บ่วงแค้นแสนรัก บทที่187 หมั้นกับมู่เยียนหราน

หญิงรับใช้ก็เข้ามา ดูอาการของเวินหนิง

ส่วนเวินหนิงก็กลัวว่าลู่จิ้นยวนจะทำแบบนั้นที่พูด ดังนั้น ก็เลยเป็นคนพูดขอว่าอยากกินอาหาร

ในตอนนี้ ด้านนอกกลับมารถเข้ามา เห็นว่าไม่ใช่ลู่จิ้นยวน พวกบอดี้การ์ดก็ระวังตัว แต่ว่า บนรถกลับมีคนลงมาแค่คนเดียว มาส่งของจากด้านนอก "นี่เป็นของที่คุณชายลู่ตั้งใจส่งมาให้คุณหนูเวิน

แต่ว่าคิดๆไปแล้ว รู้ว่าคนที่นี่ไม่มาก แล้วก็ตอนนี้เวินหนิงไม่สบาย ลู่จิ้นยวนส่งของมาปลอบเธอก็นับว่าสมควร ดังนั้นจึงรับมาโดยไม่ได้ตรวจสอบ

กลับไม่ได้ใส่ใจมากนัก เพียงแต่ว่ากลิ่นอาหารที่อยู่ด้านในเรียกน้ำย่อยในกระเพาะที่ว่างเปล่าของเธอมานาน

เพิ่งจะเปิดกล่องที่อยู่ด้านใน กระดาษหนึ่งแผ่นก็ตกลงมา

"ฉันได้เห็นข้อความของเธอแล้ว ต่อไปนี้คือแผนการของฉัน......."

เวินหนิงอ่านตัวอักษรสองบรรทัดที่อยู่บนกระดาษ ในพริบตาก็เบิกตาโต

เหอจื่ออันไม่ได้ไม่รู้เรื่องนี้ แต่กลับกำลังวางแผนอยู่ตลอด ภายในใจก็รู้สึกทราบซึ้ง เวินหนิงรีบจำเนื้อความบนกระดาษ

แผนการของเหอจื่ออัน......

ถึงแม้ว่าล้วนเป็นของที่เธอชอบ แต่ในตอนนี้ เธอชิมรสชาติไม่ออกเลยสักนิด เพียงแค่กินๆไปอย่างนั้น

ตามแผนการนี้ บางทีเธออาจจะได้ออกไปจริงๆก็ได้ เธอจะต้องทดลอง!

......

ลู่จิ้นยวนกลับมาถึงบ้านตระกูลลู่ ถึงได้รู้ว่าแขกคนสำคัญที่ออกมาจากปากของเย่หว่านจิ้ง คือมู่เยียนหราน

หญิงทั้งสองคนนั่งอยู่บนโซฟา มือจับกันไว้ กำลังพูดคุย มองแล้วบอกไม่ได้เลยว่าสนิทกันขนาดไหน

"ฉันอยากมีลูกสาวมาตลอด เยียนหราน อยากมีลูกสาวแบบหนู ฉันก็ครบสมบูรณ์แล้ว"

คำพูดนี้ของเย่หว่านจิ้ง คือกำลังพูดให้ลู่จิ้นยวนฟัง

วันนี้ตั้งใจเรียกตัวทั้งสองคนให้กลับมา ก็เพื่อที่จะให้ทั้งสองคนพัฒนาความสัมพันธ์

ลู่จิ้นยวนฟังจบ ไม่แสดงท่าทางอะไร เพียงแต่เหนื่อยใจกับวิธีแบบนี้ของมารดา

มู่เยียนหรานเห็นว่าเขาไม่พูดต่อ ก็หัวเราะ แต่กลับไม่ได้หมดกำลังใจ "คุณป้า ตอนนี้คุณป้าก็สามารถมองว่าหนูเป็นลูกสาวได้อยู่แล้วนี่คะ ได้คุยกับคุณป้าบ่อยๆ ก็ถือว่าเป็นเกียรติของหนูมากๆแล้วค่ะ

ลู่จิ้นยวนฟังผู้หญิงทั้งสองคนผลัดกันชมกันไปมา ไม่มีความสนใจเลยสักนิด ในตอนนี้ คุณปู่ก็ลงมาแล้วเหมือนกัน เห็นว่าลูกสะใภ้กับหลานสะใภ้เข้ากันได้ดีก็พยักหน้า แล้วก็หันมามองลู่จิ้นยวนที่ดูอยู่นอกสถานการณ์และมีแสดงอารมณ์ไม่ดีเท่าไหร่ ก็กระแอมออกมา