฉียวแห่งตระกูลหยูนรู้ว่าสูตรยาของเขาขโมยมา ดังนั้นเขาจะไปตระกูลหยูนไม่ได้เด็ดขาด แต่รัชทายาทไม่รู้

เพราะเบบนี้จ้าวเห้อวางแผนหลังจากได้รับแต่งตั้งเป็นนักกลั่นยาแล้ว จะเข้าร่วมใต้บัญชาของรัชทายาทเฟิงเทียนฉีทันที

“ พี่จิ่วท่านรู้ไหม ข้าได้ยินว่าตามความสำเร็จของอาจารย์จ้าวเห้อ ครั้งนี้ผู้อาวุโสของสำนักตันเก๋อจะแต่งตั้งด้วยตัวเอง เกียรติแบบนี้ ไม่เคยมีมาก่อนในแคว้นเทียนโจ้งของเรา ”

จูนเสี่ยวเหล่ยมองจูนจิ่ว “ พี่จิ่ว พี่แน่ใจจริงๆหรอว่าเขาเป็นคนหลอกลวง ”

“ เชื่อไม่เชื่อก็แล้วแต่ ”

“ ข้าเชื่อ ” จูนเสี่ยวเหล่ยรีบพยักหน้า แม้ว่าจูนจิ่วจะเฉยไม่อธิบายอะไร นางกลับรู้สึกว่าเท่ห์มาก

หันหน้ากลับไปมองรูปลักษณ์ไอ้แก่จ้าวเห้อ สวมใส่ชุดลายหลายสี จูนเสี่ยวเหล่ยมองจูนจิ่วอีก สายตาหนักแน่น พี่จิ่วดูดีขนาดนี้ นางต้องพูดความจริงแน่นอน

เสี่ยวอู่：มองออกหมดแล้ว คนสนใจแต่รูปลักษณ์ภายนอกอีกคน คิดจะตีสนิทนายของมัน

ขณะนี้ ผู้อาวุโสของสำนักตันเก๋อเดินขึ้นเวที เขาพยักหน้าให้จ้าวเห้อ สีหน้าเข้ากัน ทุกคนตื่นเต้น “ นี่คือผู้อาวุสโสที่มีคุณวุฒิอาวุสโสที่สุดของสำนักตันเก๋อ ทำบันทึกอยู่ที่ตันจง สามารถทำให้ผู้อาวุโสของสำนักตันเก๋อออกหน้าได้ นี่คือเกียรติอันยิ่งใหญ่ ”

“ จ้าวเห้อ ข้าต้องเอามาให้ได้ ” สายตาเฟิงเทียนฉีลุกวาว

ชุดขาวราวดอกบัว สะอาดไร้ที่ติ แจ่มใสเหมือนเทพธิดา ท่าทางสง่างาม จูนหยูนเสวี่ยยืนอยู่ข้างเฟิงเทียนฉี ริมฝีปากแดงขยับ “ องค์ชายต้องสมหวังแน่นอน หยูนจ้งจิ่น ไม่ใช่คู่ต่อสู้องค์ชายเลยสักนิด ”

“ เสว่เอ๋อร์ วันนี้ลำบากเจ้ามาอยู่กับข้า รอให้ได้จ้าวเห้อแล้ว ข้าจะสั่งให้เขาปรุงยารักษาความงามให้เจ้าเสว่เอ๋อร์ รักษาความงามเจ้าอยู่ยงคงกระพัน ”

“ องค์ชาย ” จูนหยูนเสวี่ยยิ้มเล็กน้อย ปลายเล็บเขี่ยลงที่หลังมือเฟิงเทียนฉีเบาๆ เฟิงเทียนฉีใจสั่นพองขึ้นมาทันที

เทพธิดาราวดอกบัวขาวเช่นนี้ สาวงามที่หนึ่งของแคว้นเทียนโจ้งถึงเหมาะที่จะเป็นชายาของเขา

สวะของจวนจูนอันนั้น ถือรองเท้าให้เสว่เอ๋อร์ของเขาก็ไม่เหมาะ ก็มากล้าคิดถึงเขา

เฟิงเทียนฉีเย้ยหยันในใจ เขากุมมือจูนหยูนเสวี่ยไว้ สายตาเต็มไปด้วยความรักทะนุถนอม เฟิงเทียนฉีเอ่ย “ เสว่เอ๋อร์เจ้าวางใจ ข้ารู้แล้ว รอให้แม่ของเจ้าจับจูนจิ่วได้ ข้าจะไปถอนหมั้นทันที ”

“ องค์ชายควรต้องทำเช่นนี้ จูนจิ่วไม่เหมาะกับองค์ชาย ” คำพูดของจูนหยูนเสวี่ยทำให้เฟิงเทียนฉียิ่งประทับใจ

ยังไงก็มีไม่กี่คนที่รู้ว่าเขากับจูนจิ่วหมายหมั้นกัน เขาก็ไม่ต้องการให้ใครรู้ เขาเป็นถึงองค์รัชทายาทกลับมีสัญญาแต่งงานกับเศษเดนคนหนึ่ง เฟิงเทียนฉีไม่พอใจ เสด็จปู่ก็แก่เบลอจริงๆ ทำไมถึงได้กำหนดงานแต่งนี้ได้ ทั้งยังไม่ยอมให้แก้ด้วย

ขณะนี้ชื่อเสียงจูนจิ่วเสียหายหมดสิ้น เลวทรามต่ำช้า เขาถอนหมั้นก็เพื่อรักษาชื่อเสียงของราชวงศ์ไว้

แล้ว เขาก็จะแต่งงานกับจูนหยูนเสวี่ยให้เป็นชายา

ในห้องขณะที่เฟิงเทียนฉีและจูนหยูนเสวี่ยกำลังมัวเมารักลึกซึ้ง พิธีแต่งตั้งข้างล่างกลับเกิดปัญหาใหญ่ขึ้น เมื่อได้ยินเสียง เฟิงเทียนฉีและจูนหยูนเสวี่ยมองลงไปดู เห็นหยูนจ้งจิ่นเดินขึ้นเวที มองจ้าวเห้ออย่างดูถูก “ คนหลอกลวง จะได้รับการแต่งตั้งเป็นนักกลั่นยาได้หรอ ”